ไม่ถึง10นาที คนที่เขากำลังต้อนก็เดินกลับมายืนอยู่ตรงหน้า...
“สักแก้วมั้ย?” ธันน์ถาม เขาชูแก้วขึ้นสูง
“คุณคงกำลังสะใจสินะที่ปั่นหัวฉันได้สำเร็จ!! ปล่อยนรีไปได้แล้วค่ะ” หญิงสาวตะโกนเสียงขุ่น ดวงตากลมใสจ้องมองชายหนุ่มตรงหน้า เหมือนอยากจะกัดเขาให้จมเขี้ยว
“ฉัน...ต้องทำแบบนั้นด้วยเหรอ?” ธันน์ยั่วต่อ หัวคิ้วยกสูง
“หึ!!” ทอปัดกระแทกลมหายใจแรงๆ เธอเชิดหน้าขึ้น ปรายหางตามองเขาแบบขุ่นเคือง
“อะไรที่ฉันอยากได้ ไม่มีทางรอดมือ” ธันน์ทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้พลาสติก เขาเหยียดขาสุดความยาว เอนตัวพิงเบาะนุ่มๆ ยกแก้วบรั่นดีในมือขึ้นจิบแบบสบายอารมณ์
“คุณมันคนบ้า!! คุณกำลังล้อเล่นกับชีวิตคน คนหนึ่ง...” มันอดไม่ได้ที่จะแดกดัน แต่ทอปัดอดกลั้นความโมโหไว้อีกต่อไปไม่ได้
ธันน์ผินใบหน้ามามอง เขายิ้มมุมปาก “แล้
