CHAPTER TWO
1498 Words
CHAPTER 2
Nasa loob ng sasakyan si Dennise pero kitang-kita niya kung paanu pinagbabaril nang mga kalalakihan ang isang lalaki. Hindi niya alam kung namamalikmata siya pero kitang kita niya ang lalaki na nakatingin sa kanya na parang nagmamakaawa.
Nakatingin ito sa kanya na parang nagsasahing " umalis ka na bago ka nila makita "pero sa nasaksihan ay ayaw makisama ang kanyang mga paa. Pati ang mga kamay niyang nakamaniobra sa manibela ay hindi makagalaw.
"Habulin niyo!" sigaw nang isa na marahil ay pinuno nang mga ito.
Saka lamang siya natauhan nang parang aso na umalulong ng pagkalakas lakas ang taong walang awang pinaslang nang mga ito.
"Dios ko huwag mo pong hayaang maabutan ako ng mga iyun." piping dasal ni Dennise.
Hindi siya dumiretso sa kanilang bahay dahil ayaw niyang matunton siya nang nga ito at madamay pa ang kanyang pamilya.
"Naabutan niyo ba ang talipandas na pangahas!?" galit na tanung ni Mr Madriaga sa mga tauhan.
"Hindi boss paanu namin maabutan eh nakasasakyan eh tumatakbo lang kam---
"Estupido!" sigaw nitong muli sa kay Waldo.
"Nakuha niyo ba ang plate number ng sasakyan?" muli ay tanung nito.
Kakamot kamot naman ang mga ito na hindi malaman ang isasagot.
"Huwag niyung sabihing lahat kayu ay may kuto na para kakamot kamot na kayu diyang lahat!" aniya nitong muli.
"Eh iyun po boss ang totoo eh hindi po namin nakuha o natandaan ang plate number nito." mahinang sagot ni Waldo.
"Bullshit! Ang sabihin ninyo tatanga tanga kayung lahat! Mga walang utak! Porke't ang hihina ninyo sa memorasyun at numero!" malakas nitong sabi.
"Hanapin ninyo ang blue book! Iyun ang kailangan natin ngayun!" mando niya sa mga tauhan niya.
Para itong hilong talilong sa kapaparoot parito na parang balisang balisa.
"Boss, sibat na tayu bago may makahalatang taong bayan mahirap nang madagdagan ang nakakita sa pagpatay natin kay Mr San Andress." aniya ng isang alagad ng batas na kasama nila.
"Anu pa nga ba Isidro, pero siguraduhin ninyong lahat na walang kakanta sa bawat isa sa inyo. Alam niyo na ang karampatang parusa kung sinuman ang lalabag sa ating samahan! Let' go!" sagot nito at nauna nang pumasok sa sasakyan nila sa may di kalayuan.
Iniwan na parang basura ang wala nang buhay na kagaya nilang opisyal na magbabagong buhay sana . Pero kagaya nga ng kasabihan kung bala ang iyung pinasok sa bala ka din mamatay. Huli na para magbago ang isang tulad niya dahil isa na siyang malamig na bangkay.
Yes! They are all the officers but they re so called " ISKALAWAG " And Mr San Address was one of them but he want a new life. He want to quit from the organization but it turned and lead to his death.
Nang mailikas nito ang pamilya sa malayung lugar at bumalik siya para isumbit sana ang blue book sa Camp Villamor pero nakatunog ang mga kasamahan niya at hinarangan siya saka walang awang pinagbabaril.
Dumiretso si Dennise sa Baguio Cathedral at doon nagtambay habang pinapayapa ang sarili. Sa unang pagkakataon sa buhay niya ay nakasaksi siya ng isang karumal dumal na pangyayari.
Wala sa planu niya nang araw na iyun ang mag simba pero dahil sa dinala siya nang kanyang mga paa sa simbahan at nagkataong may 6:00 mass ay nagsimba na rin siya.
Titig na titig siya sa imahe ni Jesus sa harapan ng simbahan. At parang ang mga mata nito ay nakikita niyang lumuluha. She blinked her eyes upon thinking that she's imagining pero sa walang isang segundo na pagkurap niya ay mukha na nang lalaking nakita niya na pinatay nila ang nakikita niya.
Kasalukuyang Evangelio o Banal na kasulatan ang tinatalakay nang pari pero iba ang naririnig niya.
"In Jesus name! Have mercy on us oh God!" piping dasal ni ng dalaga dahil ayaw niyang makatawag pansin sa ibang nagsisimba.
***Parang awa muna bigyan mo ng hustisiya ang pagkamatay ko.***
*** Inaamin ko ang pagkakamali ko pero hindi na kaya nang konsensiya ko kaya' t naisip kung hindi pa huli ang lahat. Maawa ka sa akin***
*** Balikan mo ang lugar kung saan nila ako pinatay, kung saan mo sila nakita na pinagbabaril ako nandoon ang kasagutan sa lahat. Nandoon ang blue book. Iyun ang tanging makapagdidiin sa kanila.***
***Huwag mo nang alalahanin ang bangkay ko para na rin sa kaligtasan mo dahil oras na ipalibing mo pa ako ay malalaman nilang ikaw ang nakasaksi sa ginawa nila.***
***May ipapakiusal lang ako, itago mong mabuti ang blue book at isuko sa mapagkatiwalaang tao. At tumawag ka nang pari at padasalan sa lugar na iyun na kayu lamang ang nakakaalam para sa ikatatahimik nang aking kaluluwa. Tanggap ko na ang kapalaran ko***
"AMEN, LET'S ALL STAND TO PRAY THE APOSTLE CREED." tinig nang pari na nagpabalik sa kamalayan ni Dennise.
