ไพรสะท้าน
ลุงพรานฝังมุก
พุทธศักราช 2562
ณ ป่าแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ
“ยัยหนู… อย่าไปให้ไกลนักนะ”
‘โอฬาร’ เสี่ยมหาเศรษฐีเจ้าของโรงแรมชื่อดัง ตะโกนบอกลูกสาวที่กำลังเดินออกไปดูน้ำตก ส่งเสียงดังโครมครืนอยู่ไม่ไกลจากเต็นท์ที่พักตั้งอยู่ชายเขา ในวันที่พาครอบครัวออกมาตั้งแคมป์พักแรมกลางป่า
“ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ… เสียงน้ำตกอยู่ใกล้ๆ แค่นี้เองค่ะคุณพ่อ… ”
‘ปุยฝ้าย’ สาวน้อยอายุเลยสิบแปด หน้าตาสะสวย ทรวดทรงสุดเซ็กซี่ ลูกสาวคนเดียวของ ******อฬาร หันมาตอบบิดาที่มองตามด้วยสายตาเป็นห่วงลูกสาวที่เฝ้าทะนุถนอมเลี้ยงดูมาด้วยความรักราวกับไข่ในหิน
ครั้นเสี่ยจะให้ลูกหาบติดตามไปดูแลความปลอดภัยก็ไม่ได้ ทุกคนกำลังยุ่งอยู่กับการช่วยกันเตรียมอาหารมื้อค่ำและกางเต็นท์พักแรมให้เสร็จก่อนค่ำ
“ถ้าคุณหนูไปแค่น้ำตก… ไม่มีอะไรน่าห่วงหรอกครับนาย”
‘ลุงพราน’ ชายตัวใหญ่วัยห้าสิบซึ่งเป็นหัวหน้าลูกหาบและควาญช้างชำนาญไพรที
