ลูกเเมวตัวโปรด

ลูกเเมวข้างถังขยะ

เหมียว~~~~" 

เสียงร้องเล็กๆของสัตว์บางอย่างดังขึ้นอยู่ที่มุมซอกตึก ที่มีถังขยะที่ส่งกลิ่นเหม็นและเศษซากอะไรต่อมิอะไรเต็มไปหมด

เจ้าแมวตัวน้อยขนสีขาวที่ตอนนี้เต็มไปด้วยสิ่งสกปรกเต็มตัวลืมตาขึ้นมาพร้อมกับร้องออกมาด้วยความหิวโหย ตอนนี้มันรู้สึกมวนท้องไปหมด ต้องการหาอะไรกิน มันลุกขึ้นเดินมาที่แถวๆถังขยะและหาเศษอาหารแถวนั้นกิน

ด้วยความจมูกที่ดีกว่ามนุษย์กลิ่นขยะมันช่างเหม็นและน่าขยะแขยงมาก แมวตัวน้อยจึงเดินออกมาและมองไปรอบๆที่มีคนเดินผ่านและมีเหมือนสัตว์ประหลาดที่วิ่งอยู่บนทางด้วยความเร็วและเสียงดัง

"เหมี้ยววว~~~ (อะไรงะน่าจัว) "

แมวตัวน้อยเดินกลับหลังไป และเดินตามทางของซอยนั้นไปเรื่อยๆ มันช่างเเปลกตากลับเขามากที่อยู่ๆลืมตาขึ้นมาก็เห็นอะไรเเปลกๆเต็มไปหมด

แมวน้อยกระโดดข้ามกำแพง โดยที่ค่อยๆปีนไต่สิ่งของขึ้นมา และข้ามไป ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนไม่รู้มัน เหมือนจะเป็นป่ารกๆมีต้นไม้เต็มไปหมด

แมวน้อยไม่คิดอะไรเยอะรีบกระโดดวิ่งไปข้างหน้า ตอนนี้เขาหิวเขารู้สึกต้องหาอะไรบางอย่างกิน แมวน้อยใช้สายตาที่เฉียบคมเหมือนเป็นพรสวรรค์ที่ติดตัวมาตั้งเเต่ลืมตา มองหาของที่รู้สึกว่ากินได้รอบๆ

เเต่กลับไม่มีอะไรให้เขาได้กินเลย

"หง่าววว~~ (หิวง่าาา) "

แมวน้อยเริ่มงอแงและหยุดวิ่งเพราะเริ่มเหนื่อย

"เหมียว!! (แกเป็นใคร) "

แมวน้อยที่พักเหนื่อยอยู่สะดุ้งกระโดดตัวไปทางข้างหลังด้วยความตกใจและหันไปมอง แมวน้อยก็เจอกับแมวที่ตัวใหญ่กว่าสีดำนัยต์ตาสีม่วง เเยกเขี้ยวอยู่ข้างหลัง

"เเงวววว (แกเป็นใครห้ะ!!") เสียงที่ดูทรงพลังถามขึ้น

"เม๋ว~~ (ไม่ยู๋) " แมวน้อยตัวสั่นด้วยความกลัวแมวตัวใหญ่ตรงหน้า

"เเงวว (รู้ไหมที่นี่ที่ของฉัน) "

แมวน้อยส่ายหัวทำหน้าตาใสซื่อเพื่อบอกว่าเขาไม่รู้จริงๆ

"เหมียววว~~~ (หนูขอโทษ) "

แมวตัวน้อยร้องครางเบาๆด้วยความกลัวและกำลังจะเดินออกไป

"เหมียว (เดียวก่อน) "

แมวน้อยหยุดเดินและหันกลับไปมองกล้าๆกลัวๆ

"เหมียว (เธอหิวไหม) "

"เอ๋"

"หิวไหม"

"อื้อ"

"ตามมา"

แมวน้อยเดินตามแมวตัวใหญ่ไปอย่างงงๆ

ตอนเเรกยังไล่เราอยู่เลยเเต่เปลี่ยนใจให้เราเดินตามไปเฉยงงๆ

แมวน้อยเดินตามมาได้สักพักก็ถึงสถานที่บางอย่างที่มีกล่องลังทำเป็นโพรงเหมือนไว้พัก แล้วมีถาดอาหารวางไว้

"กินซะ"

"เหมียวว"

"ไม่ต้องทำหน้าตาน่ารักกินซะ!"

แมวน้อยดีใจที่มีอาหารอยู่ตรงหน้าก็วิ่งเเจ๋นไปกินอย่างเอร็ดอร่อย

"พี่ชายอยู่กับมนุษย์หย๋อ"

"อืม...เเต่ฉันไม่ค่อยชอบมันหลอก มันดูเเลข้าไม่ดี ให้แค่อาหารและก็ไป"

"อู้ววเเต่ก็ดีนี่ได้กินอาหาร"

"อื้ม..คงงั้น"

"งั้มๆ พี่ไม่กินหย๋อ อาย่อยน้าาา"

"ฉันกินพอแล้ว..แล้วเธอมาจากไหน เนี่ยดูสิยังตัวนิดเดียวพึ่งเกิดเหรอ"

แมวตัวใหญ่กว่าใช้อุ้งเท้าเขี่ยแมวตัวน้อยมอมแมมเบาๆอย่างสำรวจ

"ไม่ยู๋ หนูลืมตาขึ้นมาอยู่ที่ข้างอะไรสักอย่างเหม็นๆ"

"อ้อเขาเรียกว่าถังขยะ"

"อะใยงะ เรียกยากจัง"

"หึหึ...."

