กลับมาเพื่อรักกัน

แม่กลอยคนใหม่

7 วันต่อมา

หลังจากที่นีน่าตื่นขึ้นมาอยู่ในร่างของแม่กลอยลูกสาวของเสนาบอดี เธอก็เรียบเรียงทุกอย่างด้วยความเร็วและความตกใจอะไรต่างๆของเธอก็ด้วยเช่นเดียวกัน เพราะนักฆ่าอย่างเธอไม่มีทางเลือกในวันที่เธอฟื้นขึ้นมาวันแรก วิญญาณของแม่กลอยเจ้าของร่างที่นีน่ามาอยู่ก็มาขอร้องให้นีน่าช่วยเธอแก้แค้นทุกคนที่ทำกับเธอ ไม่ว่าจะเป็นใครอยู่ในตำแหน่งไหนแค่คืนเดียววิญญาณของกลอยก็เล่าให้นีน่าฟะงจนหมด และนี้ก็เป็นที่มาของคำโบราณที่เคยบอกว่าถ้่ทำไม่ได้อย่ารับปากสุ่ม4สุ่ม5

" แม่กลอยลูกแม่เจ้าหายดีแล้วใช่หรือไม่" เสียงของแก้วที่มาอยู่กับลูกส่วตั้งแต่เธอฟื้น กลอยได้รับการดูแลอย่างดีจากแม่ นีน่าที่อยู่ในร่างนี้เธอสัมผัสทั้งคนชั่วคนดีมาเยอะ เธอรู้ได้ทันทีว่าผู้หญิงคนนี้หน้าสงสารเป็นอย่างมาก

" จ๊ะแม่ ถ้าแม่อยากกลับวันนี้แม่ก็กลับเถอะนะจ๊ะเดี๋ยวบ้านนู่นจะผูกคอตายซะก่อน" กลอยคนใหม่ตั้งแต่ฟื้นคืนมาก็ทำเอาทุกคนแปลกใจเป็นอย่างมากท่าทางและสายตาทีแข็งกระด้างพร้อมกับคำพูดที่ดูไม่เหมือนคนที่นี้อีก นั้นแหละที่ทำให้ทุกคนคิดว่าผีมาสิงร่างของกลอยไม่ใช่กลอยเองที่ฟื้น แก้วที่เป็นแม่มีแค่นางคนเดียวเท่านั้นที่รู้ดีว่าหญิงสาวตรงหน้าคนนี้เป็นลูกสาวของเธอไม่ใช่ภูติผี หรือว่าวิญญาณ อย่างที่ทุกคนพูด เมื่อแก้วได้ยินลูกสาวบอกว่าเธอหายดีแล้ว แก้วที่โดนคนของท่านเสนาบอดีที่เป็นสามี เขาให้คนมาตามทุกวัน และวันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายที่เธอรับปากว่าจะอยู่เลยทำให้แก้วต้องถามลูกสาวแบบนั้น นีน่าเธอไม่สนใจว่าแม่แก้วจะอยู่หรือว่าไปสิ่งที่เธอสนใจคือ การแก้แค้นให้ผีสาวแล้วเธอก็จะได้กลับไปตามทางของเธอบ้าง หลังจากที่แม่แก้วกลับไปนับตั้งแต่บัดนี้ไปก็เป็นการแก้แค้นของกลอยเท่านั้นเพราะวิญญาณของกลอยอุตส่ามาขอให้นักฆ่าอย่างนีน่าให้ช่วยแล้วมีเหรอคนอย่างเธอจะอยู่เชยได้ ๆ

" เอาละพี่ๆ ไหนมารองเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ข้าฟังทีสิว่า ตั้งแต่ข้ามาอยู่ที่นี้ผู้ใดเป็นยังไง แล้วข้าต้องทำยังไง " เมื่อแม่แก้วกลบับไป นีน่าก็เริ่มปฏิบัติการสอบปากคำบ่าวรับใช้ที่ตามแม่นายของเธอมา บ่าวที่ได้ยินคำถามและก็สายตาที่มองมา ทุกคนที่ได้ยินและเห็นแบบนั้น ต่างก็ตกใจและก็กลัวการกลับมาในรูปแบบใหม่ของแม่นายของพวกมันเอง