บท 11
เก็บทรง
“พู่ว~” ฉลามผ่อนลมหายใจทันทีหลังจากกำแก้วหมุนตัวกลับเข้าห้อง แม้เขาอยากจะเถียงตัวเองสักแค่ไหนว่าไม่ได้คิดบ้า ๆ แบบนั้น แต่ร่างกายเขามันดันฟ้องจนเถียงไม่สู้
ถ้ามึงจะตั้งสู้ขนาดนี้ก็ไม่เอาชี้หน้ายัยเด็กนรกไปซะ!
กำแก้วที่เก็บอาการมาตลอด เดินถึงเตียงทิ้งตัวนอนลงพร้อมคลุมผ้าห่มด้วยความเขินอาย หากห้องนอนเปิดไฟคงได้เห็นว่าแก้มเนียนใสแดงระเรื่อราวกับมีไฟลุก จะไม่ให้หน้าแดงได้ไง ไอ้พี่ฉลามเล่นเปลือยท่อนบนขนาดนั้น...
ยิ่งอยู่ใกล้ตาก็ยิ่งเห็นความแน่นของกล้ามเนื้อ กางเกงชุดนอนก็ใส่ต่ำเสียเหลือเกินพ่อคุณ เห็นเส้นเลือดจากการออกกำลังกายอย่างหนักไม่พอ ยังมาเห็นเส้นบางเส้นของวัยหนุ่มอีก
แอร๊ยยยย! หากเป็นหญิงอื่นคงถลาไปซบอกกว้าง ๆ นั้นแล้ว
ฉลามปิดไฟด้านนอกทั้งหมดแล้วตามเข้าไปนอน เพียงแค่เปิดผ้าห่มแล้วทิ้งตัวลงเตียงเขาก็ถึงกับกระสับกระส่าย กลิ่นกายของกำแก้วมันติดไปทุกที่ของห้องเธอจริง ๆ แม้กระทั่งผ้าห่มที่โอบล้อมร่างกายเขาตอนนี้มันก็มีกลิ่นหอมสดชื่นนั้นด้วย
“อึกกกก!” ไอ้หลามน้อยมันเล่นงานเขาอีกแล้ว
สมองด้านฝั่งขาวกับฝั่งดำกำลังทะเลาะกันอย่างหนัก ฝั่งขาวบอกให้เขารีบหลับตาลงเสีย นั่นน้องที่เห็นมาตั้งแต่เด็ก ไม่ได้ชอบก็อย่าทำให้เธอมีมลทิน...
ฝั่งด้านดำก็กระซิบข้างหูเขาว่า ลองขอกอดกำแก้วดูสิ อยู่ใกล้แล้วร่างกายพร้อมรบแบบนี้ก็รบไปเลยสิ จะสนใจทำไม ไม่ได้เกิดมาจากท้องพ่อแม่เดียวกัน
กำแก้วเองก็นอนไม่หลับ เธอไม่ชินเวลามีคนมานอนข้างกายแบบนี้ โดยเฉพาะฉลามที่กำลังหายใจเข้าออกแรงขึ้นเรื่อย ๆ คิ้วสวยขมวดเล็กน้อยด้วยความสงสัย
เขาไม่สบาย?
“อ้ายหลาม...” (พี่หลาม...) / “อ้ายขอกอดแหน่” (พี่ขอกอดหน่อย) ทั้งคู่เปิดปากออกมาอย่างพร้อมเพรียง กำแก้วพลิกตัวแล้วหันไปสบตากับคนด้านหลัง
ภายใต้ความมืดมิดในห้อง มีเพียงแสงไฟสลัวจากแอร์ที่สาดส่องพอให้เห็นราง ๆ ดวงตากลมใสกลับดูไร้เดียงสาจนคนตัวโตหายใจติดขัด
เอาล่ะ! ในฐานะกรรมการผู้ตัดสิน ฉลามขอยกธงให้ฝั่งความคิดด้านดำของเขามันชนะไปเลย! ชนะขาดลอย!
“เป็นหยังคือขอกอด?” (ทำไมถึงขอกอด?) ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มแน่น ก้อนเนื้อที่อกด้านซ้ายระบบขัดข้องทันที ทั้งเต้นแรง ทั้งผิดจังหวะไปหมด เขาว่ากันว่าถ้าอยู่ใกล้ใครแล้วหัวใจเต้นแรงแสดงว่า...
หรือว่าเธอจะชอบพี่ฉลาม!?
บ้าน่า!!!
