CHAPTER 41 - Date
ANG seryosong mukha ni Domino ang sumalubong sa akin nang makapasok ng bahay nila. Naroroon siya sa malaking sofa at prenteng nakaupo. Nakapatong pa ang isang braso sa ibabaw ng backrest ng sofa.
Maliit akong ngumiti at nagpatuloy na sa paglalakad patungo sa harapan niya. Tahimik ako nang tabihin ko siya.
Walang sabi kong idinantay ang ulo sa ibabaw ng balikat niya. Ramdam ko ang pagkatigil niya dahil sa ginawa ko.
"Are you mad?" mahina kong tanong. Wala akong nakuhang tugon sa kanya. Naging mabigat lang ang bawat paghinga niya. "I'm sorry. I was just tired that day."
Sa paghingi ko ng pasensiya ay bumagsak ang braso niyang nakapatong sa backrest ng sofa sa mga balikat ko. Ngayon ay nakaakbay na siya sa akin.
"I'm not mad." Naramdaman ko ang pagsilip niya sa mukha k
