ตอนที่ 6 เมื่อเพลิงราคะแผดเผา (จบตอน) NC18+
1073 Words
สักพักเธอก็ร้อนขึ้นมาอีก แต่ไม่ทรมานเหมือนตอนแรก เธอขอตัวเข้าห้องน้ำแล้วเดินขาสั่นๆออกมา เธอเอียงอาย แต่ทว่าดวงตาคู่สวยยังคงหวานหยาดเยิ้มระคนร้อนแรงเมื่อมองมาที่เจ้ามังกรยักษ์ของเขาที่ผงกหัวขึ้นมาทักทายเธออีก เธอมองมันราวกับจะกลืนกิน มันยิ่งทำให้เขาร้อน
เธอก้าวเข้ามายังไม่ทันถึงขอบเตียง มือใหญ่ก็กระชากร่างเล็กลงมานอนบนอกกว้างของเขาอย่างแรง จนหน้าอกของเธอบี้แบนไปกับอกแกร่งของเขา
“หายร้อนบ้างหรือยัง”
เธอส่ายหน้า แล้วเอานิ้วมือเขี่ยๆที่ป้านสีแดงอมน้ำตาลของเขาเบาๆ แต่ก็มันเขี้ยวจนเผลอบีบมันแรงๆ แต่พอเห็นสีหน้าของชายหนุ่มไม่ได้เจ็บปวดอย่างที่คิด เธอก็แกล้งเขาด้วยการบีบหัวนมเล็กๆทั้งสองข้างของเขาแรงๆ จนชายหนุ่มยิ้มร้ายออกมา
แววตาคมกล้าทอประกายร้อนแรงอีกครั้ง เขาจ้องมองหน้าอกอวบที่มีแต่รอยแดงเป็นจ้ำๆ แล้วบีบขยำมันด้วยสองมือของเขาอีกหน
เธอทำสีหน้าเจ็บ ทว่ากลับอ่อยเขาด้วยประกายตาหวานซึ้งชวนให้ฟันมากที่สุด
“กล้ายั่วคนอย่างฉันเหรอ ไม่กลัวว่าฉันจะรุนแรงกับเธอยิ่งกว่ายกแรกหรอกเหรอ”
เธอส่ายหน้าอีก แถมยั่วชายหนุ่มมากขึ้นด้วยการงับปากร้อนๆที่หัวนมข้าหนึ่งของเขา แล้วบดบี้ขยี้ปลายหัวนมอีกข้างหนึ่งของเขาเหมือนอย่างที่เขาบดบี้ขยี้หน้าอกของเธอเมื่อไม่กี่นาทีก่อน
“หึ พิษของมันคงไม่จางลงเลยใช่ไหม”
พูดจบ ร่างเล็กที่เกยอยู่บนร่างหนา ก็ถูกเหวี่ยง จับกดลงบนที่นอนหนานุ่มอีกครั้ง เขาประสานสายตากับเธอแน่วแน่ หลุบมองริมฝีปากเล็กที่บวมเจ่อ ด้วยแววตาพอใจ
หน้าอกสาวกระเพื่อมขึ้นลงด้วยอาการตื่นเต้นและประหม่า ทั้งต่อสายตาและต่อบทพิศวาสที่แสนโลดโผนของเขา เพราะรู้ว่าเขาร้อนแรงเพียงใด
ตรงกลางกายของเธอยังระบม แต่ก็ร้อนรุ่มไปด้วยความต้องการจับจิต
นึกถึงท่อนเอ็นสุดอลังการของเขา ก็ยิ่งปรารถนาร้อนแรงจนเผลอแลบลิ้นเลียปากตัวเอง ยั่วชายหนุ่มโดยไม่ได้ตั้งใจ
“เธอร้อนกว่าที่ฉันคิดเอาไว้เยอะเลย สาวน้อย เธอชื่อมาร์งั้นเหรอ”
“มารีรินค่ะ แต่เรียกสั้นๆว่ามาร์”
“ส่วนฉันขอไม่บอกชื่อก็แล้วกันนะ เพราะอีกไม่เกินสามวัน ฉันก็จะไม่อยู่ที่นี่แล้ว”
“คุณจะไปไหนคะ”
“นอร์เวย์” เขาตั้งใจจะไปจากที่นี่นานแล้ว นับจากที่มารดาของเขาเสียไป เขามาอยู่ที่ชายแดนแห่งนี้ก็เพราะมารดาของเขาเป็นคนแถวนี้ แต่ตอนนี้ไม่มีใครที่เขารักอยู่ที่ชายแดนไทยแห่งนี้อีกแล้ว แต่บิดายังรอเขาอยู่ที่นอร์เวย์ เขาต้องกลับไป
