หลินซูซานชีวิตนี้เพื่อสองแฝด

ตอนที่ 8

วันเวลาหมุนผ่านล่วงเลยได้สี่ปีสองแฝดเติบโตมาจากความรักของมารดากับท่านลุงแม่ทัพใหญ่หลินซูเฉินที่บางเดือนจะเดินทางไปหาท่านลุงที่จวนของท่านลุง ตอนนี้ก็มีน้องตัวน้อยได้สามขวบกว่าเพราะหลินซูซานมีสองแฝดก่อนพี่สะใภ้เจ้าสองแฝดก็ชอบน้องชายตัวน้อยที่น่ารักไม่ต่างกันกับน้องของตัวเอง

หลินต้าหลางคนพี่ คนน้องหลินซินเย่ว อ้วนจ้ำหม่ำไม่ว่าใครเห็นก็จะหลงรักกับความช่างพูดของสองพี่น้องแม้แต่หลินซูเฉินที่แทบจะไม่อยากจากสองแฝดเลย บุตรชายของเขาก็ติดกับสองแฝดมากเพราะเกิดไล่เรี่ยกัน

ตอนนี้เรือของหลินซูซานมีเป็นสิบลำที่ออกหาของทะเลเองเพื่อนำมาแปรรูปส่งออกขายเองทุกอย่างไม่ว่าจะของสดของแห้งเรียกได้นางไม่ขาดแคลนอะไรเลยสักอย่าง

ฟากฝั่งแม่ทัพจางอี้เทียนที่ติดพันกับการรบมาได้สี่ปีไม่ต่างกันเขาพยายามทำทุกทางเพื่อจะจบศึกที่ยืดเยื่อเพื่อกลับไปคุยปรับความเข้าใจกันกับหลินซูซาน ตอนนี้ชายหนุ่มได้รับจดหมายว่านางตั้งครรภ์เขาสั่งคนของตัวเองคอยดูแลคุ้มครองสามแม่ลูกมาโดยตลอดและดีใจมากที่ได้รู้ตัวเองได้ลูกฝาแฝดชายหญิง และข่าวที่นางทำการค้าเก่งการไม่ต่างจากบุรุษเลยแต่ที่แม่ทัพจุกอยู่ที่ใจคือบิดาที่เป็นทหารตายในหน้าที่นางบอกกับลูกทั้งสองของเขา แต่จะให้ทำเช่นไรละในเมื่อตัวของชายหนุ่มยังไม่ได้ไปแสดงว่าตัวเองคือบิดาของลูกน้อยทั้งสอง เขาฝากจดหมายไปหาแม่ทัพหลินซูเฉินและบอกให้ดูแลลูกกับภรรยาแทนด้วยเพราะติดพันการรลอยู่ไม่สามารถหลีกทัพไปได้ แต่เสียใจกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นและขอโอกาสให้น้องเขยผู้โง่เขล่าด้วยเรื่องทุกอย่างแม่ทัพได้สืบรู้ทุกอย่างแล้วว่าเป็นฝีมือของใคร และขอร้องพี่ชายของหลินซูซานด้วยว่าท่านคงไม่อยากให้หลานกำพร้าใช่ไหมเขาเต็มใจและดีใจที่จะแต่งให้หลินซูซานขอเพียงแค่จบศึกทางนี้เสียก่อน เขาจะไปขอรับโทษจากนางเองและจะเกษียณออกจากการเป็นแม่ทัพเพราะเขารับใช้ฮ้องเต้กับประชาชนมาหลายสิบปีแล้ว ต่อไปขอกลับไปดูแลภรรยากับลูกก็พอซึ่งแม่ทัพหลินซูเฉินก็เอาจดหมายให้น้องสาวอ่านแต่นางไม่อ่านและไม่ต้องการรับรู้เรื่องของผู้ชายคนนั้น จะเป็นตายร้ายดียังไงนางไม่ขอรับรู้และที่เขารู้ว่านางมีลูกกับเขาแล้วนางก็ไม่ได้กลัวก็มาลองแย่งลูกของนางสิจะยิงใส้แตกเลยไอ้ผู้ชายห่วยแตก หูเบาใจบอดเอาแต่ความคิดของตนเองจนไม่รับฟังเหตุผลของเจ้าของร่างเดิมจนนางตกตายไปทั้งที่เสียใจที่หลงรักคนที่ใจดำเช่นแม่ทัพจางอี้เทียน

