ผัวเพื่อนโคตรดุ NC20+

5.เริ่มงานวันแรกก็เจอดี NC25++

"ฮัลโหลมึง ขึ้นเครื่องหรือยังวะ"

ลียาโทรหาเพื่อนสนิทในเช้าก่อนวันที่เธอจะไปเริ่มงานหนึ่งวัน

'กูกำลังออกจากคอนโด มึงมีอะไรหรือเปล่า'

ฮานาตอบเพื่อนรักเสียงแหบ ตอนนี้เธอแทบไม่ทีเสียงพูดแล้ว ตลอด7วันที่ผ่านมา เธอร้องครางอยู่ใต้ร่างแฟนหนุ่ม ซึ่งตอนนี้กำลังนอนหลับด้วยความสบายตัวไปแล้ว เขาเอาเธออย่างมีความสุขและความสบายตัวเมื่อได้ปล่อยน้ำออกจากตัว แต่ตัวเธอนั้นถึงแม้ว่าเธอจะรู้สึกสนุกและเสียวซ่านกับรสสวาทที่เขามอบให้

แต่หลังจากเสร็จกิจกาม รูสวาทของเธอที่โดนเขาตอกอัดความใหญ่เข้ามาแทบจะทั้งวันทั้งคืน ตอนนี้มันเจ็บร้าวระบมแบบที่เธอรู้สึกว่ารูเธอน่าจะต้องบวมช้ำเป็นอย่างมาก เธอทั้งเจ็บทั้งชา

ตอนเอากันก็มันดีอยู่หรอก แต่หลังจากโดนเอานี่สิ เธอต้องรับกรรมอยู่คนเดียว

ที่สำคัญเสียงของเธอตอนนี้ แหบสนิท แหบชนิดที่กว่าเธอจะกลั่นคำพูดออกมาได้แต่ละคำเธอรูสึกราวกับมีคนเอามีดมากรี๊ดคอ

นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะยอมให้แฟนหนุ่มเอาเธอหนักขนาดนี้ จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอยอมนอนใต้ร่างแกร่งเพื่อปรนเปรอความใคร่ให้เขาเอาแบบจัดหนักแบบเจ็ดวันเจ็ดคืน แทบไม่ได้พักอย่างนี้

และตอนนี้เธอก็กำลังจะสาย เพราะกว่าที่เขาจะยอมหยุดเอาเธอได้ ก็ปาเข้าไปตอนสายของวันนี้แล้ว

เธอไม่คิดเลยว่าแฟนของเธอคนนี้จะเอาดุเอาเก่งได้ถึงเพียงนี้ ตั้งแต่เธอคบกับเขามา เวลาที่เธอว่างจากการทำงาน เวลาที่เธอไม่ได้บิน เธอแทบไม่ได้ออกมาดูเดือนดูตะวันเลย เธอจะถูกแฟนหนุ่มกักตัวอยู่แต่ในห้องและเอาเธอย้ำๆซ้ำๆราวกับคนอดอยาก ซึ่งในบางครั้ง เธอก็รับเขาไม่ไหวและเธอไม่ยอมให้เขาเอา ก็มีทะเลาะกันบ้าง แต่ส่วนมาก จะเป็นเธอที่ยอมนอนอ้าขาให้เขาเอามาโดยตลอด

"ทำไมออกสายอีกแล้ววะ นี่ไม่ใช่ใกล้เวลาที่ต้องขึ้นเครื่องแล้วหรือวะ"

ลียาถามเพื่อนรักด้วยความสงสัย เธอจำได้ว่าไฟล์นี้ของเพื่อนน่าจะใกล้เวลาที่ต้องออกแล้ว แต่ทำไมเพื่อนเธอถึงเพิ่งออกจากคอนโด

'ไฟล์วันนี้เลท20 นาที พอดีพายุเข้า แต่กูก็กำลังจะสายจริงๆนั้นแหละ แต่น่าจะถึงทันเวลาเช็คชื่อพอดี'

ฮานาตอบเพื่อนเสียงแหบ เธอพูดไปเธอก็เจ็บคอไป

"แล้วทำไมเสียงมึงเป็นอย่างนั้นวะ ไม่สบายหรอ"

ลียายังคงถามต่อด้วยความสงสัย

'ป่าวๆกูไม่ได้เป็นไร แค่นอนน้อยน่ะ'