“อ้ายติดหมอนข้าง” (พี่ติดหมอนข้าง) ไม่ต้องรอให้กำแก้วอนุญาต ฉลามขยับตัวเข้าไปประชิดร่างนุ่มนิ่มนั้นทันทีก่อนจะใช้ลำแขนแกร่งโอบรอบเอวบางเอวไว้
“อ้าย!” (พี่!) กำแก้วเบิกตากว้างไม่คิดว่าฉลามจะบุ่มบ่ามขนาดนี้ แต่น่าแปลกคือใจของเธอมันดันเต้นแรงจนแทบระเบิดและมือก็ยังไม่ยอมผลักเขาออกอีกต่างหาก ไรขนอ่อนลุกเกรียวเมื่อลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดต้นคอ
ฉลามสูดกลิ่นหอมหวานเข้าจนเต็มปอด ตอนนี้ด้านมืดเข้าครอบงำเขาไปแล้วร้อยเปอร์เซ็นต์ ทุกอย่างบนร่างกายนุ่มนิ่มของกำแก้วมันช่างดึงดูดราวกับมีพลังแม่เหล็กมหาศาล ยิ่งเหยื่อตัวน้อยสั่นเทาเบา ๆ มันยิ่งปลุกเร้าความดิบในร่างกายให้ตื่นตัว
มือสากค่อย ๆ ลากจากเอวบางขึ้นไปเคล้นคลึงเต้านุ่มหยุ่นตามสัญชาตญาณ แล้วฉลามก็กลายเป็นฉลามบ้าคลั่งทันใดเพราะชุดนอนตัวบางไร้การป้องกันอื่น ความรู้สึกนุ่มนิ่มเต็มฝ่ามือทำเอาหายใจผิดจังหวะ
สารภาพเลยว่านี่คือครั้งแรกที่เขาเข้าใกล้หญิงสาวขนาดนี้ แม้ที่ผ่านมาจะมีสาวสวยมากมายชักชวนไปร่วมหลับนอนด้วยแต่ฉลามไม่ได้มีความสนใจใคร่อยากกับใครเลย
“อะ...” กำแก้วจะเอ่ยปากประท้วงกลับโดนปิดปากโดยฝีมือคนตัวโต
ร่างกายแข็งแกร่งพลิกตัวคร่อมคนตัวเล็กเอาไว้ ตามด้วยริมฝีปากประกบทับไม่ให้กำแก้วมีโอกาสปฏิเสธ มือหนาทั้งสองตรึงข้อมือเล็กเอาไว้ข้างหัวแล้วเทน้ำหนักทั้งตัวกดทับคนใต้ร่างเอาไว้
กำแก้วทั้งตกใจทั้งแตกตื่นแต่ก็รู้สึกดีกับความแปลกใหม่ที่ฉลามกำลังมอบให้ ริมฝีปากอุ่นตวัดกอบโกยเอาความหวานจากเธอครั้งแล้วครั้งเล่า สัมผัสนุ่มชื้นบริเวณริมฝีปากและลิ้นทำเอาทั้งกายรู้สึกร้อนรุ่มอย่างที่ไม่เคยพบเจอมาก่อน
บรรยากาศเต็มไปด้วยความเงียบมีเพียงเสียงลมหายใจหนัก ๆ ของคนด้านบนที่มันทั้งเย้ายวนทั้งเซ็กซี่
“อืมมมม~” ฉลามครางในลำคอด้วยความพึงพอใจเมื่อคนตัวเล็กให้ความร่วมมือจูบตอบเขาเป็นอย่างดี
“/////” แก้มเนียนทั้งสองข้างร้อนฉ่า ฉลามเริ่มรุกเธอหนักขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับช่ำชองผ่านสนามรบมามากมาย
กำแก้วอยากจะกรีดร้องออกมาดัง ๆ เพราะช่วงตรงกลางของร่างกายรับรู้ได้ถึงความใหญ่โตบางอย่างกำลังเสียดสีกันกับส่วนอ่อนไหวของเธอ
ไอ้พี่ฉลามคนนี้ร้ายกาจนัก!
