Sa halip na barahin pa siya ay nagpasya na lang akong manahimik. Tiyak na hahaba ang diskusyon namin kapag 'di ako nagpatalo. Hindi ko na dapat itong ikagulat, kaya lang hindi ko napigil ang sarili dahil umasa ako. Umasa akong bati na kami. Maayos na kami. Hindi pa pala. Ako lamang iyong assuming.
Magtataka ka pa ba, Eloise? Sa pamamahay na ito ay siya ang batas!
Dahan-dahan na akong naupo. Tahimik na kumuha ng pagkain kahit pa feeling ko ay sumisikip ang dibdib ko sa pagkadurog ng mga salitang binitawan niya. Napansin ko pa rin sa sulok ng mata ang mga paninitig niya. Hindi ko na sinubukang muli pa siyang tingnan dahil for sure ay iiyak na ako.
“Mommy, pwede ba tayong maglaro after nating kumain?” maya-maya ay basag ni Lilo sa katahimikan na nagpaangat ng tingin ko.
“Hindi pwede! Ma
