บทที่ 1

659 Words
งานแต่งถูกจัดขึ้นที่โรงแรมใหญ่โตแบบหรู... แต่ทว่าหญิงสาวที่อยู่ในชุดวิวาห์ เธอกำลังจ้องมองตัวเองผ่านกระจกบานใหญ่ นัยน์ตาของหญิงสาวดูเศร้าไม่มีความสุขเหมือนกับชุดที่เธอสวมใส่เลย "จะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานไหม แขกข้างนอกรอแค่เจ้าสาวคนเดียว" หญิงวัยกลางคนเดินมาตาม แต่น้ำเสียงที่ใช้เรียกเหมือนกับจิกหัว "แม่คะ" "ออกไปได้แล้ว" "ถ้าเขารู้ว่าหนูไม่ใช่.." "แกก็อย่าไปทำให้เขาสงสัยสิ!!" หญิงสาวจำเป็นต้องได้เดินตาม ผู้หญิงที่เธอเรียกว่าแม่ออกไป "จูบเลย!! จูบเลย!!" พองานแต่งดำเนินมาจนถึงช่วงสุดท้าย มันคือช่วงสำคัญที่กองเชียร์พยายามเชียร์ให้เจ้าบ่าวเจ้าสาวจูบกัน ชายหนุ่มที่ตามองไม่เห็นทั้งสองข้าง พยายามเอื้อมมือไปคว้าหญิงคนรักเข้ามาชิดตัว พอชายหนุ่มกอดหญิงสาวไว้แนบอกแล้ว ใบหน้าหล่อค่อย ๆ โน้มลงมาจูบริมฝีปากบาง ต่อหน้าผู้ใหญ่และเพื่อน ๆ ในงานแต่งนั้น "ผมรักคุณนะ" เวลาล่วงเลยมาจนถึงช่วงสุดท้ายของงานแต่ง และก็เป็นเวลาที่ต้องส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าหอ ก่อนที่จะเข้าหอเรามารู้จักกับเจ้าบ่าวอย่างเป็นทางการกันก่อน เขาชื่อนายราชสีห์ หรือทุกคนจะเรียกเขาว่าสิงห์ เป็นลูกชายคนโตของเจ้าของสายการบินที่ใหญ่พอตัว ที่เขาตาบอดก็เพราะว่าเกิดอุบัติเหตุตอนที่อยู่เมืองนอก ราชสีห์ไม่ได้แค่ตาบอดแต่ความจำของเขาก็เลอะเลือน เพราะอุบัติเหตุในครั้งนั้น ความจำเดียวของเขาที่ยังเหลืออยู่ก็คือ เขามีคนรักและรักกันมากอยู่คนหนึ่ง ราชสีห์มีน้องชายอีกคนหนึ่งชื่อไทเกอร์ หรือทุกคนจะเรียกว่าเสือ ..เสือเป็นคนที่อารมณ์ร้อนวู่วาม แต่นิสัยพี่น้องทั้งสองก็ไม่ต่างกันมาก รู้จักเจ้าบ่าวแล้วเราก็มารู้จักเจ้าสาวกันบ้าง เธอชื่อนางสาวไออุ่น แต่ชีวิตของเธอไม่ได้มีไออุ่นเหมือนชื่อเลย ไออุ่นมีพี่สาวอีกคนหนึ่งชื่อไอรดา พี่สาวแท้ๆ พ่อแม่เดียวกัน แต่พ่อกับแม่จะทุ่มเทความรักไปที่พี่สาวมากกว่า เพราะพี่สาวของเธอเป็นคนเรียนเก่ง นิสัยอ้อนเก่งด้วย แต่ไออุ่นจะตรงกันข้ามกับพี่สาวทุกอย่าง เรียนไม่เก่งแล้วยังอ้อนไม่เป็นเหมือนพี่สาว จนพี่สาวของเธอได้ไปร่ำเรียนที่ต่างประเทศ และไปเจอกับราชสีห์ที่นั่น พอราชสีห์เกิดอุบัติเหตุไอรดาก็เริ่มตีตัวออกห่าง แต่แม่ของไอรดาชอบราชสีห์ที่มีฐานะร่ำรวยไม่อยากจะปล่อยไป ก็เลยให้ไออุ่นเข้ามาสวมรอยเป็นพี่สาวแทน เพราะยังไงราชสีห์ก็จำไม่ได้อยู่แล้วว่าใครคือคนรัก รวมทั้งไอรดากับไออุ่นก็หน้าตาคล้ายกันมาก "ไอจ๋า ไออยู่ไหน" ชายหนุ่มที่ตามองไม่เห็นกำลังเอื้อมมือไปเพื่อที่จะคลำดูว่าภรรยาของตนอยู่มุมไหนกันแน่ "ไอขอโทษค่ะ ไอเปลี่ยนเสื้อผ้าแป๊บหนึ่งนะ" "ให้พี่ช่วยไหม" "ไม่ต้องค่ะ คุณนั่งรออยู่ตรงนั้นแหละ" หญิงสาวก็พยายามรีบถอดชุดแต่งงานออก ซึ่งมันก็ถอดยากมากกว่าจะเอื้อมมือไปรูดซิปด้านหลังได้ พอเธอถอดเสร็จก็เดินเข้าไปอาบน้ำ "ฉันอาบน้ำเสร็จแล้วค่ะ คุณไปอาบน้ำดีกว่า" พอพูดจบหญิงสาวก็หยิบครีมที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งขึ้นมาชโลมตามผิวกาย ชายหนุ่มลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าของตัวเองบ้าง และถอดออกจนหมดไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว "อุ๊ย!!" พอหญิงสาวหันกลับมาอีกที ถึงกับตกใจแล้วรีบหันหน้าหนี "พาพี่ไปห้องน้ำที" "คะ!?"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD