แรด
1044 Words
สองหนุ่มมองสภาพอีเจ้ที่กำลังสะดีดสะดิ้งอยู่กับเพื่อนๆแถมมีไอ้พี่แชมป์ยืนคุมอยู่ไม่ห่างเห็นแล้วมันอยาหยิบขวดเหล้าฟาดจริงๆ
“แรดจังพี่กูเนี่ย”
“อันนี้กูไม่เถียง!!”
“แล้วมึงจะใส่อารมณ์ทำไมเนี่ยไอ้ไทน์” มาเวลหันมามองหน้าไทน์แต่ไทน์กับเฉไฉมองไปหาสาวโต๊ะข้างๆ
“นั่นชื่อเดลอยู่คณะเดียวกับกู สนใจบอกกูได้จะได้เปิดซิงสักทีมึงอะ”
“เสือกและ เดี๋ยวถึงเวลากูเปิดของกูเอง” ผมมองไปที่อีเจ้ที่ยังกอดคอกับเพื่อนเต้นอยู่หน้าเวที ชุดที่ใส่เนี่ยชุดคนหรือชุดหมาวะยิ่งขยับยิ่งสั้น
“วันนี้เดี๋ยวกูขับเอง มึงอยู่กับอีเจ้ที่เบาะหลังนั่นแหละกูว่าอ้วกแน่”
“แล้วทำไมมึงไม่อยู่นี่พี่มึงนะกูขับเอง”
“หึ กูขับเองงงงงง”
ไทน์จำยอมเป็นแผนกดูแลแต่ตอนนี้คงต้องให้ปลาวาฬได้ที่ก่อน คนแก่เอาใจยากจังเลยตอนแรกก็หวงตัวพอเมาเข้าหน่อยชนแก้วยันบาร์เทนเดอร์
ตึก ตึก ตึก
“น้องงง ชายยยย ข๋า”
“อะไร!!” ทั้งสองหนุ่มตอบออกมาพร้อมกันเมื่อปลาวาฬเดินมาท้าวโต๊ะด้วยสายตาที่หวานเยิ้ม
“ปวดฉี่อ่า พาไปหน่อยนะ”
“อี๋ไม่เอาอะไปเองเถอะ พ่อบอกให้เข้าห้องน้ำส่วนตัวห้ามเข้าห้องน้ำรวม ไม่ไหวให้นอนในห้องได้แต่พวกผมไม่เมาเดี๋ยวพากลับคอนโดเอง”
“โอ๊ย บ่นเป็นแม่เลยไอ้เวร!”
“มาเวล!!! แม่งไม่น่าเกิดตอนตอน Avengers เลยกูดีบ้านกูไม่ใช่ ท ไม่งั้นพ่อกูกดชื่อทานอสแน่!!”
“มาๆเดี๋ยวผมพาไปเอง” ผมยอมแบกร่างอีเจ้มาห้องน้ำส่วนตัวด้านใน ถึงห้องน้ำอีเจ้ก็ถกเดรสขึ้นไปเลยจ้า จะบ้าตายรายวันดีนะไม่มากับไอ้พี่แชมป์
“ไทน์ข๋า”
“อะไร” ผมยืนเซ็งอยู่ข้างนอกเพื่อรออีเจ้มันเรียก
“เค้าฉี่ไม่ออกอ่า ทำเสียงฉี่ให้หน่อยได้ไหม”
“โอ้ยย อะไรวะคราวหลังไม่ต้องแดกได้ไหมโคตรภาระเลย ฉี่.....ฉี่....” และผมก็ต้องมานั่งลุ้นฉี่อีเจ้มันใช่ไหม
“ทิชชูไม่มีอ่าไทน์”
นั่นไงผมต้องเดินมาหยิบแล้วเปิดประตูแง้มจากนั้นก็ส่งเข้าไปให้ เวรกรรมของผมจริงๆเลย มันไม่สนุกเลยนะเจ้
แกร๊ก!!
“โล่งเลยอะ”
“เจ้กับไอ้พี่แชมป์นี่จริงจังไหม เขาบอกผมว่าเขาจีบเจ้อยู่”
“แชมป์น่ารักนะ ตามจีบพี่มาตั้งแต่ปี2 ตอนปี1เป็นเพื่อนกัน พวกแกอะควรน่ารักกับพี่เขาบ้าง”
“ดูก็รู้ว่ามันหวังฟัน” ผมพูดเบาๆแต่เหมือนอีเจ้มันจะหูดีตีเข้าที่แขนผมเต็มแรงเลย
เพียะ!!
