Sinful Eyes (Book 2 of Fallen Angels)

Kabanata VI

Kabanata VI

Paunawa: Ang kwentong ito ay nagtatampok ng mga maseselang salita at eksena na hindi angkop sa mga mambabasa na may edad 18 pababa at sa mga mambabasang hindi sanay sa erotica.

ATHISA

NAWALA ANG KABA sa dibdib ko nang makaalis kami nang ligtas sa lugar na iyon.

Nabigla ako sa ginawa ni Hugo sa kanya. Hindi ko akalain na magagawa niya iyon bigla. Wala siyang ideya kung sino si Faustino sa akin at wala rin siyang alam kung ano ang meron kami. Basta't ang alam niya lang ay hindi maganda ang sinabi ni Faustino sa akin kaya niya iyon ginawa.

Na-touch ako sa kanyang mga sinabi na hindi pa raw niya ako nagsisigawan kaya naman wala ring karapatan si Faustino na sigawan ako.

Mukhang nagkaroon agad ako ng instant jowa ng di oras.

Napangiti pa ako nang makarating na kami sa bahay.

Nag-park na siya at sabay pa kaming bumaba.

"Salamat," mahina kong sabi sa kanya habang kami ay nakatayo lang sa tapat ng pintuan.

"Wala kang dapat ipagpasalamat sa akin," aniya.

"Meron,"

"Kung ano man ang nagawa ko para magpasalamat ka ay wala iyon sa akin. Ako dapat ang magpasalamat sayo," aniya.

Napayuko ako dahil sa sobra niyang kaseryosohan. Baka agad akong ma-fall niyan.

"Oh siya, pasok na tayo at nang makapag-pahinga na," sabi ko pa.

"Mauna ka na. Ibababa ko pa ang mga gamit ko," aniya.

"Sige. Good night," paalam ko saka ako pumasok sa loob.

Tulog na rin siguro ang mga tao dito kaya't patay na ang ilaw.

Ngunit nakaka-tatlong hakbang pa lang ako sa madilim na sala nang biglang bumukas ang ilaw.

Natakot naman ako bigla at nagulat.

"Ayyy ano ba iyan," napahawak pa ako sa dibdib ko.

"Buti naman at umuwi ka pa," boses iyon ni Teresita.

"Ano ba, Teresita? Bakit ka ba nanggugulat?" Tanong ko sa kanya na ngayon ay naglalakad na papunta sa akin.

"Gabing gabi na. Ngayon ka lang uuwi," aniya.

Nagagalit siya na parang si mama.

"Ano ba? Nag-usap na tayo kanina hindi ba?"

"Nasaan yung driver mo?" Tanong niya.

"Nasa labas. Ibinababa ang mga gamit niya,"

"Parang napaka spoiled naman ng driver mo para samahan mo pang kumuha ng gamit niya," naningkit pa ang kanyang mga mata habang may halong pagdududa pa doon.

"Dudang, masasabunutan na talaga kita," babala ko sa kanya.

Parehas na kaming natahimik nang pumasok si Hugo sa loob habang hawak ang dalawang maliliit na maleta niya.

Napalingon kaming dalawa at saka naman siya napahinto sa paglalakad at napatingin din sa aming direksyon.

"Bakit po?" Tanong niya.

Kung kanina ay para siyang tigre, ngayon naman ay para siyang kuting. Ang cute cute niya.

"Wala naman. Dalhin mo na iyan sa kwarto mo at magpahinga ka na," utos ko.

"Brad, sandali lang," ani Dudang.

Napalingon naman kami sa kanya.

"Hugo po, hindi Brad," sagot ni Hugo.

Gusto kong matawa para kay Dudang pero pinipigilan ko lang.

"Brad, ibig sabihin ay brother. Kapatid na lalaki," ani Dudang.

"Hindi ko po kayo kapatid," seryoso na wika ni Hugo.

At mas lalo ko pang gustong kaawaan si Dudang dahil natitiyak kong naiinis na siya kay Hugo.

