หลังจากคริสตินต้องออกจากบ้านไปเพราะคำสั่งบิดา อันนากลับรู้สึกราวกับบ้านหลังนี้เป็นบ้านร้าง ดวงตากลมโตเหลือบมองดูนาฬิกาก็เห็นว่าเป็นเวลาหกโมงเย็นแล้ว หญิงสาวหมุนโทรศัพท์มือถือไปมาด้วยความรู้สึกเบื่อหน่าย
"ฟรานซิส!" ใบหน้าสวยคลี่ยิ้มมุมปากเมื่อนึกถึงเพื่อนสนิทขึ้นมาจึงกดต่อสายไปยังเขาทันที
"ฮัลโหล"
-พรุ่งนี้ไม่มีเรียน นอนอยู่บ้านได้สบายมาก- ฟรานซิสพูดขึ้นทันทีหลังจากกดปุ่มรับสายแล้ว ชายหนุ่มคงคิดว่าเธอโทรถามเรื่องตารางเรียนเป็นแน่
"ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอก ฉันแค่รู้สึกเบื่อนะอยากจะออกไปดื่มสักหน่อย"
-เหอะ! ยัยไข่ในหิน จะออกจากบ้านโดยการปีนกำแพง ขุดรูมุดใต้กำแพง หรือว่าจะหายตัวออกมาดีล่ะ?-
"ไอ้บ้า! ฉันกำลังคิดอยู่เนี่ย ช่วยคิดหน่อยสิว่าจะหนีออกไปเที่ยวได้ยังไง?"
-ไม่เห็นจะต้องคิดอะไรเยอะเลย เดี๋ยวฉันจะทำเป็นขับรถเอาหนังสือไปให้แกที่หน้าบ้าน บอกบอดี้การ์ดว่าขอเดินออกไปเอาหนังสือกับเพื่อน