ฮานาตอบด้วยน้ำเสียงมีพิรุธ เธอไม่อยากให้เพื่อนรับรู้ว่าเธอถูกแฟนหนุ่มเอาหนักขนาดนี้ เธอรู้สึกอายเพื่อนที่ต้องมาพูดเรื่องแบบนี้

"เดี๋ยว นี่อย่าบอกนะว่ามึงโดนโทรุเอาหนักมาอีกแล้วน่ะ เดี๋ยวๆๆๆ หรือเขาเอามึงมาตลอดตั้งแต่วันที่กลับจากไฟล์ล่าสุด เห้ย 7วัน7คืนเลยนะเว้ย"

ลียานึกถึงความเป็นไปได้ว่าเหตุผลอะไรที่เพื่อนของเธอที่เป็นเด็กอนามัย จะอดหลับอดนอนจนเสียงแหบเสียงแห้งขนาดนี้ ซึ่งมันก็มีอยู่เหตุผลเดียว นั้นคือเพื่อนเธอไปนอนให้แฟนมันเอาจนไม่ได้พักอย่างไรล่ะ เธอคิดว่าสิ่งที่เธอคิดต้องถูกต้องอย่างแน่นอน เพราะฮานาเคยเผลอเล่าเรื่องการเอาดุของโทรุให้เธอฟัง

'อือ ตามนั้นแหละ กูโดนโทรุเอา จริงๆก็โดนเขาเอาจนถึงเมื่อเช้านี่แหละ กูโดนเอามาตลอด7วัน7คืนจนกูไม่ได้ออกไปทำอะไร นอนก็แทบไม่ได้นอนเลย เขาเอากูซ้ำๆๆๆจนถึงเมื่อเช้า จริงๆไม่ใช่เมื่อเช้าหรอก เขาเพิ่งหยุดเอากูเมื่อครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมานี่เอง'

ฮานาเมื่อโดนเพื่อนสนิทรูทัน เธอก็พูดเล่าออกมาจนหมดอย่างอดกลั้นทันทีด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง เธอไม่อยากโดนเอาแบบนี้เลย เธออยากมีเวลาออกไปเที่ยวเล่น ออกไปต่างจังหวัดตามประสาคู่รักบ้าง แต่ตั้งแต่เธอคบกับโทรุ เธอก็ไม่เคยได้ไปไหนอีกเลย โทรุคือแฟนคนแรกของเธอ ในตอนแรกที่เขาขอเอาเธอ เขาไม่ได้เอาเธอหนักขนาดนี้ ตอนนั้นเรายังมีได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดกัน ถึงแม้ว่าเมื่อถึงที่พักแล้ว เธอจะไม่ได้ออกมาดูบรรยากาศอะไรเลยก็ตาม เพราะถูกเขาจับเอาตลอดทริป แต่เธอก็ได้ออกทริปกับเขาแค่ไม่กี่ทริปหรอกเพราะหลังจากนั้น เขาก็ไม่พาเธอไปไหนอีกเลย เขาให้เหตุผลว่า เสียเวลาเดินทาง สู้เอาเวลาที่จะเดินทางมานอนให้เขาเอาดีกว่า เพราะถึงอย่างไรเมื่อไปถึงที่เที่ยวแล้ว เธอก็ต้องถูกเขาเอาอยู่ดี

"โห่ มึงก็ยอมเขาเนอะ รูแหกหมดแล้วมั้งป่านนี้ เอ้อ แล้วมึงได้บอกเขาเรื่องที่กูขอไปเป็นเลขาส่วนตัวเขาหรือยัง"

ลียาถามเพื่อนด้วยน้ำเสียงคาดหวัง

'บอกแล้วๆ เขาตกลง ให้มึงไปเริ่มงานพรุ่งนี้ได้เลย โทษทีกูไม่มีเวลาโทรบอกมึงเลย เกือบลืมบอกมึงแล้วเนี้ย'

ฮานาพูดด้วยน้ำเสียงสำนึกผิด

"ไม่เป็นไรๆ กูเข้าใจ มึงจะเอาเวลาที่ไหนมาบอกกูล่ะ ก็เล่นโดนผัวจับเอาทั้งวันทั้งคืนขนาดนั้น เอ่อ กูไม่กวนมึงแล้ว รีบไปสนามบินเถอะ เดี๋ยวก็สายอีกหรอก มึงสายมาหลายครั้งแล้วนิ ส่วนเรื่องโทรุ ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวกูจะดูแลเขาเอง เอ่อ กูหมายถึงจะจับตาดูเขาคอยเป็นหูเป็นตาให้มึงเอง"

