ยอดเชฟหญิงฟ้าสั่งลุย

สองวันต่อมา

จากนั้นม่านอวี้อันก็รีบตัดเค้กกล้วยหอมให้เป็นชิ้นด้วยมือที่สั่นอยู่สักหน่อย ตัดเสร็จจึงห่อด้วยกระดาษแก้ว บอกให้เยว่จือนำไปแจกสมาคมแม่บ้านข้างนอกคนละเท่า ๆ กัน และกำชับว่าให้นำไปแช่ตู้เย็นสักสองสามชั่วโมง หรือให้ดีที่สุด พรุ่งนี้เช้าค่อยกินกับกาแฟหรือนมอุ่น ๆ จะได้รับรสชาติที่เยี่ยมยอดแบบต้นตำรับ เสร็จแล้วเธอจึงกลับเข้าไปในห้องนั่งเล่น ในมือถือไม้นวดแป้งอันใหญ่ไปด้วย หญิงสาวได้กลิ่นกายผู้ชาย กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของสบู่ และน้ำยาโกนหนวดที่ผสมกลิ่นเฉพาะตัว ความรู้สึกแรกคือขนลุกซู่ เหตุใดเธอจึงคุ้นเคยกับสัมผัสลึกซึ้งนี้เหลือเกิน ราวกับเป็นกลิ่นกายของผู้ชายที่อยู่เคียงข้างม่านอวี้อันมาโดยตลอด!

“นั่นใคร หลบอยู่หลังตู้ใช่ไหม ออกมานะ ไม่อย่างนั้นฉันจะตัดฟาดให้สลบ จากนั้นก็ตัดหนอนน้อยให้ขาด แล้วโยนให้เป็ดกิน!”

ม่านอวี้อันตวาดเสียงดัง และมันทำให้เธอขจัดความตื่นเต้นลงไปได้เปราะหนึ่ง จากนั้นจึงสืบเท้าไปยังเบื้องหน้า ยามนี้เธอรู้เพียงแต่ว่าเธอต้องเป็นเสาหลักให้ครอบครัวเล็ก ๆ ซึ่งหากไม่ลุกขึ้นสู้หรือมัวแต่ขี้ขลาด เธอก็คงต้องอยู่ในโลกใบนี้อย่างหวาดระแวงไปตลอด และกู๋กุ่ยของลูกชายเธอ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นคนดี หรือผีร้ายจอมรังควาน ม่านอวี้อันต้องคุยกันให้รู้เรื่อง

แต่ถึงอย่างนั้นเมื่อเดินตรวจทั่วห้องหนังสือแล้ว ม่านอวี้อันกลับไม่พบใครสักคน และแม้ว่าผลออกมาเช่นนั้น แต่เธอกลับไม่สบายใจเอาเสียเลย

สองวันต่อมา

อันที่จริงม่านอวี้อันนอนหลับไม่สนิทในตอนกลางคืน ทั้งที่ห้องนอนนี้โล่ง สะอาด อากาศถ่ายเทสะดวก ส่วนลูกชายทั้งสองคนก็นอนที่ห้องของพวกเขา เยว่จืออยู่ห้องส่วนตัวติดครัว และถึงแม้เธอจะได้นอนห้องใหญ่ที่อยู่ปีกทางซ้ายของบ้านซึ่งมีห้องน้ำในตัว แต่สาเหตุของการนอนไม่หลับ นั่นเป็นเพราะกังวลใจ ยิ่งถามถึงเรื่อง ‘กู๋กุ่ย’ กับเยว่จือ ม่านอวี้อันก็พลอยใจคอไม่อยู่กับเนื้อตัว

อีกทั้งท่าทางแปลก ๆ ของผิงกั่วก็ยิ่งทำให้เธอมั่นใจในคำพูดของเยว่จือ มีผู้ชายซ่อนตัวอยู่ในบ้านหลังนี้ ผู้ชายที่ลูก ๆ ของเธอเรียกเขาว่า ‘กู๋กุ่ย’ หรือ ‘ลุงผี’ เขาเป็นแมวที่ไม่ได้คิดมาขโมยกินข้าวของในบ้าน แต่มีแผนร้ายอื่นแอบแฝง และม่านอวี้อันต้องสืบค้นต้นสายปลายเหตุให้ได้

