อัญชนาทักทายเจ้านายของนนทวัฒน์ตามมารยาท
“เอ่อ คุณอัญครับ ผมว่าเดี๋ยวผมขับรถคันนี้ไปให้ ส่วนคุณอัญก็ไปนั่งกับเจ้านนท์ดีกว่ามั้ยครับ”
พ่อเลี้ยงหนุ่มแสดงความเป็นสุภาพบุรุษ ซึ่งอัญชนาก็ยินดีที่จะรับน้ำใจไมตรีจากเขา เพราะวันนี้หญิงสาวรู้สึกขาดความมั่นใจในการที่จะขับรถด้วยตนเองต่อไปจริงๆ ใจมันสั่นไปหมด ขืนเธอขับรถต่อมีหวังได้เกิดอุบัติเหตุบนท้องถนนแน่
“ขอบคุณมากค่ะ คุณเทวาช่างเป็นเจ้านายที่แสนดีกับลูกน้องจริงๆ นะคะ” อัญชนากล่าวชมเขาตรงๆ ด้วยความจริงใจ ทัพเทวายิ้มกว้างแต่ก็แอบเขินเล็กน้อย
“ถ้างั้นก็เชิญครับอัญ เดี๋ยวพี่จะเป็นโชเฟอร์ขับรถให้เองครับ ขอบคุณมากนะครับคุณเทวา” นนทวัฒน์รู้สึกเกรงใจเจ้านายเหมือนกัน แต่ก็ไม่อยากให้อัญชนาขับรถเอง เพราะท่าทางของหล่อนตอนนี้น่าเป็นห่วง สังเกตจากที่หญิงสาวขับรถโดยประมาทเมื่อสักครู่นี้ ก็อดเป็นห่วงไม่ได้
“อัญจะไปไหนเหรอครับ เดี๋ยวพี่ไปส่ง” โชเฟอร์หนุ่มหั