"ท่านแม่ขอรับวันนี้พวกเราไม่ไปไหว้ท่านพ่อหรือขอยับท่านพ่อช่างน่าสงสารที่ยังไม่ได้พบหน้าข้ากับน้องเล็กก็จากไปด้วยหน้าที่ ข้าขอไปไหว้ท่านพ่อและนำข้าวไปให้ท่านพ่อกินด้วยนะขอรับท่านแม่ ข้าสงสารท่านพ่อต้องอยู่คนเดียวลูกจะบอกให้ท่านพ่อว่าลูกโตขึ้นจะเป็นคนที่แม่ทัพที่เก่งกาจเหมือนกับท่านพ่อขอรับท่านแม่"

หลินต้าหลางบอกกับมารดาเพราะนางโกหกบุตรทั้งสองจึงไปทำหลุมที่ฝั่งศพปลอมๆเอาไว้ให้บุตรทั้งสองคนว่าบิดาเสียชีวิตในสนามรบอย่างสมเกียรติ ทั้งสองแฝดจึงชอบนำของไปเซ่นไหว้บิดาที่หลุมฝังศพทุกวันเพราะลูกของนางฉลาดมากนางจึงหาหลักฐานให้เขาเห็นแล้วพวกเขาจะไม่ถามกับนางอีกว่าบิดาไปไหน วิธีนี้จึงดีที่สุดที่จะให้สองแฝดไม่คิดมากพอรู้ว่าบิดาตายทั้งสองก็จะนำอาหารไปเซ่นไหว้กับพี่ลี่ม่านเถียนมาโดยตลอดสองแฝดกลัวว่าบิดาจะไม่ได้กินข้าว

จึงต้องพากันไปเซ่นไหว้ให้บิดาตลอดจนหลินซูซานปล่อยเลยตามเลยกับลูกน้อยที่ทำท่าทางน่าสงสารถ้าหากนางห้ามปรามในเมื่อแต่งเรื่องจนสองแฝดเชื่อว่าบิดาเสียชีวิตแล้วก็ต้องตามใจลูกน้อยทั้งสองคนหน่อย

จนสุดท้ายแม่ทัพจางอี้เทียนกำลังนำทัพกลับเมืองหลวงด้วยใจที่รุ่มร้อนจนไม่สามารถรอไปพร้อมขบวนได้จึงให้รองแม่ทัพนำทัพกลับแทน ตอนนี้แม่ทัพจางอี้เทียนควบม้าเข้าเมืองหลวงก่อนเพราะต้องการไปหาภรรยากับลูกน้อยทั้งสองที่ชายแดนใต้ เขาจะเข้าเฝ้าฮ้องเต้และขอลาออกไปตามดวงใจทั้งสามคืนสู่อ้อมกอด รอหน่อยนะลูกรักพ่อเร่งสู้รบมาหลายปีจนล่วงเลยมาสี่ปีกว่าลูกของพ่อคงจะสี่ขวบกว่าแล้วพอคิดถึงใบหน้าหวานของคนเป็นภรรยาก็ได้แต่ถอนใจเพราะว่านางคงจะใจแข็งน่าดูเพราะตั้งแต่เกิดเรื่องที่โรงเตี๊ยมในวันนั้นก็ไม่ได้เจอหน้านางอีกเลย แถมนางลั่นวาจาว่าจะถอนหมั้นนางก็ทำจริงๆจะใช้เวลาทั้งชีวิตก็คงต้องยอมเพราะว่าตัวเขาก็เป็นอย่างที่นางว่าทุกอย่าง ตลอดเวลาสี่ปีกว่าไม่มีวันไหนไม่คิดถึงนางแววตาที่เด็ดเดี่ยวที่ลั่นวาจาก่อนที่นางเดินออกจากโรงเตี้ยมไม่แม้จะหันหลังกลับมามองข้างหลังเลย เป็นเขาที่มองตามร่างบางที่โดนเขารังแกทั้งคืนทั้งสับสนจากคนที่วิ่งตามรักเขาไปทุกที่นางเปลี่ยนไปแค่เป็นลมและมีนางผู้แต่งกายประหลาดมาสวมร่างของนางแทน