“เธอพูดเหมือนลุงผีนั่นคุ้นเคยบ้านหลังนี้ดี”

เยว่จือมองม่านอวี้อันอย่างไม่เชื่อหูตนเองว่าคุณผู้หญิงจะถามเช่นนี้ “มาดามลืมทุกอย่างจริง ๆ เหรอคะ ทั้งที่เป็นคนป้อนยา ลากเขาเข้าบ้าน แถมเอ่อ... อาบน้ำ โกนหนวดเครา และตัดผมให้เขาด้วย”

“อย่าซี้ซั้วพูด ฉะ ฉันจะไปทำเรื่องพรรค์นั้นได้ยังไง”

“แหม มาดามทำไปแล้ว แถมยังเป็นคนซ่อนกู๋กุ่ยให้พ้นจากสายตาคนอื่นด้วย ทั้งพี่ข่าย ป้าลี่ แล้วก็เถ้าแก่โจว อ้อ ที่เขาปีนเข้าออกบ้านนี้ได้คล่อปร๋อ คงเพราะได้ใจว่ามาดามเป็นคนอนุญาต แต่ก็นั่นแหละ สุดท้ายเขาก็ก่อเรื่อง ทำให้มาดามร้องไห้เสียใจหนัก”

ยามนั้นศีรษะม่านอวี้อันปวดตุบ ๆ เธอคุ้นเคยกับลุงผีจริง ๆ ด้วย แถมยังเคยทำเรื่องพิลึกกับผู้ชายคนนั้น แต่ถ้าปล่อยให้เยว่จือสาธยายสิ่งต่าง ๆ มากกว่านี้ เธอคงอาเจียนออกมาจนหมดไส้หมดพุง ด้วยการใกล้ชิดระหว่างชายหญิง มันเป็นเรื่องไม่สมควร แถมเธอยังเป็นแม่หม้ายเสียด้วย!

“เอาละ ต่อไปถ้าเขาย่องเข้ามาในบ้าน เธอต้องร้องบอกฉันเสียงดัง ๆ เราจะแจ้งตำรวจจับหัวขโมยกัน”

“เอ๋ หัวขโมย?” เยว่จือยกมือปิดปากตัวเอง ดูเหมือนเด็กสาวเกือบจะหลุดขำก๊ากใหญ่

“ใช่น่ะซี เขามาที่นี่คงหวังข้าวของเงินทองไม่ใช่เหรอ”

“เปล่านะคะ เขาเป็นฝ่ายเอาข้าว เอาของต่าง ๆ มาส่งให้มาดามต่างหาก เพราะอย่างนั้นแหละ มันถึงได้มีปัญหาจุกจิกตามมาไม่หยุด บางทีรถไฟของลุงผีก็ชนโครมกับของพี่ข่าย!”

ม่านอวี้อันยกมือขึ้นห้ามเยว่จือ เธอไม่ต้องการฟังเรื่องลุงผีอีก แต่เธอจะเป็นคนตามตัวเขาให้พบอย่างเร่งด่วน แล้วล้วงเอาความจริงจากปากอีกฝ่าย โดยเฉพาะเรื่องที่เธอป้อนยา อาบน้ำ โกนหนวด โกนเครา และตัดผมให้ลุงผี ไอ้คนเฮงซวย!

