ในขณะที่อ้ายเจิงและอาฉีที่เร่งม้ามายังชายแดนนั้นเองก็ถูกพายุหิมะตัดขาดด้วยเช่นกันเพียงแต่ว่าโชคดีที่เส้นทางนี้อ้ายเจิงและอาฉีคุ้นเคยอยู่มากพวกเขาจึงหลบซ่อนจากพายุหิมะยังที่พักม้าแห่งหนึ่ง
ที่พักม้าแห่งนี้มีทหารของซู่อ๋องเป็นผู้ดูแล เดิมทีไม่ใช่ที่พักค้างอ้างแรมเพียงแต่ใช้เป็นที่พักพิงชั่วคราวก่อนออกเดินทางต่อหรือใช้เป็นที่เปลี่ยนม้าเท่านั้น
"นายท่านราชเลขาที่นี่มีเรือนพักเพียงเรือนเดียว เอ่อ...ลำบากพวกท่านแล้ว"
อ้ายเจิงกลับยิ้มหน้าบานตบไหล่ของคนผู้นั้นเบา ๆ
"ไม่เป็นไร เจ้าไปทำงานของเจ้าเถิด"
"เช่นนั้นข้าน้อยจะไปเตรียมอาหารมาให้พวกท่าน"
เขาประสานมืออย่างนอบน้อมด้วยรู้จักอ้ายเจิงเป็นอย่างดี ทว่าอาฉีนั้นเขาจำไม่ได้ว่าเคยเห็น สตรีที่มีใบหน้าโดดเด่นเช่นนี้แม้จะอยู่ในชุดของบุรุษอย่างไรก็ยังโดดเด่นงดงามจนติดตรึงใจผู้คน นอกจากว่าที่ผ่านมานางจะปิดบังใบหน้าของตนเองเอาไว้
ว่ากันว่าซู่อ๋องมีมื