แม้ว่าจะหวงแสนหวงสวนชบาแห่งนี้ แต่ก็ต้องตัดใจจากมันไป ทว่าก็ไม่เสียดายจนเกินไป เมื่อที่นอร์เวย์ก็ยังมีสวนดอกไม้นี้ให้ดูต่างหน้าเช่นกัน เพียงแต่มันอาจจะไม่ดกและสวยงามเท่าที่นี่เพราะมารดาของเขาดูแลมันดวยใจ
แม่บอกว่าแม่รักสวนชบานี้มาก เพราะมันเป็นดอกไม้ที่พาแม่มารู้จักกับพ่อของเขาแล้วก็ได้ครองรักกัน แต่แม่ไม่เคยรู้ว่ามันมีพิษ เพราะแม่ไม่เคยกินดอกชบา
แม่ชอบที่จะมองและสัมผัสมันเบาๆเท่านั้นแล้วก็สูดดมกลิ่นหอมของมันที่ต้นของมันเลย แม่ไม่เคยเด็ดดอกไม้ของแม่ เพราะแม่บอกว่ามันมีชีวิต ไม่ควรเด็ดหรือทำลายมัน
...แต่มันได้ทำลายหญิงสาวมาหลายคนแล้ว เมื่อเดมอนรู้ว่าพิษของมันเป็นเช่นไร...และเมื่อรู้แล้วเขาก็ขายมันในราคาสูงลิบ และหวงดอกชบามากกว่าเขาเสียอีก...
เขาเองเห็นดีด้วยที่จะปลูกชบาเพื่อขายให้เหล่ามหาเศรษฐีชายที่กระหายในรสรักร้อนแรง แต่เขาไม่เห็นด้วยกับการใช้มันล่อเหยื่อสาวๆให้มาติดกับดัก...
และ ‘ผู้หญิงคนนี้เกือบตกเป็นเหยื่อ หากว่าวันนี้เขาไม่อยู่บ้าน’
เธอโชคดีที่มาเจอเขา เพราะวันนี้เดมอนออกไปทำธุระในเมือง เพิ่งจะกลับมาตอนที่เขาเห็นมารีรินหลงอยู่สวนวงกตของดอกชบาพอดี
นาทีแรกเขาโกรธจัดที่เห็นมารีรินมาแอบเด็ดดอกไม้ของมารดาเขาราวกับขโมย ทว่าต่อมาเมื่อเห็นเธอหลงอยู่ในสวนชบา ในช่วงเวลาที่เดมอนกลับมา เขากลับห่วงว่าสาวน้อยคนนี้จะถูกเดมอนทำร้ายอีกคนจึงยื่นมือเข้าไปช่วย
และเธอไม่ใช่ผู้หญิงคนแรกที่เขายื่นมือเข้าไปช่วย แต่มารีรินคือผู้หญิงคนแรกที่ทนแรงการเสพสวาทของเขาได้
เขากับเดมอนมีรสนิยมเรื่องเพศคล้ายกันคือ ชอบผู้หญิงสวยและร่วมรักแบบซาดิสต์ เขาทั้งคู่จึงไม่มีผู้หญิงคนไหนจะทนคบได้เกินสองวันก็ต้องเลิก แต่ทุกวันนี้เขามักจะเป็นฝ่ายบอกเลิกผู้หญิงก่อน และให้เงินพวกหล่อนไปสักก้อนก็จบกันด้วยดี สองคืนก็เกินพอ
มารีรินก็คงไม่ต่างกัน ที่พอถึงวันมะรืนนี้ พอถอนพิษในร่างกายของเธอออกหมดแล้ว ก็คงไม่ต้องเจอกันอีก
ไซมอนหยุดคิดเรื่องต่างๆเอาไว้ แล้วก้มลงขยี้สวาทหญิงสาวต่อยกสองอย่างป่าเถื่อนร้อนแรงเช่นเดิม เขาถอนพิษให้เธออีกหลายครั้ง จวบจนฟ้าสาง แล้วก็เผลอหลับไปก่อน ตอนที่มารีรินกำลังเข้าห้องน้ำ พอตื่นขึ้นมาอีกทีก็พบว่ามารีรินกำลังปลุกน้องชายเขาอยู่ด้วยปากของเธอ
‘โอ้วพระเจ้า เธอเ****นขนาดนี้เลยเหรอ!’
- Writer