"Oh basta, halika dito," tawag niya kay Hugo.

"Ngunit sabi po ni Ma'am Athisa ay pumasok na ako sa kwarto at magpahinga," napaka genuine ng ekspresyon niya at walang halong kahit na ano.

Nakakatuwa na ako lang ang sinusunod niya.

"Good!" Sabi ko pa saka naglakad na paakyat.

Natatawa ako sa mga nakikita ko pero ayaw kong magmukhang bruha ngayon para sa aking kapatid.

Naiwan siyang masama ang tingin sa akin habang si Hugo ay nakapasok na sa kanyang silid.

Ibinagsak ko ang katawan ko sa kama at saka ko naramdaman ang pagod. Ipinikit ko muna ang aking mga mata habang inaalala ang mga nangyari ngayong araw.

Napakaraming nangyari. At hindi ko ito makakalimutan.

Bumangon na ako at naghanda ng isusuot ko para sa aking pagtulog. Magsashower muna ako bago matulog para naman presko.

Nang matapos iyon ay nahiga na ako sa aking kama.

Kung kanina ay nakadama ako ng antok, ngayon naman ay wala na sa akin ang pakiramdam na iyon. Hindi ako dinadalaw ng antok. Panay lang ako sa pag-ikot sa aking kama at napakaraming tumatakbo sa aking isipan.

Napabangon ako at tiningnan ang oras.

Mag-aalas dose na ng gabi. Hindi pa rin ako makatulog. Ano ba iyan.

Kaya naman napagdesisyunan kong bumaba muna upang uminom ng gatas para naman makatulong sa pagkuha ko ng mailap na antok.

Itinali ko ang ribbon ng aking suot na pantulog at saka ako bumaba sa kusina.

Patay ang ilaw ngunit naaaninag ko naman ang dadaanan ko dahil may pumapasok namang ilaw mula sa bintana dahil sa nakabukas na ilaw sa labas.

Nagtungo ako sa kusina at nagbukas ng refrigerator. Inilabas ko mula doon ang isang litro ng gatas sa karton at nagsalin nito sa isang baso. Ibinalik ko rin naman kaagad iyon sa refrigerator at saka ako naupo sa isang bangko sa tapat ng mesa.

Nang makalahati ko na ang laman nito ay halos mapasigaw ako sa gulat ang may sumulpot na bulto ng tao mula sa sala.

"Ayy nako naman," napahawak pa ako sa dibdib ko dahil sa gulat.

Si Hugo.

Kahit pa medyo madilim ay alam kong siya ito sapagkat nakasuot siya ng puting sando at itim na shorts.

Naglakad siya palapit sa akin.

"Anong ginagawa mo at nag-iisa ka dito sa dilim?" Tanong niya.

"Hindi kasi ako makatulog, kaya umiinom ako ng gatas," sabi ko pa.

Nakatayo lang siya.

"Ikaw, bakit gising ka pa?" Tanong ko

"Sa palagay ko ay hindi ka makatulog dahil may nais ka pang gawin para makuha iyon," mahina niyang wika.

Hindi ko siya maintindihan. Anong ibig niyang sabihin?

"Ibaba mo na iyang hawak mo at uminom ka ng ibang bagay," aniya saka lumapit sa akin.

Sobrang lapit niya na sa akin at nakatapat na ang bahaging iyon sa aking tagiliran.

"Anong ibig mong sabihin?"

"Sinabi ng ilan sa mga akin nabigyan ng serbisyo na wala raw katulad ang bagay na iyon na nagmumula sa akin kaya't agad napapawi ang uhaw at pagod nila. Kaya't bakit hindi mo subukan?" Aniya sabay hawi ng aking buhok.

Nagkaroon ako ng ideya sa gusto niyang ipagawa sa akin. Minsan ko pa lang nagagawa iyon sa aking buhay, sa aking dating asawa. Ngunit hindi ko na inulit dahil hindi ko kinakaya. Ngayon ba ay kakayanin ko?

Ang lakas ng kabog ng aking dibdib dahil sa suhestiyon niyang iyon ngunit gusto kong subukang muli. Walang mawawala.

"Handa akong maging bagay na pagmumulan ng nutrisyon at pamatid uhaw mo sa oras na kailangan mo ito. Kasama ito sa trabahong maibibigay ko sayo," sabi pa niya.

Agad akong nag-init sa kanyang mga sinabing iyon kaya naman tumayo na ako at iniurong paatras ang upuan.

Nakatayo lang siya at ako na mismo ang tumingkayad upang maabot ko ang mga labi niya. Hinalikan ko siya ng hinalikan. Pinaglakbay ko ang aking mga kamay sa buo niyang katawan habang siya ay nakapamewang lang at hinahayaan ako sa aking ginagawa.

Nasasabik akong gawin ang bagay na ipinagkaloob niya sa akin. Kaya naman matapos kong magsawa sa kanyang labi ay agad kong tinanggal ang pagkakabutones ng kanyang shorts at ibinaba ang kanyang zipper.

Wala siyang kibo at hinayaan lang ako sa aking ginagawa.

Hindi talaga siya mahilig mag-brief. Kaya naman nailabas ko kaagad ang medyo naninigas na niyang p*********i.

"Upo," utos ko sa kanya.

Agad naman siyang tumalima sa aking utos at saka walang kibong naupo sa may upuan.

Binigyan niya ako ng espasyo sa pagitan ng kanyang mga hita at doon ako lumuhod.

"Nariyan ang nutrisyon at pampatulog na hanap mo," mahina niyang wika habang tinutukoy ang kanya.

Napalunok ako ng laway dahil ngayon ay face to face na kami ng bagay na ilang beses nang nagbigay kaligayahan sa akin.

Pinagmasdan ko ito kahit pa hindi ko ito gaanong makita dahil sa dilim. Medyo naikubli ako sa ilalim ng mesa kaya't hindi na rin ako nakaramdam ng ano pang kaba.

Okay. Baka nga dito ko mahanap ang pampatulog na kanina ko pa nais makita.

Kaya naman sinimulan ko iyong hagurin nga aking kamay at bigla itong naghumindig nang maglapat ang palad ko at ang balat nito.

"Uuuhhhmmm," umunat ang kanyang mga paa na tanda ng kanyang pagkakiliti sa unang beses na pagkakahawak ko sa kanyang p*********i sa gabing ito.

"Patigasin mo muna, Athisa. Para tiyak na madali mong makuha ang nais mo," hinawi niya ang buhok kong nasa aking mukha saka ipinahid ang kanang hinlalaki sa aking labi.

Unti unti kong nadama ang ugat ng kanya at ang unti unti ring paghaba nito at nang madamang sobrang tigas na nito ay handa na akong manipsip ng bagay na nais kong matikman - ang nutrisyon na tinutukoy niya.

At napasinghap siya nang maramdaman niya ang paglapat ng aking labi at dila sa ulunan nito.

"Aaagghhh,"

Napapikit ako nang sinimulan kong igalaw ang aking ulo mula taas hanggang baba. Dahan dahan at hindi marahas. Nilalaro ko ng aking dila ang kanya sa aking loob at nararamdaman ko ang makinis niyang balat sa aking labi.

"Bilisan mo Athisa para makuha mo na, " aniya.

Nagmamadali ba siya? Sabagay, madaling araw na.

Naamoy ko ang kanya. Fresh na fresh at amoy sabon pa. Hindi masyadong maugat at napakakinis. Hindi rin baliko at deretsong deretso lang.

Kaya naman nang sinimulan kong itaas baba ang aking ulo ay nakalikha iyon ng kakaibang tunog.

"Aaawwwkkk uuuhhhhmmmttssssppp," sinipsip ko pa ang ulo nito na para bang lollipop at saka binitawan at nakalikha ng tunog na para bang tsupon na natanggal sa labi ng batang panay ang sipsip doon.

"Hugo, ang sarap mo," nababaliw kong wika.

