ฉันเดินมาที่ห้องอาหารตอนเย็น จะกินข้าวเย็นแต่นั่งรอตั้งนานคุณเมฆของทุกคนไม่มากินข้าวเลยบอกให้เก็บอาหาร อ้อ ให้เก็บนะคะไม่ได้ให้เอาไปกินหรือเอาไปทิ้งเสร็จแล้วก็แจกเงินคนละสองพันบาทให้สาว ๆ ในบ้านไปช้อปปิ้งเพราะรู้มาว่ามีงานวัดพอดี ไม่ใช่แค่นั้นแต่ให้น้าเอกขับรถพาไปเที่ยวด้วย จะเดินเล่น รำวง หรือดูลิเกอะไรก็ตามสบายให้สิทธิ์ไปสนุกเต็มที่พรุ่งนี้ไม่ต้องทำอาหารเช้าด้วยทำเอาสาว ๆ ในบ้านดีใจกันยกใหญ่แล้วก็รีบพากันไปอาบน้ำแต่งตัวหนึ่งทุ่มปุ๊บก็ไม่มีแม่บ้านทั้งสาวทั้งแก่อยู่ในบ้านสักคน
...ทางสะดวก
ฉันรีบเข้าครัวเอาอาหารมาอุ่นแล้วค้นหาปิ่นโตมาใส่กับข้าวทั้งหมดจากนั้นก็เดินหิ้วปิ่นโตเดินไปที่บ้านอีกหลัง
ใช้เวลาไม่ถึงสามนาทีฉันก็เดินมาหยุดอยู่หน้าประตูบ้านหลังใหญ่ของพี่เมฆ ยืนอยู่หน้าประตูแล้วก็ใจเต้นเพราะไม่เคยเข้าบ้านหลังนี้เลย นี่จะเป็นครั้งแรกเลยนะคะ
“ฟู่ว์~” ไม่นึกไม่ฝันว่าจะต้องเข้าไป เคยตั้
