เสื้อผ้าของอาฉีถูกวางจนเต็มเตียง ทั้งยังมีเครื่องประดับมากมายที่ท่านพ่อให้คนเตรียมเอาไว้ให้ ทุกอย่างล้วนเป็นของฮูหยินมารดาของอ้ายเจิงที่จากไปแล้ว คนที่เข้ามาช่วยแต่งกายให้นางคืออนุของท่านพ่อที่อาฉีเรียกว่าแม่รอง และอนุคนที่สามอาฉีจึงเรียกว่าแม่สาม
ในจวนมีอนุมากมายแต่เมื่ออายุล่วงเลยเข้าสู่วัยชราท่านพ่อก็ไม่ใคร่ใส่ใจพวกนางแล้ว ต่างให้พ่อบ้านดูแลอนุแต่ละคนอย่างดี นางใดที่ยังสาวยังสวยหากต้องการหย่าและหาคู่ครองใหม่ท่านพ่อล้วนอนุญาต
ดังนั้นอนุของท่านพ่อจึงเหลือเพียงสตรีวัยชราแค่สามคน อาฉีรู้มาว่านอกจากอ้ายเจิงแล้วท่านพ่อยังมีบุตรอนุอีกสองคนล้วนเป็นบุรุษ อีกคนออกเรือนไปแล้วและเขาเองก็รับราชการย้ายไปเป็นนายอำเภอที่ต่างเมืองนาน ๆ จะเข้าเมืองหลวงมาเยี่ยมสักครั้งอนุคนที่สี่ของท่านพ่อจึงขอไปอยู่กับบุตรชายที่ต่างเมืองซึ่งท่านพ่อก็อนุญาต
ในขณะที่อนุคนรองหรือแม่รองของอาฉีมีบุตรชายผู้หนึ่งเขาสืบทอดวิช
