“ค่ะ รบจะนอนรึยังคะกลับมาเหนื่อย ๆ”
หล่อนเปลี่ยนเรื่องเมื่อไม่อยากเถียงกับเขาต่อเพราะหาก จะพูดเรื่องนี้กันจริง ๆ ก็ควรจะคุยกันต่อหน้ามากกว่า
“ยังหรอกครับ มีงานให้เคลียร์อีกเยอะเลย”
เสียงทุ้มตอบกลับ
“ออค่ะ พรุ่งนี้ว่างมั้ยคะรบมาหาลินได้รึเปล่า”
“ว่างครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปหานะครับ”
นักรบบอกหญิงสาวที่เขานั้นอดยอมรับกับตัวเองไม่ได้ว่าหลงใหลหล่อนอยู่ไม่น้อย นลินดาเป็นคนที่ดูอ่อนหวานแต่กลับ ซุกซ่อนความเร่าร้อนเอาไว้ได้มากมายอย่างน่าประหลาด หล่อนเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เขานั้นคบหาด้วยนานที่สุดและรู้สึกอยากอยู่ใกล้มากที่สุด เขายอมทุ่มเทอะไรหลาย ๆ อย่างเพื่อให้ได้ครอบครองหล่อนมา แต่คงจะมีเพียงอย่างเดียวที่เขายังให้ไม่ได้ นั่นคือการบอกให้สังคมได้รู้ว่าคบกัน มีเพียงฐากรเจ้าของบริษัทนิตยสารที่นลินดาทำงานเท่านั้นที่รู้ถึงความสัมพันธ์ของทั้งคู่
.
.
.
.
.
.
ปิ๊งป่อง ๆ ๆ ๆ ๆ
“ทำอะไรให้กินบ้างครั
