ท้องฟ้าด้านนอกเป็นสีใดอาฉีไม่รู้แล้ว สิ่งที่นางสัมผัสได้ในยามนี้คือร่างกายแข็งแกร่งของบุรุษผู้นี้ เขาโอบประคองนางเอาไว้ในอ้อมกอด ผิวของเขาขาวผ่องทว่ายังคล้ำกว่าสีผิวของนางอยู่มากจึงเห็นว่าร่างของคนสองคนผู้ใดคือสตรีผู้ใดคือบุรุษ
มัดกล้ามของเขาแน่นน่าสัมผัส รูปร่างนี้งดงามยิ่งนักอาฉีค่อย ๆ ไต่มือสำรวจเขาอย่างช้า ๆ นางกำลังทาบทับอยู่บนตัวเขา เหงื่อของเขาผุดเป็นเม็ดอยู่ที่ไรผม คล้ายกับเพิ่งผ่านพ้นการใช้แรงมาอย่างหนัก
อาฉีมองเขาด้วยมึนงงเล็กน้อย กระทั่งในยามที่เขาเอ่ยเรียกนางจึงรู้สึกตัว
"อ๊า อาฉีของพี่ดียิ่งนัก ขยับสะโพกของเจ้าให้แรงกว่านี้สิคนดี หรือไม่หากเจ้าจะปราณีก็ปล่อยเชือกที่มัดพี่ไว้เถิด อาฉีจะเฆี่ยนตีพี่อีกย่อมได้แต่ขอให้ปล่อยพี่เถิด"
อาฉีกลับเอ่ยเสียงต่ำแม้ว่าจะรู้สึกเสียวซ่านเพียงใด
"นักโทษเช่นท่านสมควรตายยิ่งนักอย่าหวังว่าข้าจะปล่อยท่านเป็นอันขาด"
ความรู้สึกวาบหวิวและร้อนเร่า
