“ฉันอยากเปลี่ยนรองเท้า ให้คนของคุณไปหารองเท้าที่ไม่ใช่ส้นสูงให้ได้มั้ยคะ”
“อืม” เขาหันไปสั่งลูกน้องทันทีแล้วก็ประคองฉันมานั่งพักที่เก้าอี้แทนการยืนชนแก้วกับผู้ใหญ่ที่เข้ามาแสดงความยินดี
“ฉันทำตัวเหมือนเด็กให้คุณเหนื่อยหรือเปล่าคะ”
“ไปกินอะไรมา”
“เปล่านี่คะ” ยังไม่ได้กินอะไรเลยด้วยซ้ำเพราะอาหารเยอะไปหมด ส่วนเครื่องดื่มก็ไม่มีพนักงานถือถาดน้ำเปล่าผ่านมาบ้างเลย
“ห้ามดื่มแอลกอฮอล์เด็ดขาด”
“รู้ค่ะ” ฉันตอบกลับแล้วยิ้มให้เขาอย่างรู้งาน แบบนี้พอได้หรือเปล่า หน้าที่ภรรยาที่คอยอยู่เคียงข้างสามี
“รองเท้าได้แล้วครับนาย” เร็วทันใจยิ่งกว่าเวรกรรมติดจรวด ถุงกระดาษสีขาวใบใหญ่ติดชื่อแบรนด์ดังอยู่ในมือของลูกน้องคุณหิรัญ
ฉันที่กำลังยื่นมือไปรับแต่ถูกตัดหน้าจากเขาก่อน
“อยู่เฉยๆ”
“คุณ ไม่ต้องค่ะ”
เขาไม่ฟังอะไรเลย หยิบกล่องรองเท้าออกมาแล้วย่อตัวลงหยิบรองเท้าออกมาแล้วสวมให้ฉัน นักข่าวที่อยู่ในงานรีบเข
