รัตติกาลซ่านใจ

อยากทำมากกว่าจูบ NC

ตอนที่ 9

ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก...

“ระตีขอนั่งดื่มกับพี่..ได้รึเปล่าคะ” เสียงหวานเอ่ยทักเมื่อเห็นชายหนุ่มรูปงามเดินมาเปิดประตูห้อง คืนนี้เธออยากเมาให้เต็มที่ เพื่อระบายความเศร้าในใจ ที่เห็นคู่หมั้นหนุ่มควงคู่ขามาเที่ยวและสวิทกันอย่างออกหน้าออกตา แถมเธอยังไม่สามารถจะดึงเขาให้กลับมาหาเธอได้อีก หรือว่าเขาจะไม่ต้องการเธอแล้ว! แต่ยังไม่ทันที่น่านนัทธีร์จะได้พูดหรือถามอะไรออกมา รัตติกาลก็รีบชิงพูดขึ้นเสียก่อน

“แต่พี่ต้องสัญญาก่อน ว่าจะไม่รุ่มร่ามเหมือนตอนที่อยู่ในบาร์อีก” เธอย้ำ

“โอเคครับ พี่จะไม่ทำอะไร แต่พี่ขอถามหน่อยสิ ก่อนที่จะกลับจากบาร์ พี่เห็นระตีมองผู้ชายโต๊ะนั้น เค้าเป็นแฟนระตีเหรอ” เขาถามเธอตรง ๆ หลังจากพาเธอเข้ามาในห้องนอนของตัวเองเรียบร้อยแล้ว และชวนเธอให้นั่งที่มุมโซฟากลางห้อง

“ค่ะ! เค้าเป็นคู่หมั้นระตีเอง” เธอยอมบอกเขา เพราะไหน ๆ มันก็มาถึงขั้นนี้แล้ว เธอไม่มีอะไรที่จะต้องปิดบังเขาอีกต่อไป เธอแค่อยากหาที่ระบาย โทรไปหาเพื่อน ๆ ก็หลับไปเสียแล้ว

“แล้วเค้ามากับใครกัน” น่านนัทธีร์เอ่ยถามอย่างสงสัย

“ไม่รู้ค่ะ คงเป็นคู่ควงเขามั้ง” เธอไม่อยากตอบและไม่อยากพูดถึงคู่หมั้นอีก

“อ่าว!..แล้วระตียอมได้ไง เป็นพี่! พี่ต้องเข้าไปฉะกับยัยนั่นสักตั้งแล้ว ทำงี้ได้ไง เอาคู่หมั้นเราไปควง” เขาถามเหมือนขยี้หัวใจของเธอ

“พี่ไม่เข้าใจระตีหรอกค่ะ” เธอไม่รู้จะอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับคู่หมั้นยังไงให้เขาเข้าใจภายในระยะเวลาสั้น ๆ แล้วอีกอย่างเธอก็เพิ่งจะรู้จักกับเขาเอง พูดอะไรไปเขาก็คงไม่เข้าใจเธอหรอก แต่เวลาที่อยู่กับเขา เธอรู้สึกว่าเป็นตัวของตัวเองดี..เธอชอบ!!

พอนั่งดื่มกันไปสักพักน่านนัทธีร์ก็เอ่ยถามหญิงสาวข้างกายขึ้นมา เพราะเห็นเธอมีใบหน้าที่เศร้าหมองและออกอาการเซ็งอย่างเห็นได้ชัด เธอดื่มหนักจนเขาต้องเอาไวน์ในตู้เย็นที่ซื้อไว้มาเปิดใหม่อีกหนึ่งขวด

“ระตีมีอะไรในใจ...ระบายให้พี่ฟังได้นะ” เขารินไวท์ส่งให้เธอ ก่อนที่เธอจะตัดสินใจเล่าเรื่องราวทั้งหมดในวันนี้ที่มันเกิดขึ้นให้เขาฟัง พอเธอเล่าจบคำถามก็มีมากมายเหลือเกินจนเขารวบรวมที่สำคัญมาถามเธอเป็นข้อ ๆ ระหว่างที่ทั้งคู่นั่งดื่มด้วยกันไปเรื่อย ๆ

“แล้วระตียังรัก คู่หมั้นอยู่หรือเปล่า” เขาวางแก้วไวน์ลงแล้วเอ่ยถาม

“ก็ไม่รู้เหมือนค่ะ ในตอนนั้น ระตียังไม่เคยรักใครเลย จนคุณพ่อให้ระตีหมั้นกับเค้า”

“ถ้างั้น..พี่เดาว่าระตีคงไม่ได้รักผู้ชายคนนั้นหรอก แต่ระตีไม่มีโอกาสเลือกมากกว่า พี่ว่านะ! การที่ระตียอมหมั้นในครั้งนั้นก็เพราะระตีทำเพื่อคุณพ่อ ระตีไม่ได้รักเค้า คำว่าคู่หมั้นทำให้ระตีปิดโอกาสตัวเอง ปิดโอกาสที่จะได้เจอคนที่ตัวเองรัก นั่นแหละคือปัญหาของระตีในตอนนี้! ” เขาสรุปและอธิบายให้เธอฟังราวกับเป็นผู้เชี่ยวชาญในเรื่องความรัก

“แต่เราก็ใช้เวลาคบหากันตั้งเจ็ดปีนะคะ ระตีเสียดายเวลา”

“อย่าเสียดายเวลาเลย หากเขาไม่ใช่ แต่งงานกันไปก็เลิกกันอยู่ดี พี่ไม่ได้ยุยงให้ระตีเลิกกับเค้านะ แต่ถ้าแต่งงานกันไปแล้วเค้าเลิกนิสัยแบบนั้นไม่ได้ ระตีจะทนนิสัยของเขาได้เหรอ! ผู้ชายน่ะร้อยทั้งร้อย!”

