เมื่อเย็บแผลเสร็จสิ้นเฟยเจินก็ใส่ยาที่บาดแผลอีกครั้งก่อนจะเสร็จสิ้นการรักษา ในขณะที่กำลังจัดเตรียมยาเม็ดไว้ให้คนป่วยกิน นางก็กล่าวอธิบายให้เขาเข้าใจว่าเมื่อไหร่บาดแผลจึงจะหายดี
“อีก10วันข้าจึงจะตัดเส้นไหมออกจากบาดแผล หลังจากนั้นก็ถือว่าบาดแผลหายสนิท ในแต่ละวันท่านต้องกินยาที่ข้าจัดให้ครบตามเวลาไม่เช่นนั้นบาดแผลก็จะระบมจนเกิดอาการอักเสบ”
“เข้าใจแล้ว ขอบใจเจ้ามากฮูหยิน”
หลังจากบอกกล่าวเรื่องบาดแผล เฟยเจินก็เดินออกไปจากเรือนนอนของเว่ยหวังจิ้ง นางหายไปสักครู่ก็เดินกลับเข้ามาอีกครั้ง พร้อมกับถือถาดสำรับอาหารมื้อเย็นมาให้คนป่วย
“ลุกขึ้นมากินสำรับมื้อเย็นสักนิดเถิดเจ้าค่ะจะได้กินยา จากนั้นท่านค่อยนอนพักผ่อนจนถึงเช้า ในระยะ2-3วันนี้คงต้องนอนคว่ำไปก่อนเพื่อไม่ให้บาดแผลถูกกดทับ”
“อืม รบกวนเจ้าแล้ว”
คนป่วยลุกขึ้นมากินสำรับมือเย็นจนหมดเกลี้ยง จากนั้นเขาก็กลืนยาเม็ดสีสันสวยงามตามลงไปอย่างไม่ลัง