"Athisa, ang init ng bibig mo," aniya.

At nagpatuloy ako sa aking ginagawa. Patuloy ako sa pagsuso. Hindi ko akalain na babalik ako sa pagkabata sa edad ko na ito.

Hindi masakit sa bibig ang kanya. Bahagya lang akong nauubo sa tuwing nararamdaman kong nararating niya ang aking lalamunan dahil na rin sa kanyang kahabaan.

Nagpatuloy lang ako sa aking ginagawa. Napapikit ako. Hinahagod ng aking bibig ang kanya. Naliligayahan siya sa tuwing nilalaro ko ng dila ko ang kanya sa loob ko.

Napapapungol siya ng mahina sa tuwing aangat ang aking ulo at sinisipsip ang dulo nito saka binitawan.

"Aahhhhh Athisa, ganyan nga. Mahusay ka na," aniya.

"Unang beses mo ba ito?" Tanong pa niya.

Umiling lamang ako bago ko muling ipinasok ang kanya sa aking bibig. Isa itong kakaibang pagkain na hindi maaaring lulunin ngunit nakakabusog.

Ewan ko ba.

Nakakaadik ang pakiramdam na nasa loob ko siya at nararamdaman na gustong gusto niya ang ginagawa kong iyon sa kanya.

Binilisan ko pa hanggang sa madama ko ang paglalaway ko. Napuno ng malapot at madulas na laway ang kanya na agad ko rin namang sinipsip mula sa dulo nito at saka muling binitawan na nakalikha ng malakas na tunog ng pagkakatanggal nito mula sa aking labi.

"Aaahhhh. Ibalik mo sa loob Athisa," aniya.

Ngayon ay nakahawak ang pareho niyang kamay sa pinakatas na bahagi ng upuan. Nababaliw na rin siya.

"Sipsipin mo lang Athisa. Lalabas din ang nutrisyon ko," sabi pa niya.

Kaya naman ginawa ko ang gusto niya. Mula sa ulong bahagi ay sinipsip ko iyon.

Napasinghap siya sa pakiramdam na dulot nito. Ibinaba ko ang ulo ko hanggang sa masagad siya sa loob ko. Hindi na ako gumalaw pa. Imbes ay panay pa rin ang pagsipsip ko na para bang umiinom lang ako ng tubig.

Hindi siya mapakali. Panay na ang paghinga niya ng malakas at ang ungol niyang pigil na pigil.

Punong puno ang bibig ko at sapat na iyon para sabihin kong ginawa iyon para sa akin.

"Athisssaa huwag kang titigil sa ginagawa moooo," aniya sabay kapit ng mabuti sa kinauupuan.

Dila ko lang ang gumagalaw sa loob at patuloy lang ako sa pagsipsip. Napapalunok ako dahil sarili kong laway pa lang ang nakukuha ko.

"Konting tiis na lang Athisa. Malapit naaaa," aniya.

Kaya't napapikit na lang ako habang sinisipsip pa rin iyon. Nadama ko ang pagdoble ng tigas nito at ang bahagya nitong paglaki sa aking bibig.

"Heto na, handa ka na ba?" Tanong niya.

At dahil nakasalpak siya sa akin ay tumango lang ako.

Panay pa rin ang higop at sipsip ko hanggang sa tila ba may dumaan na anong bagay mula sa kanyang p*********i dahil nadama ko iyon sa aking mga labi hanggang sa may kakaibang lasa na akong nalasahan sa aking patuloy na pagsipsip sa kanya.

"Aattthhiiissaaaaa uuuhhhh," napalakas na ang kanyang ungol at hindi na niya alintana kung may makarinig man sa kanyang ginawang iyon.

Dumaloy lang ng dumaloy ang nutrisyon niya sa aking lalamunan hanggang sa maubos lahat iyon at wala na akong malasahan pa.

At nang madamang wala na nga akong masipsip pa ay saka niya kinuha ang baso ng gatas sa mesa.

