"You were reckless and not to mention ay careless, Elvina." Ang naiiling na wika ni Monty habang ginagamot ang mga sugat sa paa ng alaga. "God, paano ka makakalakad nito bukas?"
"You know what, Kuya? It felt good." Elvina closed her eyes and looked up. "Nang maliitin niya ako noon ay nakayuko lang ako at tinatanggap ang mga salita niya. Pero ngayon? Nalabanan ko na siya at sa pagkakataong ito ay hindi na ako nakayuko. Dahil hindi na ako ang Elvina noon, ako si Ardis. At kayang-kaya ko siyang durugin kung gugustuhin ko."
Lumamlam naman ang mga mata ni Monty sa narinig na sinabi ni Elvina. "Pero paano kapag binunyag niya ang katotohanan?"
"Then so be it!" Elvina spread her arms wide before falling back on her King sized bed. "Tutal ay unti-unti na akong napapagod maging artista."
Ngunit