“ปากเสียไอ้ไทน์ ไปสนุกกันต่อดีกว่า”
ผมโดนอีเจ้ลากมาเต้นอยู่หน้าเวทีมีความกอดคอ จนผมต้องขยับมือขึ้นมาจับเอวไว้ โอ้ยมุมนี้ได้เลย มันใช่อะ โอ้ววนี่มันบักแตงโม เห็นแล้วอยากขึ้นครูจังเว้ยย
ผมพาอีเจ้กลับมานั่งที่โต๊ะแต่ครั้งนี้ผมลากมานั่งระหว่างกลางไอ้เวลกับผมทำให้ไอ้พี่แชมป์มองตาละห้อยเลย ไอ้พี่แชมป์มันเหมือนหมาเห็นปลากระป๋อง ด่ายังไงให้เข้าตัวเองหึ!
“คุณปลาวาฬครับมีคนฝากเครื่องดื่มมาให้ครับ” เด็กเสิร์ฟหน้าใหม่เดินถือ Blue Margarita มาวางไว้ให้ตรงหน้าทำให้สองหนุ่มเอ่ยถามถึงเจ้าของBlue Margaritaแก้วนี้
“ของใครครับ!”
“โต๊ะโน้นครับ” เด็กเสิร์ฟมองไปด้านหลังทำให้ทุกคนหันไปมอง
“ไม่รู้จักไม่ต้องกิน!!” ไทน์ดึงออกจากมือปลาวาฬ ไม่นานก็มีเครื่องดื่มส่งมาให้ปลาวาฬอีกไม่รู้ว่าของใครเป็นของใครเลย
“ให้มันส่งมากูแดกเอง!!” มาเวลถกแขนเสื้อขึ้นเพื่อดื่มเครื่องดื่มแทบจะทุกยี่ห้อที่มีในร้าน ปลาวาฬที่ไม่ได้สติก็ส่งเสียงเชียร์น้องชายยกใหญ่
“หมดแก้ว หมดแก้ว!!”
ไทน์ได้แต่สายหน้ามองไปที่ไอ้พี่แชมป์ที่ส่งสายตาคลั่งรักมาที่ปลาวาฬ การส่งเสียงเชียร์ของปลาวาฬทำให้เธอคอแห้งจนต้องหยิบเครื่องดื่มที่คนในกลุ่มส่งให้ซึ่งไทน์ก็ไม่รู้ว่าใครหันมาอีกทีปลาวาฬก็ยกหมดแก้วแล้ว
หลังจากนั้น...
//ไทน์//
ผมรู้สึกว่าเจ้มันนั่งบิดไปบิดมาหน้าแดงก้มมองมือตัวเองตลอดเวลาผมเลยจับมือเจ้เพื่อดูอาการแต่อีเจ้ผมมันสะดุ้ง แววตาเหมือนคนจะร้องไห้
“เป็นอะไรไปล้างหน้าหน่อยไหมจะได้กลับกัน”
ปลาวาฬพยักหน้ารับทันทีไทน์เลยเดินจูงมือมาที่ห้องพักเพื่อปล่อยให้ปลาวาฬได้จัดการตัวเอง แต่พอเข้ามาปลาวาฬก็ร้องไห้ออกมาจนไทน์ต้องถามไถ่เรื่องราว
“เป็นอะไรร้องไห้ทำไม”
“ไทน์พี่โดนยา พี่รู้ตัวแต่พี่คุมอารมณ์ไม่ได้ไทน์ช่วยพี่หน่อย”
“เชี่ย!!” ผมรีบโทรตามไอ้เวลมาที่ห้องแต่พอมันเห็นอาการพี่มัน มันก็หัวร้อนทันทีไหนมึงบอกมึงเป็นคนใจเย็นไงวะ
“และแม่งส่งกันให้มั่วไปหมด ทำไงถ้าพ่อรู้ตายแน่!”
“เดี๋ยวกูโทรถามพ่อกูแป๊บ”
ผมกดโทรหาพ่อเพื่อถามวิธีรักษาอาการของอีเจ้เบื้องต้น และพ่อผมก็รับสายอย่างไว
การสนทนา
“พ่อครับเพื่อนผมโดนยาเสียสาวต้องทำไงอะพ่อ มันคุมตัวเองไม่ได้แล้ว” ผมมองไปที่อีเจ้ตอนนี้กำลังกอดรัดไอ้เวลที่ทำท่าแขยงพี่สาวตัวเอง
[เพื่อนผู้หญิงหรือผู้ชาย ไม่ใช่ไปเหลวไหลกันนะไทน์]
“ไม่ได้เหลวไหลเลยพ่อ ผมไม่รู้จะช่วยมันยังไงอะ”
[ทางเดียวต้องทำให้เสร็จหรือไม่ก็ทำให้หลับไปเลย]
“ครับ” ใช่ต้องทำให้เสร็จ
จบการสนทนา
- Writer
