บทที่6 ไม่ใช่ครอบครัว2
"หลิวชิงชิง เจ้าอยู่ที่ไหน" เสียงโหวกเหวกโวยวายจากด้านนอก
"คุณหนูแย่แล้ว" จางจิ้งไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้คุณหนูรองมาทำอะไร แต่ตอนนี้เสียงฮูหยินดังมาแต่ไกลขนาดนั้นคาดว่าคุณหนูรองต้องไปฟ้องอะไรให้ฮูหยินเป็นแน่
หงเหม่ยที่อยู่ในร่างของหลิวชิงชิงถอนหายใจ เฮ้อ ไม่คิดจะให้ข้าได้พักเลยใช่ไหม
"เจ้าไปเปิดประตูต้อนรับแขกเถอะ อย่าให้แม่ใหญ่ต้องตะเบ็งเสียงไปมากกว่านี้ข้ากลัวเส้นเสียงนางจะแตกก่อนที่จะคุยกันรู้เรื่องว่านางมาที่เรือนข้าเพราะอะไร"
"เจ้าค่ะ" จางจิ้งรับคำก่อนที่จะวิ่งถลาไปเปิดประตู และเชิญหลิวฮูหยินเข้ามาภายใน นางรีบกุลีกุจอไปตั้งกาชงชาที่เตาไฟเพื่อที่จะได้ต้อนรับแขก สายยังคงคอยมองกลุ่มคนที่เคลื่อนตัวนั่งที่โต๊ะ
"หลิวชิงชิง!" หลิวฮูหยินตบโต๊ะเสียงดัง
หงเหม่ยลอบกลอกตามองฟ้ามองอากาศ เออ รู้แล้วว่าตอนนี้ข้าคือหลิวชิงชิง ไม่ต้องเรียกบ่อยขนาดนั้นก็ได้ ข้ารู้แล้ว!
หลิวฮู
