ยุคปัจจุบัน
ภายใต้ม่านหมอกหนาที่กำลังแผ่ปกคลุมไปทั่วห้องสมุดประชาชน ปรากฏกลิ่นหอมของดอกอวี้หลันหอมตลบอบอวลไปทั่วบริเวณ แต่ไม่มีผู้ใดในที่แห่งนั้นได้กลิ่นหอมของดอกไม้นี้แม้แต่น้อย ในขณะที่หวังจิวเซียนและเฉินเสวี่ยม่าน ต่างพากันเดินนำหน้าห่างจากเพื่อนรัก พร้อมเสียงเจื้อยแจ้วของนางร้ายคลุกฝุ่นกำลังอธิบายประวัติของบ้านหลังนี้
พรึบ!!! เบื้องหลังของทั้งสองตรงเยื้องประตูทางเข้าปรากฏร่างโชกเลือดของลี่มี่มี่ กำลังนอนหงายจมกองเลือดอยู่ตรงหน้าประตูดังกล่าวในสภาพสวมอาภรณ์บุรุษในสมัยโบราณ โลหิตแดงฉานไหลนองออกมาอย่างไม่ขาดสาย พร้อมเสียงของเฉินเสวี่ยม่านเอ่ยถามเพื่อนรักของเธอ
“มี่มี่จะกินน้ำอะไรเดี๋ยวฉันจะไปสั่งให้”หญิงสาวเอ่ยถามพร้อมหันหน้ากลับไปมองทางด้านหลัง
ทันทีที่เฉินเสวี่ยม่านหันกลับไปมองทางด้านหลังของเธอ ดวงตาพลันต้องเบิกกว้างขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นร่างของลี่มี่มี่นอนจมกองเลือดอยู่บนพื้นใบหน้
