CHAPTER ONE
PROLOGUE
BINUBULONGAN Siya ni sister Eve nabumaba dahil dumating ang Sponsor Ng kanilang Amponan lagi Ito pumupunta sa Amponan.
Nahihiya po ako sister Eve,Kasi bibigyan Naman ako ni Mr Moore Ng damit o Di Kaya Pera.Lagi nalang siyang may dalang Paper Bag.Baka Damit ina Naman ang laman .Ang dami-dami ko na po damit Sister mahabang paliwanag niya
"Iha bakit Ka mahihiya, dapat nga magpasalamat Ka SA mga binibigay niya Kasi biyaya Yan, Isa pa Hindi mo Naman hiniling na bigyan Ka niya Di ba? Kusa Siya nagbibigay anak Kaya maswerte Ka dahil labis natutuwa sayo si Mr.Moore anak rose, ang katulad ni mr.moore ay laging pinagpala dahil laging itong tumutulong sa kapwa taong ngangailangan Ng tulong niya Ka tulad mo ang swerteng bata mo anak.
Walang nagawa si rose Ng Makita niya si Mr Moore na nakangiti sa kanya kaya lumapit Siya dito ang nagbigay galang.
Si Mr.Moore ay nasa mid 50s na,ngunit kahit matadan na ito sumisigaw parin ang pagiging magandang lalaki nito makisig ang pangangatwan nito, bakit Kaya wala itong asawa.
Good morning po," Mr. Moore,Bati niya
"Kamusta Ka na iha,?at pinaupo Siya nito sa tabi niya,
Ayos Naman po ako,Mr Moore,mabuti Naman iha may bibigay pa ako sabay abot Ng paper bag,,salamat po sabay bukas niyo Ng paper bag na binigay Ito,Damit na mamahalin ang laman Ito.
"Gustuhan mo bah ,iha?
Opo Salamat po, ngunit Madami pa po akong damit na Di nasusuot,,at subra subra na po ang binibigay niyo sa akin,.
"Alam mo iha, Ibang Iba ka was mga batang nakilala ko dito SA Amponan,.Masyado Kang mahiyain at magagalang,Kaya magiging magaan ang loob KO SAYO.
Eh Mr Moore siguro po wag niyo nalang ako bibigyan Ng damit sa susunod,Kasi marami pa akong Di na susuot eh,
Naku iha Di lng damit ang nakatakda mong matanggap mula sa akin hija alam mo bang gusto gusto kitang tulungan" Yung tipong Kasi wala na ako