‘ ยัยตัวแสบวันนี้มาแปลกแฮะ เล่นยั่วกันแบบนี้ เกิดถูกฉับจับปล้ำขึ้นมา อย่ามาร้องที่หลังก็แล้วกัน ’ คิดแล้วคนป่วยก็ออกลายอยากสัมผัสมากกว่าฝ่ามือ มารยาชายจึงถูกมาใช้เมื่อร่างหนาเริ่มสั่นน้อยๆ
“ หนาว...หนาวจัง ” เสียงสั่นๆ เบาๆ เหมือนละเมอของคนป่วย
“ หนาวจริงๆ หรือค่ะ ? ” คนถามยิ้มหวานแววตาเป็นประกายเมื่อได้ยินประโยคต่อมา
“ หนาว...กอด..กอดเขาหน่อยนะ ” คนในผ้าห่มละเมอกลับมาเสียงสั่นๆ
เพียงแค่นั้นร่างอวบอัดก็ยิ้มพรายค่อยๆ สอดตัวเข้าใต้ผ้าห่มผื่นเดียวกับคนหนาว ลำแขนขาวอวบยกขึ้นพาดเอวหนามือนุ่มๆเลื่อนไปด้านหน้าลูบไล้แผงอกแข็งแรงไปมา ทำเอาคนป่วยถึงกับต้องซีดปากเบาๆด้วยความสยิว แต่ยังไม่หนักหนาเท่าเจ้าสองก้อนกลมที่บดเบียดอยู่ที่แผ่นหลัง เพราะมันทำให้ธนาร้อนผ่าวไปทั้งตัวราวจะเป็นไข้ขึ้นมาจริงๆ
ในขณะที่เจ้าของบ้านกำลังร้อนจนจะเป็นไข้ รถของกุ้งนางก็เคลื่อนเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน หญิงสาวดับเครื่องยน
