บท 15
แมลงวัน
ฉลามด้านหลังเห็นทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มือหนากำขวดแน่นราวกับต้องการบีบมันให้แตกคามือ เมื่อวานพึ่งนอนให้เขาเอาแท้ ๆ วันนี้ไปอ่อยผู้ชายอื่นแล้วเหรอ? ใบหน้าคมเข้มขบฟันกรอด พยายามข่มอารมณ์ไม่ให้โมโห
แต่สุดท้ายเขาก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป!
“…” จังหวะที่กำแก้วกำลังยื่นมือเข้าไปรับโทรศัพท์มือถือมา ยังไม่ทันให้เธอได้จับโทรศัพท์ไว้แน่นหนา ร่างสูงโปร่งที่มีกลิ่นกายคุ้นเคยเดินกระแทกจนโทรศัพท์มือถือเครื่องนั้นปลิวไปทันทีก่อนที่แผ่นหลังกว้างจะบังเธอเอาไว้
“อ้ายหลาม!” (พี่ฉลาม!)
“โทษที พอดีตีนไม่มีตา!” คำพูดนั้นไม่ได้เอ่ยกับกำแก้วแต่อย่างใดเพราะสายตาคมกริบเต็มไปด้วยความเยือกเย็นจับจ้องชายคนนั้นอย่างเอาเรื่อง
“อะไรวะ มึงอยากบวกกับกูเหรอ?” คนที่กำลังเมามองตามมือถือของตัวเองที่นอนแอ้งแม้งอยู่กับพื้นก่อนจะตวัดสายตามาจ้องเขม็งตัวต้นเรื่อง พร้อมเปิดศึกกับฉลามทันที
“เจอกูหลังร้านหน่อยไหม?” ใบห