"ข้าผิดต่อเจ้ายิ่งนักซานเอ๋อร์ที่ไม่ฟังคำแก้ตัวจากเจ้าจนตกตายไปพี่ขอโทษส่วนลูกพี่จะดูแลพวกเขาให้ดีแทนน้องเองไม่ว่าใครที่อยู่ในร่างของเจ้าพี่ต้องขอบใจเขาที่เลี้ยงดูลูกของเราเป็นอย่างดี ขอให้ซานเอ๋อร์เอาใจช่วยพี่ด้วยคงเพราะมีวาสนาร่วมกันนางจึงมาเพื่อเลี้ยงดูลูกของเราเท่าที่มารดาคนหนึ่งจะทำเพื่อลูกได้พี่จะขอโอกาสดูแลพวกเขาทั้งสามขอโทษเจ้าที่ไม่เคยตอบรับความรักของเจ้าได้พี่มองเห็นเจ้าเพียงแค่น้องขออภัยเจ้าจริงๆข้าคงตกหลุมรักคนที่มาอยู่ในร่างเจ้าแล้ว" แม่ทัพนั่งพึมพำนั้งมองดวงจันทร์และพูดรำพันเรื่องที่ฝันและเห็นว่าหลินซูซานคนเก่านางได้จากไปแล้ว เพราะเขาคือต้นเหตุกลับไปจะจัดการกับคุณหนูเจียงให้เด็ดขาดอยากมีสามีเขาก็จะหาให้นางตามที่นางต้องการเลยละ พอคิดถึงหน้าของหญิงคนนั้นหน้าตาของแม่ทัพก็แผ่จิตสังหารของมาด้วยความโกรธนางที่โดนนางใช้เล่ห์กลให้เขาเข้าใจผิดคู่หมั้นของตัวเองมาโดยตลอด ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนจะต้องเจอนางและเป็นหลินซูซานคนเก่าที่ตามตบตีคุณหนูเจียงอวี่หร่านจนแม่ทัพเอือมระอากับคู่หมั้นของตัวเอง จึงว่าให้นางทุกครั้งที่เจอหน้ากันที่แท้คือแผนของคุณหนูเจียงอวี่หร่านตั้งแต่ตอนแรกต้องการให้เขารังเกียจคู่ของตนเองที่ชอบมีเรื่องหึงหวงตัวของแม่ทัพเอง เขานี้มันโง่จนไม่เคยสืบเรื่องราวต่างๆแล้วนำความไม่พอใจไปลงที่ตัวคู่หมั้น ต้องใช้เวลากี่ปีถึงจะได้นางกับมารักตัวเองเหมือนเดินนี้ละหนาคนเราพอเขาหมดรักถึงมองเห็นและมันก็สายไปเสียแล้วกว่าจะลบรอยร้าวไปจากใจของคนที่รักตัวเอง

เพียงแต่ค่ำคืนนั้นเขาฝันถึงหลินซูซานคนเก่า นางมาหาเขาด้วยรอยยิ้ม

"ข้ายินดีที่ท่านตาสว่างจากนางแล้วขออภัยที่ก็บังคับท่านทำให้ท่านลำบากใจเสมอมาข้ายินดีที่ท่านจะรักนางที่มาจากที่แสนไกล ข้าเฝ้ามองดูมาตลอดนางทำหน้าที่ได้ดีข้ายินดีจากใจไม่มีอะไรให้ข้าต่องห่วงแล้ว โชคดีท่านพี่"

จางอี้เทียนมองดูร่างโปรงแสงของหลินซูซานที่ค่อยๆสลายไป นางมาบอกลาเขาด้วยรอยยิ้มและสะสางปัญหาทุกอย่างในอดีต ขอบคุณและขอโทษหลินซูซาน