“ ไม่ปล่อยเหรอ? สงสัยคงจะอยากเจ็บตัว..แบบนี้ไง!! ” หมัดเล็กๆ ข้างที่เป็นอิสระกระแทกเข้าที่มุมปากของปลัดอย่างไม่ให้ตั้งตัว จนเขาเสียหลักถอยหลังเกือบตกบันไดยังดีที่หลังไปกระแทกกับราว ทำให้ไม่กลิ้งโค่โร่ลงไปที่พื้น
“ ยัยตัวแสบ! เธอต่อยฉันอีกแล้ว ? ” คนที่ตัวโตกว่ายกมือคลำมุมปาก ตามองหญิงสาวอย่างขุ่นเคือง จนคนตัวเล็กชักหน้าเสียนึกหวั่นใจหันหน้าหันหลังหาตัวช่วยก่อนจะยิ้มร่าออกมาได้ เมื่อเมี้ยนยืนนิ่งถือกะละมังไว้ในมือ
“ คุณปลัดจะกลับแล้วหรือค่ะ ? ” เมี้ยนเดินหลีกชายหนุ่มขึ้นเรือนมาหยุดใกล้กุ้งนาง มองหน้าชายหนุ่มอย่างนึกเคือง ความเอ็นดูที่เคยมีลดหายไปกว่าครึ่ง เพราะตัวเองดันมาทันตอนที่ปลัดหนุ่มไล่จูบคุณหนูของเธอ แม้จะเคยนึกเชียร์ให้ทั้งสองได้ลงเอย แต่ก็ไม่ชอบใจที่เห็นเขาทำเหมือนคุณหนูของตนเป็นผู้หญิงไม่มีราคา
“ ถ้างั้นเมี้ยนไม่ส่งนะคะ เชิญคุณปลัดตามสบาย ”
อารมณ์ขุ่นเคืองทำให้เมี้ยนเสียมารยา