Dahan dahan kong inilabas ang nanlupaypay niya nang p*********i ngunit mahaba pa rin saka hinawakan ang aking baba. Pinahid niya ng kanang hinlalaki ang aking mga labi.

"Ngayon, makakatulog ka na ng mahimbing dahil nakatikim ka na," aniya.

"Inumin mo pa ito. Sayang," sabi pa niya at saka itinapat sa aking bibig ang labi ng baso.

Ininom ko ang naiiwang gatas mula doon at pakiramdam ko ay solved na solved na ako.

"Busog ka na ba?" Aniya.

Napatango lang ako at napangiti.

Tinapik niya ang aking balikat para sabihin na tumayo na ako.

Kaya naman sumunod na lang ako.

"Matulog ka na, ma'am," may diin pa sa dulo ang kanyang mga sinabi saka ko narinig ang pagtaas ng kanyang zipper.

Naiwan akong nakatulala sa kusina habang iniisa isang isipin ang mga nangyari.

Napakabilis lang ng pangyayari at tila ba wala lang iyon.

Napatingin ako sa paligid at saka natawa sa sarili ko.

Napatakip ako ng aking bibig nang hindi ako makapaniwala na kinaya ko nga.

Kaya naman inayos ko na ang upuan at inilagay sa lababo ang hawak kong baso na pinag-inuman ko ng gatas.

Pagkatapos ay umakyat ako ng aking kwarto na panay pa rin ang pag-iling dahil sa hindi ako maka move on sa aking ginawa.

My goodness Athisa. Ang wild wild mo na ha?

Sabi ng isang parte ng isipan ko.

Athisa, ikaw na girl. Ikaw na!

Sabi pa ng isa.

Girl, anong lasa?

Tanong ng isa.

Napakamot na lang ako sa ulo ko nang para na akong baliw sa kaiisip at kangingiti ng mag-isa.

At masasabi kong totoo nga. Nakuha ko na kaagad ang antok ko pagkatapos nito. Tunay ngang may ibang hatid ang nutrisyon ni Hugo.

The best.

KINAUMAGAHAN ay nagising ako dahil sa mahihinang katok sa aking pinto.

"Ateee, kakain na. Gising naaa," sigaw ng nasa labas.

Mas na-appreciate ko pa kung mas malakas ang katok kaysa sa boses niya.

Napakamot ako ng ulo ko at saka ko dinaganan ng unan para hindi siya marinig.

Pero nang-iinis talaga siya.

"Ateee, kakain naaa," sigaw niya.

Kaya naman sa inis ko ay bumangon ako at saka agad nagbukas ng pinto.

"Pw-pwede ba Teresita?" Naiinis kong wika.

Ngunit bakit namamalat ako?

Nagulat din siya sa boses ko.

"Hala ate, namamalat ka. Saan ba kayong bar dumaan kagabi at mukang bumirit ka pa yata?" Aniya.

Dumaan ba kami sa bar? Kumanta ba ako?

Ay oo nga, kumanta ako pero nilulon ko ang microphone. Ito ba ang side effect?

Napahawak ako sa aking lalamunan.

"Sige na, susunod na ako," sabi ko pa na namamalat pa rin.

"Sumunod ka na ha? Mukhang nahihiya pa ang driver mong sumabay sa atin," sabi pa niya.

So, gising na rin siya.

Pagkasara ko ng pintuan ay nagtungo ako kaagad sa banyo ko upang maghilamos at magsipilyo. Lumunok ako pagkatapos at hindi naman masakit ang lalamunan ko. Pero bakit namamalat ako?

Napailing na lang ako at saka lumabas na ng banyo. Nakapantulog pa rin ako na bumaba sa kusina.

"Good morning ma'am," bati ng aming kasambahay na naghahanda na ng almusal.

"Good morning po," bati ko.

"Si Hugo?" Tanong ko kay Teresita na nagtitimpla ng kape.

"Nasa labas. Nakikipag-usap sa guard,"

"Kumain na ba iyon?"