Isa lamang ang tumanim sa isipan niya. At iyun ang tulungan ang taong humihingi ng tulong sa kanya. Susundin niya ang kahilingan nito.
She went home to their dwelling place after the mass. And she's praying that the abductors didn't recognise her. And God answered her prayers, she arrived safely in their house.
Samantala, imbes na umuwi at iligpit ang mga gamit ay hinintay ni Rey na dumating ang helicopter na sinakyan ng kaibigan niya at mga tauhan nito. Hindi nga nagtagal ay narinig na niya ang ingay nito pero hindi siya nagpakita hinintay niyang na welcome ito ng general saka niya pinatawag ang kaibigan.
Well, well, well nasa opisina lang naman siya ng tito niyang general ang kanilang boss.
" Buddy anung ginagawa mo dito?"gulat na tanung nito nang makita siya.
" Naman buddy imbes na kumustahin mo ako eh iyan pa itanung mo sa akin. Nakakahurt ka naman."pag iinarte niya.
" Ogag! Kalalaki mong tao mahilig ka pa ring magdrama. Seriously buddy what are you doing here?"muling tanung nito sa kanya.
Pero hindi pa ito nakakasagot ay tumikhim na ang general.
" Ahem. .. Reynold wala ka bang balak sabihin sa kanya ang planu mo and why you are here?"aniya nito.
" Buddy? "baling nito
" Huuh oo na buddy hanggang ngayun hindi pa rin kumukupas ang jutax mo sa talas nito. Si Sir General De Luna is my father's brother so he is my uncle in short. At ako ang nag suggest sa kanya na i request kayu nang mga tauhan mo dito."tatawa tawang aniya nito.
" May kulang pa Reynold speak up young man."singit nang heneral kaya't muling nagpakunot noong tumingin si Terrence dito na napabaling ang tingin sa opisyal nang nagsalita ito.
" Magsasalita ka diyan o uupakan na kita may pabitin bitin ka pang nalalaman."paangil na sabi niya dito.
Para namang isang kriminal na nasukol ang kaibigan niya. Itinaas pa ang dalawang kamay.
" Ganito iyun buddy kaya ako nakausap kay tito general na I request kayu kasama si Cyrus pero alam mo namang ayaw niyang pumayag mas gusto niyang sa sariling sikap niya naaabot. Nandito siya kahapon akala ko hindi pa sa ngayun ang punta niyo dito. Nasa galaan na iyun 'pre you know what I mean. Babalik ako nang Baguio dahil ang ogag mong bayaw to be sa dinami dami nang puwedi nilang kuning magpatrolya sa kanilang kasal ang grupo pa namin ang napili at that's an order daw. Isa pa may misyun ako buddy pero one of this days kakailanganin ko rin kayung lahat but for now ikaw at ang grupo mo muna ang kapalit ko dito. Pasensiya ka na buddy ginamit ko pa si tito general para mapunta ka dito."seryosong sabi Rey.
Sa unang pagkakataon noon lamang nakita ni Terrence kung gaanu kaseryoso. Kaya't nag seryoso na rin siya.
" Walang problema buddy at hangad ko ang tagumpay mo sa iyung misyun. Hindi ko alam buddy kung makakauwi ako sa kasal nila ni Grace depende sa schedule namin dito."sagot niya dito.
" Thank you buddy. So paanu mauna na ako ililigpit ko pa ang mga gamit ko ikaw kung gusto mong lumipat sa condo ko anytime puwedi kang lumipat idadaan ko na lamang sa opisina mo ang susi at bilinan ko ang security sa building regarding sa iyo. "aniya ni Reynold sa kanya at bumaling sa kanilang boss heneral na kanyang tito.
" Permission to leave sir!"sabi nitong nakasaludo na tinanguan naman nito.
" Mauna na ako buddy ingat kayu dito. "
"Ikaw din buddy ingat kayu sa Baguio."
Ilang sandali pa matapos umalis ang kaibigan niya ay muling nagsalita ang heneral.
Halos manlalaki ang mga mata nang dalagang reporter nang makita ang blue book at mabasa ang nilalaman nito.
"God! Kaya walang asenso ang bansa dahil mismong mga nasa puwesto ang namamahala sa mga kawalanghiyaan sa paligid! " naghihinang sambit niya.
"Umalis ka na sa lugar na ito , sa ibang araw mo na ito ipagtitik ng kandila at ipagdasal. Ingatan mo ang blue book at sa takdang panahon isuko mo iyan. Huwag kang magtiwala kani kanino lang." tinig na narinig ni Dennise kasabay nang malamig na hanging humaplos sa kanya.
Luminga linga muna ang dalaga sa paligid bago bumalik sa sasakyan niya.
Pero bago pa niya marating ito ay isang ebidensiya na naman ang kanyang nakita.
Dali-dali niyang kinuha ito gamit ang guwantes niya to avoid finger print.
Huminga siya nang malalim bago tuluyang nilisan ang lugar.
- Writer
