“ผมยังไม่อนุมัติให้น้องย้ายก็ย้ายไม่ได้ครับป๊า”
“แต่ป๊าสั่ง มึงขัดคำสั่งป๊าอยู่เมฆา”
“...ป๊าอยู่ในช่วงลาพักร้อนครับ ผมรักษาการตำแหน่งประธานกรรมการบริหารของศิริชนันท์กรุ๊ปอยู่ ผมไม่อนุมัติก็คือไม่อนุมัติ และต่อให้ป๊าเลิกลาพักร้อนแล้ว...ผมก็ไม่ยอมให้เมียผมไปทำงานกับใครนอกจากผม”
“...”
!!!
บรรยากาศในห้องดูน่ากลัวมากขึ้นหลังจากที่พี่เมฆพูดอะไรที่ไม่สมควรพูดเลยสักนิด ตายแน่ ๆ พี่เมฆ
“มึงกล้าพูดขนาดนี้เลยเหรอเมฆา?” เสียงคุณพ่อคือไม่ไหวแล้ว อีกนิดเดียวได้ระเบิดเป็นปรมาณูแน่
“ลูกผู้ชายกล้าทำก็ต้องกล้ารับครับป๊า ป๊าสอนผมเอง”
“หึ! มึงเอาสิ่งที่กูสอนมายอกย้อนกูเหรอ?”
“ป๊าครับ...ตอนป๊าเป็นหนุ่มป๊าก็ชิงสุกก่อนห่ามเหมือนกัน ทำไมป๊าไม่เข้าใจความรู้สึกของผม ป๊าเจอมี๊แป๊บเดียวป๊ายังห้ามใจไม่ไหว”
“พะ พี่เมฆคะ” ฉันทนเงียบไม่ไหวต้องกระตุกมือและห้ามเบา ๆ ให้เขาหยุดพูดแต่พี่เมฆก็แค่บีบมือฉัน
“แล้วผม