คนตัวโตขยับเอวสอบอยู่ตลอดราวกับกำลังหยอกล้อเธอด้วยแท่งใหญ่โตนั่นและสิ่งนั้นมันยิ่งทำให้กำแก้วสติกระเจิง
อุณหภูมิจากแอร์ที่เย็นเฉียบไม่ได้ลดความร้อนระอุในกายของทั้งคู่ได้เลย
ฉลามก็ค่อย ๆ ปล่อยมือที่ตรึงกำแก้วออกแล้วเลื่อนแขนให้เธอมาโอบรอบคอของเขาเอาไว้ทีละข้างโดยไม่ให้เหยื่อตัวน้อยตื่นตัว มือหยาบกระด้างลูบไล้เรียวขาสวยอย่างเบามือก่อนจะสอดแทรกผ่านใต้กระโปรงชุดนอนตัวบางขึ้นมาขย้ำเนินอวบอิ่มที่ไร้การป้องกัน
เพียงได้สัมผัสหัวใจของฉลามก็เต้นราวกับจะทะลุออกมาด้านนอก มันเป็นอย่างที่เขาเคยคาดเดาไว้จริง ๆ ซาลาเปาสองลูกล้นมือเขาไปเล็กน้อยซึ่งนั่นแปลว่ามันซ่อนรูปมาก กำแก้วตัวเล็กขณะที่ฝ่ามือของเขาใหญ่กว่าหน้าเธอด้วยซ้ำ
ผิวเนียนนุ่มน่าขย้ำยิ่งทำให้ฉลามเกินที่จะควบคุมตัวเอง มือใหญ่ไม่รอช้าแหวกเรียวขาสวยแยกออกจากกัน พร้อมกับส่งนิ้วเรียวยาวสะกิดจุดอ่อนไหวของคนตัวเล็กจนเสียงใสหลุดครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่
“อื้อออ~”
ฉลามตักตวงความหวานในโพรงปากนุ่มพร้อมทั้งส่งเรียวนิ้วบดขยี้จุดอ่อนไหวของคนตัวเล็กซ้ำแล้วซ้ำเล่า กระทั่งน้ำลื่นใสซึมทะลุเนื้อผ้า
เมื่อสัมผัสได้ถึงความเปียกแฉะบริเวณปลายนิ้ว นิ้วเรียวยาวก็ค่อย ๆ แหวกเนื้อผ้าออกไปด้านข้างกลีบกุหลาบพร้อมกับสอดนิ้วกลางผ่านน้ำหวานใสเข้าไปด้านใน หัวใจดวงโตเต้นระส่ำ ไม่ใช่แค่กำแก้วที่ร่างกายพร้อมรบ เขาเองก็ไม่ต่างเพราะส่วนนั้นมันปวดหนึบจนไม่อาจทน
ฉลามดึงกางเกงของตนลงทันทีจากนั้นก็คว้ามือเล็กให้กอบกุมส่วนใหญ่โตของเขาเอาไว้ กำแก้วถึงกับมือสั่น ดวงตากลมใสเบิกขึ้นสบเข้ากับดวงตาคมเข้ม คนตัวโตค่อย ๆ ถอนรสจูบก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำที่เจือความออดอ้อนกลาย ๆ
“ชักให้อ้ายแหน่...” (ชักให้พี่หน่อย...)
“...” ริมฝีปากบวมเจ่อเม้มแน่น หัวใจของเธอเต้นโครมครามราวกับจะทะลุออกมาด้านนอก สิ่งใหญ่โตที่อยู่ในมือตอนนี้เธอไม่เคยจับของใครมาก่อน
“ซี๊ดดด~” ทันทีที่มือนุ่มนิ่มของคนตัวเล็กลูบไล้รอบท่อนเอ็นของเขา ฉลามก็ถึงกับซู้ดปากอย่างไม่อาจห้ามใจ เขาเสียวจนต้องขบกรามแน่นก่อนจะถลกกระโปรงชุดนอนตัวบางขึ้นไปกองบนเนินนุ่มหยุ่น
ริมฝีปากร้อนชื้นดูดเม้มเบา ๆ บนยอดอกสวยจนคนใต้ร่างเผลอครางเสียงหวานออกมา กำแก้วราวกับตัวลอยหวิว มือเล็กกำแท่งใหญ่โตแน่นแล้วค่อย ๆ รูดเข้าออกด้วยท่าทีเงอะงะตามประสาคนไม่มีประสบการณ์
“อ้ายหลาม มันคือใหญ่แท้...” (พี่หลาม ทำไมมันใหญ่จัง...) อดไม่ได้จริง ๆ ที่จะเอ่ยคำนี้ออกมา กำแก้วคิดว่ามันใหญ่มาก ใหญ่จนนิ้วที่กำอยู่โอบไม่รอบด้วยซ้ำและทุกครั้งที่เธอรูดมัน บนฝ่ารู้สึกได้ถึงเส้นขรุขระที่ตรงนั้นของฉลามกำลังขยายตัวเพิ่มขึ้นอีก
“ทีนี้กะรู้ไว้เด้อ เดี๋ยวมันสิใหญ่ขึ้นอีกเรื่อย ๆ” (ทีนี้ก็รู้ไว้เสีย เดี๋ยวมันจะโตขึ้นอีกเรื่อย ๆ) เสียงทุ้มต่ำแหบพร่าเลื่อนมากระซิบที่ข้างหู ก่อนจะขบหยอกเย้ากับใบหูเล็กเพื่อยั่วยวน ฉลามกระตุกยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจ คราวหน้าถ้ากำแก้วกล้ามาล้อว่าเขาแปลงเพศอีกเมื่อไหร่
จะแทงให้ยับเลยคอยดู!