รุ่งสางในคืนเดียวกัน ม่านอวี้อันได้ยินเสียงแมวร้อง เธอรำคาญอยู่สักหน่อย ด้วยยิ่งนอนไม่หลับ ทั้งยังถูกรบกวนอีก จึงลุกขึ้นไปดู ก่อนพบว่าไม่มีเงาของแมวสักตัว ทว่าในขณะหมุนตัวจะเดินกลับเตียง เธอก็เห็นว่าหน้าต่างในห้องหนังสือถูกเปิดทิ้งเอาไว้ สายลมเย็นชื้นพัดผ่านเข้ามาจนทำให้เธอหนาวสะท้าน

หญิงสาวไม่ได้เปิดไฟ เพราะแสงจันทร์สว่างทาบทับทุกอย่างจนเห็นได้ชัดเจน เมื่อเธอสืบเท้า ตั้งใจเอื้อมมือไปดึงหน้าต่างเข้ามาล็อกกลอน หญิงสาวก็พลันนิ่งค้าง!

วินาทีนั้นมีไออุ่นซ่านปะทะแผ่นหลังของเธอ ผิวกายสาวเห่อร้อนขึ้น บริเวณท้องน้อยปั่นป่วนไปหมด สิ่งเหล่านี้ให้ความรู้สึกราวกับว่าเจ้าของร่างกำลังสัมผัสได้ถึงการจู่โจมของบุรุษที่มีเสน่ห์อันตรายต่อร่างกายและหัวใจ!

และเสื้อนอนตัวนี้บางอยู่สักหน่อย อีกทั้งเธอไม่ชอบสวมเสื้อชั้นใน ดังนั้นพอถูกสัมผัสที่ชวนให้สยิวใจไหลโอนสู่ร่างกาย หญิงสาวจึงถอยกรูดหลบหนี

ดวงตากลมโตจ้องเขม็งไปที่เรือนกายสูงใหญ่ อีกฝ่ายไม่ได้ขยับมาชิดเธอ แต่เหตุใดร่างกายของม่านอวี้อันถึงเกิดความรู้สึกแสนน่าละอายเช่นนี้ได้

เธอขัดเขิน รู้สึกวาบหวิว ทั้งยังมีภาพเลื่อนเปื้อนอยู่ในหัว ด้วยร่างกายของอีกฝ่ายสูงใหญ่ กลิ่นกายก็เข้มข้น ผู้ชายเช่นนี้แหละที่จะทำให้สาว ๆ คลั่งไคล้ แม้เป็นเพียงการพบหน้าครั้งแรก

อึดใจต่อมาไฟในห้องก็สว่างขึ้น เพราะอีกฝ่ายกดสวิตช์นั่นเอง เขาคงกลัวเธอเสียขวัญและกรีดร้องโวยวายจนเด็ก ๆ ตื่นขึ้นมา

กระนั้นม่านอวี้อันก็ยังคลำหาเสียงตัวเองไม่พบ เธอตกใจจนตัวแข็งทื่อ แน่นอนว่าเธอไม่ได้เห็นผี หากแต่เห็นดวงหน้าของคนคุ้นเคย ดวงตาคมกริบลูกสีดำที่มีอำนาจรุนแรงและริมฝีปากแดงสดที่เม้มชิดเย้ายวนใจเธอคล้ายมีแรงดึงดูดมหาศาล!

เขาคือผู้ชายที่เธอหลงรักตั้งแต่แรกพบ ทว่าด้วยเหตุใด อีกฝ่ายถึงมาอยู่ที่นี่!?

อีธาน พีรภัทร เหอ นั่นคือชื่อของเขาในโลกปัจจุบัน! นักแสดงหนุ่มหล่อที่ได้รับฉายาสามีอันดับหนึ่งแห่งภาคพื้นเอเชียแปซิฟิก

แต่อึดใจต่อมาม่านอวี้อันก็ต้องสลัดความคิดดังกล่าวทิ้งอย่างไม่หลงเหลือ เมื่อมองใบหน้าซีกซ้ายของเขาให้ดีแล้ว เธอพบว่าเขามีลักยิ้มกดลึก เป็นลักยิ้มที่ดูแปลกตาอยู่สักหน่อย เพราะใบหน้าเขายามนี้ออกจะบึ้งตึง หาได้เผยรอยยิ้มใด ๆ ส่งตรงมาถึงเธอ!