บทที่ 17 องค์หญิงเจวียหยี

1378 Words

อาฉีถวายบังคมอีกครั้ง ก่อนจะตามหวังกงกงออกมา ท่านพ่อบุญธรรมเอ่ยกับนางเบา ๆ เมื่ออาฉีมองหน้าเขา "ไม่ต้องห่วง เรื่องนั้นเจ้าไปเล่นเถิด" อาฉีสบายใจแล้ว เมื่อสักครู่อาฉีลอบสังเกตสีพระพักตร์ของฝ่าบาทพบว่าซีดเซียวอยู่ไม่น้อย พระองค์มิได้เกล้ามวยผมแต่กลับมาผมอาฉีทั้งยังปล่อยผมยาวเช่นนั้น สีหน้าของท่านพ่อก็ไม่ค่อยสู้ดีนักหลังจากพบพระพักตร์ฝ่าบาท ไม่แน่ความฝันของอาฉีอาจจะเป็นจริงก็เป็นได้ อาฉีเดินตามหวังกงกงออกมาด้านนอก นางห่อตัวเข้าด้วยกันเมื่อบัดนี้กลับรู้สึกหนาวยามที่ต้องลม หวังกงกงจึงเร่งฝีเท้าแล้วเอ่ยว่า "องค์หญิงระวังลื่นพ่ะย่ะค่ะ เดินอีกไม่กี่ก้าวก็จะถึงศาลาอุ่นแล้ว ที่นั่นฝ่าบาทให้กระหม่อมจัดเตรียมขนมมากมายให้เสวย" อาฉีเป็นคนชอบกินขนม เมื่อเอ่ยถึงเรื่องนั้นนางจึงลืมความหนาวและเร่งฝีเท้าตามกงกงไป กระทั่งไปถึงศาลาอุ่นที่ว่าอาฉีต้องตาโตเมื่อพบว่าที่ตรงนี้มีนางกำนัลรับใช้รออยู่หลายคน รวมท

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD