“อื้อออ~~ชะ..ช่วยทีจะไม่ไหวละ..แล้ว “ใบหน้าจิ้มลิ้มบิดเบ้ส่งเสียงผ่านลำคอด้วยความทรมานสุดจะกลั้น ริมฝีปากบางขยับเอ่ยเสียงติด ๆ ขัด ๆ เมื่อร่างกายร้อนระอุราวกับจะระเบิดออกมาให้ได้
“มือตุ๊กแกหรือยังไงกันวะ ไม่ยอมปล่อยสักที “ทินกรเร่งเดินตรงเข้ามาในห้องนอน ซึ่งลูกน้องคนสนิทคอยอำนวยความสะดวกให้
“นายจะให้ผมช่วยก่อนไหมครับ? “พาร์ทเตอร์ที่เห็นว่ามือของหญิงสาวยังจับผมของผู้เป็นนายไม่ยอมปล่อยจึงเสนอตัวช่วยเหลือ
“ไม่ต้อง..มึงจะไปไหนก็ไป เดี๋ยวกูจัดการยัยเด็กแสบนี่เอง ซี๊ดด ~~ “ใบหน้าคมคายยู่เข้าหากัน ยามที่มือเรียวเล็กของร่างเล็กออกแรงกระชากผมอีกครั้งอย่างแรง
“ครับ “พาร์ทเตอร์โค้งศีรษะทำความเคารพผู้เป็นนาย สองเท้าหนักหมุนตัวกลับหลังเร่งเดินออกจากห้องนอนทันที
“ไม่ยอมปล่อยใช่ไหม”
“อื้อ “ทินกรทรุดตัวนั่งปลายเตียงโน้มใบหน้าคมคายเข้าไปซุกไซร้ลำคอขาวระหง ตวัดเรียวลิ้นเลียผิวเนื้ออ่อนช้า ๆ อย่างละเมี