'ขอบใจมึงมากเลยน่ะ ฝากดูแลแฟนกูด้วย กูไปละ เดี๋ยวสายจริงๆ แค่นี้นะมึง บาย'

"บาย"

เช้าวันแรกที่ลียามาทำงานบริษัทของแฟนเพื่อนก็มาถึง

ลียาแต่งตัวด้วยเสื้อเกาะอกดำรัดรูปทับด้วยกระโปรงแดงสีแดงสด รองเท้าส้นสูง5นิ้ว เธอเดินเข้ามาในบริษัทของแฟนเพื่อนด้วยจังหวะการก้าวเดินที่แสนมั่นใจ จนมาถึงเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์

"สวัสดีค่ะ ติดต่อเรื่องอะไรคะ"

พนักงานต้อนรับถามเธอด้วยน้ำเสียงสุภาพ

"ติดต่อเข้าพบคุณโทรุ ฉันเป็นเลขาของเขา"

ลียาตอบพนักงานตอนรับด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

"คุณลียาใช่ไหมคะ ท่านประธานได้แจ้งไว้แล้วค่ะ แต่ตอนนี้ท่านประธานกำลังติดธุระอยู่ในห้อง รบกวนคุณลียานั่งรอก่อนนะคะ เดี๋ยวถ้าท่านประธานทำธุระเสร็จดิฉันจะมาพาคุณลียาเข้าพบท่านประธานค่ะ"

พนักงานต้อนรับกล่าวกับลียาด้วยน้ำเสียงเกรงใจ

"ติดธุระอะไร แล้วทำไมฉันต้องนั่งรอข้างล่างด้วย ฉันเป็นเพื่อนของเมียประธานบริษัทนี้นะ และกำลังจะเข้ามาเป็นเลขาส่วนตัวของเขา ถ้าเธอไม่อยากตกงานก็พาฉันเข้าไปพบท่านประธานที่ห้องของเขาเดี๋ยวนี้ตอนนี้"

ลียาพูดด้วยน้ำเสียงเอาแต่ใจ เธอรู้ว่าโทรุแฟนของเพื่อนสนิทตอนนี้เขาอยู่ในห้องทำงาน เพราะเธอได้คุยกับฮานาก่อนที่เพื่อนของเธอจะบิน ฮานาดูตารางงานของโทรุให้เธอแล้ว วันนี้เขาไม่มีงานและไม่มีประชุมอะไร เพราะฉะนั้นตอนนี้เขาต้องว่างอยู่อย่างแน่นอน เธอไม่อยากนั่งรอให้เสียเวลาเพราะเธอไม่เคยต้องมานั่งรอใคร

"เข้าพบตอนนี้ไม่ได้จริงๆค่ะ ตอนนี้ท่านประธานติดธุระมีแขกสำคัญอยู่ค่ะ เดี๋ยวเชิญคุณลียานั่งรอก่อนนะคะ เดี๋ยวดิฉันไปเอาของว่างมาให้ค่ะ"

พนักงานต้อนรับพูดจบจากนั้นก็พาเธอขึ้นมานั่งรอในห้องรับรองแขกก่อนจะออกไปเอาของว่างมาให้เธอ

ลียาขี้เกียจจะพูดกับพนักงานต้อนรับอีกแล้ว เธอจึงเดินตามเข้ามาในห้อง

แต่เมื่อพนักงานต้อนรับของบริษัทออกไปเอาของว่างเพื่อเอามาให้เธอ ลียาก็ออกจากห้องรับรองตรงไปกดลิฟต์ เพื่อขึ้นไปยังชั้นของผู้บริหารทันที

ลิฟต์ใหญ่พาลียาขึ้นมาถึงชั้นผู้บริหาร เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก เธอก็ต้องขมวดคิ้วด้วยความสงสัยกับเสียงที่เธอได้ยิน

"อ๊าส์ๆๆๆ เสียวจังเลยค่ะ อ๊าส์ เอาน้ำขิงแรงๆเลยค่ะ อืมมมส์ อร้ายยย อ๊ะ อ๊ะส์ อ๊ะๆๆๆๆ อืออออ"

"ตับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

"น้ำขิงจะแตกแล้ว อ๊าาาส์ อ๊าส์ ซี๊ดดด อ๊าาาาาาาาส์ อืมมมมม จ๊วบจ๊าบบบบบบบบ อ๊าส์"