วันต่อมาอ้ายเจิงมาหาอาฉี แต่นางไม่ยอมพบเขานอนหันหลังให้ทั้งยังล้มป่วย อ้ายเจิงนำปิ่นปักผมมาให้นางเป็นของขวัญวันเกิดย้อนหลัง ง้ออาฉีอีกหลายคำนางก็ไม่พูดด้วย
เขาจึงได้แต่ตรวจร่างกายอาฉีเงียบ ๆ เห็นว่าเพราะต้องลมเย็นจึงทำให้ป่วย เขาจัดยาให้นางแล้วเอ่ยว่า
"อาฉีจะไม่ยกโทษให้พี่จริง ๆ หรือ"
อาฉียังนอนหันหลังเช่นเคย ไม่คิดกระทั่งจะหันมามองหน้าเขา อ้ายเจิงจึงวางปิ่นเอาไว้ข้างหมอนของนาง
"ปิ่นนี่พี่สั่งให้คนทำให้เป็นพิเศษ เพื่ออาฉีเท่านั้นในวันปักปิ่นอยากให้อาฉีใช้ปิ่นนี้จะได้หรือไม่"
เขาพยายามง้อแต่อาฉีก็ไม่ยอมคืนดี บัดนี้อ้ายเจิงรู้ซึ้งแล้วว่านางดื้อรั้นเพียงใด อ้ายเจิงหาทางเอาใจนางทุกอย่างแต่อย่างไรอาฉีก็ไม่ยอมใจอ่อน
"ยังโกรธพี่ก็ไม่เป็นไรอย่างไรเสียก็ต้องดูแลสุขภาพนะ ยาที่พี่ให้เช่นนั้นให้บ่าวป้อน อาฉีต้องกินให้ครบพี่ยังมีงานต้องทำเอาไว้จะมาเยี่ยมอาฉีอีกครั้ง"
เขาลุกขึ้นถอนหายใจแล้วเดินออ
