“แล้วจะเคลียร์ยังไง เลือกเขาหรือเลือกพี่ล่ะ? แต่คงไม่ใช่อย่างหลังหรอกมั้งเมื่อกี้ก็พูดเองว่ามีแค่แฟนไม่มีผัว”
“พี่เมฆ อย่ามา... / ฮึ! ช่างมันเถอะ พี่ก็แค่คนที่เราพลาดมีอะไรด้วยไม่ใช่คนที่เราคบเพราะรักเหมือนแฟนเรา พี่ผิดเองที่คาดหวังอะไรเกินตัว ขอโทษนะน้องผิง พี่เลวว่ะ ทั้งเลวทั้งกล้าดีคิดจะให้เราเลือกพี่แทนคนที่เรารักได้ยังไงก็ไม่รู้”
“...”
“ความจริงงานวันนี้มีแต่ผู้ชาย คุยกันที่สนามกอล์ฟด้วยน้องผิงไม่ต้องไปก็ได้เดี๋ยวจะเบื่อ”
“จะเอาแบบนี้ใช่ไหม?” ฉันโมโหแต่พยายามเก็บอารมณ์สุด ๆ แล้ว
“พี่ว่าพี่ไปเลยดีกว่าเดี๋ยวรถติด อย่าลืมกินข้าวล่ะ”
“ค่ะ ขับรถดี ๆ” ฉันผายมือให้ด้วย จะไปคนเดียวก็ไปเลย คิดเองเออเอง สรุปเอง ไม่ฟังทั้งที่คุยกันอยู่แค่สองคนไม่ได้มีใครมาพูดแทรกสักคนถ้างั้นก็เชิญไปคนเดียวได้ตามสบายอย่างที่พูดเลย พอฉันบอกเขาก็แค่มองด้วยสายตาที่อ่านไม่ออกแล้วก็เดินออกไป
เหอะ!
เชิญ!
-เวลา
