“แฮ่ก! แฮก”
อนิลากำลังสูดหายใจเพื่อเอาอากาศเข้าปอดเมื่อเขายินยอมปล่อยเธอให้เป็นอิสระ มือของเธอกำลังจับไหล่เขาอยู่เพื่อพยุงตัวเองเอาไว้ไม่ให้ล้มลงไป
เธอช้อนสายตามองหน้าของเขาอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่านี่คือแกรนด์ดยุคกรีเซียที่เกลียดเธอนักหนาแน่หรือ
“ท่านจูบข้า”
“คราวที่แล้วเจ้ายังจูบข้าได้เลย”
อนิลาเม้มปากแน่น
“แต่ข้าไม่ได้จูบท่านแบบทรมานมากขนาดนี้”
“แต่เจ้าทำให้ข้าทรมานหลังจากที่เจ้าจูบข้า”
เขายอกย้อนเกินไปแล้ว
“แสดงว่าที่ท่านจูบข้าเมื่อครู่เพราะต้องการแก้แค้นงั้นสิ”
วาซิลกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก อันที่จริงเขาตั้งใจมาตั้งแต่ที่บ้านแล้วว่าเขาจะมาพูดดีๆ กับนาง เผื่ออะไรๆ มันจะได้ดีขึ้น แต่ปากกลับไม่ยอมทำตามที่เขาตั้งใจเลยให้ตายเถอะ
“ก็ไม่เชิงว่าเป็นอย่างนั้น”
เธอกำลังโมโห อนิลาคิดว่าเธออยากจะต่อยหน้าของชายเบื้องหน้าสักที หากไม่ติดกับว่าเขาเป็นแกรนด์ดยุคน่ะนะ
“หากว่าท่านแก้แค้นเ