"Nagkape lang," sagot niya.

"Tawagin mo na sila at mag-almusal na," utos ko.

"Ikaw na kaya. Nagtitimpla ako ng kape natin oh," naiinis niyang wika.

Nahihiya akong humarap kay Hugo matapos ang nangyari kagabi.

"Ikaw na ang magtawag sa kanila. Ako na ang magtitimpla niyan," sabi ko pa saka hinawakan ang hawak niyang lalagyan ng kape.

Napatingin lang siya sa akin at saka walang kibong sumunod sa utos ko.

NANG KOMPLETO na ang lahat ay nagsimula na kaming kumain.

"Ma'am, bakit ka namamalat?" Tanong ni Alyanna, ang bago naming kasambahay na mula pa sa aming bayan. Malayong kamag anak nila mama.

Hindi ako nakakibo. Nasa tabi ko lang si Hugo, wala ring kibo.

"Naku, kulang lang siya sa hotdog Alyanna," sabi pa ni Dudang.

Natawa naman ang matanda naming kasambahay sa sinabi ni Teresita.

Napatingin ako kay Hugo na wala lang reaction.

"Oh heto ate, hotdog, nang di ka na mamalat," iniabot sa akin ni Teresita ang plato na naglalaman nito.

"Hotdog na naman?" Tanong ko.

Napahinto sila sa sinabi ko.

"Bakit?" Nagtataka kong tanong.

Si Hugo ay patuloy lang sa pagkain.

"Ate, kailan tayo nag-almusal na may hotdog? Hindi ba't ngayon lang?" Ani Teresita.

"Baka naman kumain siya ng hotdog sa labas Ate Dudang," natatawang wika ni Alyanna.

Nakakainis na hotdog iyan. Pahamak.

Napatingin naman ako kay Hugo at patapos na siyang kumain.

Agad siyang humigop ng kape ate saka pasulyap sulyap sa akin.

Paano pa ako makakakain?

PAGKATAPOS ng almusal ay umakyat na ako sa kwarto upang maligo. May mahalagang bagay akong pupuntahan at may kinalaman ito sa aking isinampang kaso dati laban sa aking asawa at sa kabit niya.

Nagsuot lang ako ng simpleng dress at kaunting palamuti sa katawan saka bumaba.

Si Hugo ay naghihintay na sa labas at nakastart na rin ang sasakyan.

Napa-wow ang aking p********e nang makita siyang naka-sunglasees, nakaputing plain t-shirt, light blue na maong pants at white shoes.

Ang sarap niyang hubaran.

Ngumiti siya at kahit hindi ko pa nakikita ang mga mata niya ay alam kong nakangiti rin ang mga iyon.

"Tara na," sabi ko pa.

Pinagbuksan niya ako ng pintuan ng kotse saka ako pumasok.

Nang nasa daan na kami ay saka siya nagsalita.

"Siguro ay namamalat ka dahil hindi ka pa sanay," aniya.

Ayaw kong pag-usapan ang bagay na iyon ngunit siya mismo ang nag-ungkat. Nakakainis.

"Hugo pwede ba?" Naiinis kong wika.

"Oo, pwede naman," aniya.

At iba pa ang kanyang interpretasyon sa sinabi ko.

Napalingon siya sa akin at saka itinabi ang kotse sa gilid ng daan.

Nagulat ko nang bigla siyang magtanggal ng butones ng pantalon at magbaba ng zipper.

"Anong ginagawa mo?" Tanong ko.

"Tinatanong mo kung pwede ba, hindi ba?" Aniya.

"Tsk," nagpalatak ako at umirap.

Ano sa tingin niya ang ginagawa niya?

"Athisa, kailangan kitang sanayin na kumain ng hotdog para sa susunod ay hindi ka na mamalat," aniya.

At kahit hindi ko nakikita ang mga mata niya ay alam kong seryoso siya.

Ano ba? Meryenda na naman ba? Ang aga aga pa ah.

Pagtatapos ng Ika-Anim na Kabanata.