“ร้อยทั้งร้อย พี่เป็นหนึ่งในร้อยหรือเปล่าล่ะคะ” เธอย้อนถามเขาด้วยแววตาพิศวาส ใบหน้าของเขาหล่อเหลาเหลือเกิน แม้จะมีหนวดขึ้นมาปิดบังอยู่บ้างแต่มันก็ยังทะลุออกมาจนทำให้เธอเห็นถึงความหล่อของเขาอยู่ดี

“เอ่อ!..ๆ ยกเว้นพี่ไว้สักคนได้ม่ะ!!” เขาหัวเราะและยิ้มออกมา รอยยิ้มนั้นทำให้เธอหัวเราะและยิ้มออกได้เช่นกัน หลังจากที่เธอได้ระบายความเศร้าออกมา มันทำให้เธอรู้สึกโล่งใจ เขาดูอบอุ่นน่าค้นหา และเธอก็เริ่มจะชอบเขาแล้วสิ!

“นี่ขนาดเค้าเป็นคู่หมั้นระตี แล้วก็กำลังจะแต่งงานกันในเดือนหน้า เขาก็ควรจะเลิกรากับคู่ขาคนนั้นได้แล้วสิ!..จริงมั้ย” น่านนัทธีร์ย้ำเพราะตอนนี้เขาถือไพ่เหนือกว่าคู่หมั้นของเธอแล้วด้วยประการทั้งปวง เขาคิดในใจสวยขนาดนี้จะปล่อยให้หลุดมือไปได้ยังไงวะ!

“ระตีอยากเอาคืนเขา อยากทำให้เขาเจ็บปวดบ้างค่ะพี่..” เขาลอบยิ้มเมื่อได้ยินหญิงสาวคนสวยตรงหน้าพูดแบบนั้นออกมา

“ระตี!!!....ระตีแค้นเขาเหรอ” เขาพยายามเรียกสติของเธอกลับมาเพราะเห็นว่าหญิงสาวกำลังเหม่อลอย

“อืม...จะว่าแค้น มันก็ไม่เชิงแค้นค่ะ” เธอไม่รู้จะอธิบายยังไง

“แล้วระตี..แคร์เขามั้ยล่ะ”

“ก็ไม่อีกนั่นแหละค่ะ”

“งั้นระตี..ลองมาคบกับพี่ดูมั้ย ถ้าคบแล้วไม่ใช่ พี่จะไม่เรียกร้องอะไรจากระตีเลย” เขายื่นข้อเสนอซึ่งไม่เคยเปิดใจให้ใครมาก่อน หลังจากที่เลิกกับแฟนคนล่าสุดไป

“แล้วถ้าคบกับพี่...ระตีต้องเปลืองตัวด้วยหรือเปล่าละคะ” เธอถามเพราะรู้ว่าเขาต้องการอะไร เธอไม่ใช่ผู้หญิงใสซื่อที่จะให้ใครหลอกฟันได้ง่าย ๆ!

“ระตี ไม่เคยมีอะไรกับเขาจริง ๆ เหรอ คบกันมาตั้งเจ็ดปี” น่านนัทธีรเอ่ยถาม จากสิ่งที่เธอเล่าให้ฟังเมื่อสักครู่

“ค่ะ พี่ไม่เชื่อระตีเหรอคะ” เธอกลัวว่าหากต้องคบกันจริง ๆ ขึ้นมา เขาจะขอพิสูจน์ในคำพูดของเธอ

“แค่จูบก็ไม่เคยเหรอ!”

“จูบน่ะ..เคยค่ะ เคยทำทุกเกือบจะทุกอย่างนั่นแหละค่ะ ยกเว้นสอดใส่ โอเคมั้ยคะ” เธอถอนหายใจออกเบา ๆ และไม่อยากจะพูดถึงเรื่องนี้ต่อ เขาก็เลยไม่เซ้าซี้ที่จะถาม

“ขอบคุณที่บอกพี่ตรง ๆ งั้นสรุปเราลองมาคบกันดีปะ พี่จะไม่ล่วงเกินหากระตีไม่ต้องการ”

“ก็ได้แต่แค่คืนนี้คืนเดียวนะคะ อืม!..แล้วตอนนี้พี่อยากจูบระตีอีกมั้ยคะ” เธอเอ่ยถามอย่างยั่วยวน เมื่อแอลกอฮอร์ในร่างกายที่มีมันทำให้เธอลืมอายไปชั่วขณะ และเปลี่ยนเป็นความกล้าออกมาแทนที่

“ได้เหรอ!..” น่านนัทธีร์ยิ้มอย่างดีใจ

“ได้ค่ะ” สิ้นเสียงความสุขของทั้งสองก็ได้เริ่มขึ้น ชายหนุ่มโน้มใบหน้าคมเข้ามาใกล้เธอเพื่อเริ่มเล้าโลมไปที่ริมฝีปากอวบอิ่มนั้น จูบของเขามันช่างอ่อนหวานจนรัตติกาลเคลิบเคลิ้มไปกับมัน ปากหยักได้รูปสำรวจริมฝีปากของเธออย่างอ้อยอิ่ง ก่อนจะเปลี่ยนเป็นการบดจูบที่รุนแรงมากขึ้น จนลิ้นร้อนกวาดไปทั่วทั้งเพดานปากและข้างกระพุ้งแก้มเพื่อลิ้มรสความหอมหวานที่โหยหา ก่อนจะพักให้เธอหายใจเพื่อเอาอากาศเข้าปอด