แมวสีดำต้องมองเจ้าตัวเล็กกินอาหารอย่างอร่อย เขาไม่ได้เห็นภาพแบบนี้มานานแล้วสิ

แต่ก่อนเขาก็มีครอบครัวแมวน้อยแต่กลับเกิดอุบัติเหตุที่คนเลี้ยงไม่ดูแลทำให้ลูกกับเมียเขาติดเชื้อเป็นโรคค่อยๆตายไป เหลือแต่เขาที่ไม่ตาย มันเป็นอะไรที่แปลกสุดๆ.

"เธอเป็นตัวผู้หรือตัวเมียไหนดูสิ"

แมวดำจับแมวเด็กน้อยพลิกหงายท้องทำให้เห็นท้องกลมๆที่บ่งบอกว่าตัวเองอิ่มแค่ไหน

"อื้มม..ตัวผู้หรอกเหรอ....อื้มมมมม..ขนสีขาวรึเปล่าฉันมองไม่ออก"

แมวดำสำรวจอย่างสบายใจ แมวตัวน้อยก็ได้แต่นอนนิ่งให้คนตัวใหญ่กว่าสำรวจตาแป๋ว

"งื้อออ....ปล่อยได้แย้ว"

"อย่าดิ้นสิ"

"ปล่อยน้าา!"

"ไอ้เด็กนี่ ดูนิดดูหน่อยก็ไม่ได้...ฉันอุตส่าห์ให้กินอาหารของฉันนะ"

"งื้ออ"

แมวน้อยที่สำนึกบุญคุณได้ก็หูลู่หางตกทันที

"อื้มมม...ดี...ตาเธอสวยดีนะ..สีฟ้าประกายขาวเหมือนมีดาวระยิบระยับ หายากมากเลยนะเนี่ย เธอคงไม่ใช่แมวธรรมดาแบบฉัน"

"หย๋อ"

"ไม่รู้ฉันเดา..เอาละกินเสร็จแล้วก็ออกไปไป๋"

"ไม่อาว.....หนูขอเข้าไปได้ไหม"

แมวน้อยใช้อุ้งเท้าชี้ไปที่ซุ้มกล่องลังและร้องถาม

"อะไร"

"อยากนอน"

"ไม่..ตัวเธอมันสกปรกเหม็นด้วย"

"งื้อออ..เหมียวว"

"อึก!"

แมวน้อยเปิดม่านตาจนกลมโตและมองแมวตัวใหญ่กว่าด้วยความออดอ้อน เพื่อขอความกรุณาจากผู้มีพระคุณ

มันเหมือนเป็นสัญชาตญาณบางอย่างที่บอกให้เขาทำแล้วจะได้ผล

"กะ...ก็ได้แต่เจ้าต้องไปอาบน้ำก่อน"

"อาบน้ำ...คืออาใย"

"เห้ออตามมา"

แมวน้อยเดินตามไปด้วยอารมณ์ที่ร่าเริงเพราะเขาจะได้นอนที่ที่ดูดีกว่าที่เขาฟื้นขึ้นมา

"นี่ยืนตรงนี้"

แมวน้อยเดินไปยืนตามคำสั่งเขายืนอยู่ใต้สิ่งของอะไรบางอย่าง

มันมีน้ำหยดลงมาเล็กน้อย

ซ่าาาา

"เหมี๋ยววว!!!"

น้ำสาดตกลงมาใส่แมวน้อยโดยไม่ทันตั้งตัว

แมวดำที่รู้ว่าแมวน้อยต้องกระโดดหนีตกใจเขาจึงเตรียมพร้อมจับแมวน้อยให้อยู่กับที่ไว้ตั้งแต่ยังไม่เปิดน้ำ

"เธออยู่เฉยๆสิ"

"เเง้งงงงง..น้ำมันแรงง่าาาา"

"นั้นและดีแล้วจะได้สะอาด"

แมวดำใช้อุ้งเท้าถูไปมาตามตัวแมวน้อย

เขาเรียนวิธีแบบนี้มาจากมนุษย์ที่ช่วงเเรกๆเคยอาบน้ำให้เขา

"เสร็จแล้ว"

ถึงจะล้างทำความสะอาดไม่หมดแต่ก็ยังดีกว่าตอนเเรกที่มีทั้งกลิ่นและเปลื้อนไปหมด

"สะบัดขน"

"คืออาใย"

"เห้ออออ..แบบนี้" แมวดำทำให้ดูเป็นตัวอย่าง

แมวน้อยเห็นก็ทำตาม...น้ำที่เกาะติดขนก็กระเด็นออกมารอบๆ

"ดี เอาละ ต่อไปนี้เรียกฉันว่าพี่ซัน..ชื่อนี้มนุษย์ตั้งให้หนะอย่าถามเยอะ"

"อ้อ"

"เธอมีชื่อไหม"

แมววน้อยสายหัวไปมา

"งั้นฉันจะเรียกเธอว่าขาวแล้วกัน เพราะขนเธอน่าจะสีขาว"

"ขาวหย๋อ โอเครก็ได้"

"เออไปๆ..อยากนอนก็ไป เด็กน้อยควรนอนเยอะๆ"

"งับ"