CHAPTER 26

1037 Words

JONA POV Then I was so shocked ng si papa ang nag text sa akin. And nagpapsundo siyang bigla sa terminal, medyo magulong kausap si papa pero siguro dulot na rin ng stress kaya ganito. So tomorrow morning, 4 am pa lang ng umaga ay nag abang na kami sa terminal ng bus ni Ninong. Ilang sandali ang lumipas, lumabas na si papa sa isang bus. Medyo nalungkot ako ng makita ko ang hitsura niya. Medyo tumanda ito at lumubog ang kanyang mga pisngi. Namayat din siya ng husto. I feel so sorry for him. Sadyang naging mabigat talaga ang taon na ito para sa pamilya ko. Maraming mga pagsubok ang dumating sa aming mga buhay. Mayroon siyang mga dalang mga gamit kaya tinulungan na namin siya ni Ninong. Kaya pala gusto niya ring magpa sundo ay dahil marami siyang mga bitbit na gamit. Dumeretso na kami sa c

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD