บทที่ 10 กลืนน้ำลาย

2181 Words

กว่าจะหาทางหนีออกมาจากพี่ธีร์ธามได้เล่นเอาฉันเหนื่อยอยากปรี๊ดใส่กับความเผด็จการจอมบงการของพี่เขา ตอนเด็กฉันเคยเดินตามพี่เขามาตลอด มันคงถึงเวลาที่ต้องปฏิวัติตัวเองทำให้พี่เขาดินตามฉันบ้าง เย็นนี้อย่าคิดว่าฉันจะอยู่รอพี่เขามารับ ฉันคิดแผนจัดการกับพี่ธีร์ธามเอาไว้แล้วเห็นชอบมองสาวๆหุ่นสะบึ้ม ข้าวปุ้นคนนี้จะจัดให้พี่ธีร์ธามได้สมใจหวัง พี่ธีร์ธามยิ่งห้ามฉันจะทำตรงกันข้ามพี่เขาสั่งห้ามทุกอย่าง ฉันเดินสับๆด้วยความมั่นใจท่ามกลางสายตาหนุ่มๆที่มองตาเยิ้มตลอดทางที่เดินผ่าน "ข้าวปุ้นแกมัวทำอะไรอยู่ตั้งนาน ฉันออกมาทีหลังยังมาถึงก่อนพวกแกสองคน" ยังไม่ทันที่จะเดินเข้าไปนั่งโต๊ะที่กวินท์มันนั่งจองไว้ เสียงมันดังจนทำให้ฉันสะดุ้งเพราะมัวเดินคิดอะไรเพลินๆ มันยิงคำถามชนิดที่ไม่ให้ฉันได้พักเหนื่อย ฉันสาวเท้าเข้าไปนั่งลงข้างๆมันก่อนตอบคำถามที่มันกำลังรอฟังคำตอบอย่างตั้งใจ "มัวแต่ทะเลาะกับคนเผด็จการเรื่องชุดนั

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD