ตอนที่ 17 ผมขายบริการ...ไม่ได้ขายตัว (จบตอน) ใกล้NC

1269 Words

“เพราะผมมีรอยสักรูปซาตานนี่ใช่ไหม” เขามองมาที่แผงอกซีกซ้ายของเขา “ค่ะ แค่เหตุผลเพียงข้อเดียวนี่แหละค่ะ ที่กานต์กล้าเปิดเผยรอยสักนี้ให้คุณได้เห็น และเป็นเหตุผลเดียวกันที่กานต์เลือกคุณมาที่นี่” “แต่คุณอาจจะไม่รู้ว่าทำไมผมถึงสักรอยสักเป็นรูปนี้” “กานต์ไม่อยากรู้หรอกค่ะ ถ้าคุณไม่อยากบอก เพราะกานต์ก็ไม่รู้เหตุผลที่ตนเองเลือกสักลายนี้เหมือนกัน คือแค่เห็นปุ๊บ ชอบ กานต์ก็เอาอันนี้เลยค่ะ ไม่ดูลายอื่นอีกเลย” “แล้วคุณเคยนอนกับใครบ้างไหม คุณถึงได้อยากจะซื้อตัวผม” รวิกานต์ไม่ตอบ แต่เดินไปที่โต๊ะรับแขก วางแก้วเบียร์ให้เขา พร้อมเดินไปหยิบถ้วยลูกเกดมาวางบนโต๊ะ “คืนนี้คุณจะคิดค่าบริการเท่าไหร่ดีคะ” “ห้าหมื่น ผมจะบริการคุณจนถึงเช้าเลย” “แต่นี่มันเกือบเที่ยงคืนแล้วนะคะ ไม่แพงไปหน่อยเหรอ” “ผมจะบริการให้คุณอย่างถึงใจ ยกเว้นแค่สอดใส่ดุ้นของผมแค่นั้น นอกนั้นคุณต้องการแบบไหน ผมจัดให้” รวิกานต์หน้าร้อนผ่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD