ปริศนาใจเย็นชา (เซย์-เยลลี่)

SAY - JELLY 15 คิดว่าฆ่าตัวตาย

แกร๊ด!!

“เลวจริง ๆ” ฉันวางหูฟังลงเมื่อได้ฟังสองพ่อลูกนั่นคุยกันจน

ใช่...

ฉันแอบฟังพวกนั้นคุยกันโดยการติดตั้งเครื่องดักฟังเอาไว้ที่บ้านของคนพวกนั้น ฉันแอบเข้าไปในบ้านนั้นและแอบติดตั้งไว้ก่อนที่จะมาเริ่มแผนที่นี่แน่นอนว่าฉันรับรู้ความเลวของพวกมันทั้งหมดนั่นแหละ และมันก็ได้เวลาที่จะทำให้พ่อลูกแตกคอกันมากขึ้นแล้ว

ตรู๊ดดดด~

(ว่าไงลูก?) เสียงปลายสายกดรับทั้งที่ฉันยังโทรไม่ถึงสามวินาทีเหมือนกำลังรออยู่ว่าฉันจะโทรไปตอนไหน

“พ่อคะ...” และใช่ฉันโทรหาพ่อหรือพ่อบุญธรรมนั่นเอง

(ครับ คุณลูกสาว) เขารักและดูแลฉันเหมือนลูกแท้ ๆ คนหนึ่ง

“สบายดีไหมคะ?”

(สบายดีแต่จะดีมากกว่าเดิมถ้าลูกสาวพ่อโทรหาบ่อย ๆ หรือมาหาบ้าง) ตอบมาแบบนี้ฉันก็รู้สึกผิดน่ะสิ

“ขอโทษนะคะ”

(แต่พ่อก็เข้าใจว่าลูกมีสิ่งที่ต้องทำรีบทำให้สำเร็จและกลับมาอยู่บ้านนะลูก)

“...ค่ะ” ฉันก้มหน้ามองพื้นทราย

(แต่ว่าที่โทรหาพ่อคงไม่ได้แค่อยากถามว่าสบายดีหรอกใช่ไหม?) เขาถามฉันอย่างรู้ทัน

“ค่ะ อาโปมันจะส่งของล็อตใหม่และใหญ่ให้ไอ้ไพรัตน์คืนนี้เที่ยงคืนที่ท่าเรือเก่าค่ะ” ฉันรู้เรื่องนี้จากการคุยกันของพวกมันเมื่อกี้และฉันก็เอามาบอกพ่อเพื่อให้ท่านไปจับมันและยึดของ ๆ พวกนั้น

ผ่านมาฉันรับรู้ว่ามันส่งยามาโดยตลอดแต่ยังไม่ได้ไปจับเพราะต้องการให้นายไพรัตน์ไว้ใจลูกชายในการส่งของมาก ๆ จนยอมให้ส่งสินค้าล็อตใหญ่และแล้ววันนี้ก็มาถึงยาเสพติดจำนวนมากมายมหาศาลจะถูกส่งในคืนนี้ และฉันก็ส่งข่าวให้พ่อที่เป็นตำรวจตามไปจับมันเพื่อสร้างรอยบาดหมางของพ่อลูกนั่นไง

(อืม เดี๋ยวพ่อจัดการเองส่วนนายอาโปอะไรนั่นจะให้พ่อจับไหม?)

“ยังคะปล่อยเขามา...” ฉันบอกก่อนจะมองน้ำทะเลที่กำลังคลื่นซัดไม่หยุด

(เข้าใจแล้ว เรามาทำจบเรื่องนี้กันเร็ว ๆ เถอะพ่อเป็นห่วง)

“ค่ะ เยลขอเวลาไม่นาน” ฉันบอกก่อนจะวางสายจากพ่อ

พ่อบุญธรรมของฉันหรือคุณเดชฤทธิ์ผู้บังคับบัญชาการตำตรวจแห่งชาติเขาพบกับฉันตอนเกือบตายและเอามาดูแลอย่างดีปกปิดตัวตนของฉันส่งเสียเล่าเรียนทุกอย่าง เขาตามใจฉันมากกว่าลูกชายแท้ ๆ ของเขาทั้งสองคนซะอีก แต่ฉันก็แอบเกรงใจและรู้ดีว่าตัวเองเป็นใครแม้ว่าทั้งสองจะไม่ได้คิดมากในการมีอยู่ของฉันก็ตามอาจจะเพราะสงสารหรืออะไรก็ตามแต่ฉันขอบคุณที่เขาช่วยฉันเอาไว้จริง ๆ แต่อีกใจฉันก็คิดว่าตัวเองควรจะตายไปซะเพราะจะได้ไม่ทรมานแบบนี้

พรึ่บ!! ฉันวางกระเป๋าไว้ที่หาดทรายก่อนจะค่อย ๆ เดินลงทะเลวันนี้อากาศน่าเล่นน้ำดีนะ พ่อบุญธรรมของฉันเขาเป็นห่วงฉันมากแต่ก็ไม่เคยบังคับให้ฉันหยุดทำมันแทบยังส่งเสริมอีกด้วยซ้ำ ฉันรู้ว่าเขาเองก็ไม่ใช่ตำรวจมือสะอาดอะไรมากมายแต่บางครั้งเราก็จำเป็นต้องปิดหูปิดตาเพราะโลกนี้คนดี ๆ มันอยู่ยากยังไงซื่อตรงเกินไปก็ไม่ดี พูดตรงเกินไปก็ไม่ดี ปากไม่มีหูรูดพูดทุกอย่างที่เห็นก็ไม่ดีมนุษย์ควรรู้จักปรับตัวยังไงล่ะ

แต่ว่า...ปรับตัวยังไงไม่ให้ความมืดมันกลืนกินเราไปจนหมดต่างหากนั่นแหละคือสิ่งที่ต้องระวังต่างหากในการใช้ชีวิตในโลกใบนี้

จ๋อม!!!

ฉันทิ้งตัวเองลอยในทะเล เฮ้ออออออออ

ตู้มมมมมมมมมมม!!!

ใครมากระโดดน้ำแถวนี้นะ...

หมับ!!!

“ทำบ้าอะไรของเธอ?!!” แต่อยู่ ๆ เซย์ก็เข้ามากอดฉันเอาไว้และตะโกนถามเสียงดังอย่างบอกนะว่าเขาคือคนที่โดดลงมาในทะเล

“...?”

“ยังจะมาทำหน้างงอีก!!กำลังทำอะไรจะฆ่าตัวตายหรือไงบอกแล้วไงว่ามีอะไรให้บอกแล้วมาทำแบบนี้ทำไมว่ะ?!!ไม่คิดว่าจะมีใครเป็นห่วงเลยใช่ไหม?!”

“เอ่อ...”

“ฉันมันดูเป็นคนไร้ประโยชน์ช่วยอะไรไม่ได้เลยใช่ไห?!” เขาไม่เปิดโอกาสให้ฉันได้พูดเลยนะ

“คือ...”

“มันทำอะไรเธอ?!!เธอถึงได้จะคิดสั้นแบบนี้เยลลี่!!บอกมาฉันจะได้จัดการมันให้?!” เขากำลังพูดเรื่องอะไรเนี่ย?

“เซย์...”

“พูดมาดิวะว่าอยากให้ทำอะไรให้เดี๋ยวจัดการเอง ฆ่ามันเลยไหมจะได้จบ...” พรึ่บ!! เขาดึงฉันเข้าไปกอดไว้ร่างกายของเขาสั่นไหวเหมือนกำลังกลัวหรือว่าตกใจอยู่ อะไรกันฉันแค่อยากเล่นน้ำเองนะ ฉันลูบหลังของเขาเพื่อปลอบใจ ปลอบขวัญ

“เซย์ฉันแค่เล่นน้ำ” ฉันเลยตัดสิจใจบอกออกไปเพราะว่าไม่อยากให้เขาเข้าใจผิดไปมากกว่านี้น่ะสิ

“หา?” เสียงหลงเลยแหะ

“ฉันแค่อยากเล่นน้ำเห็นมันน่าเล่นดีแค่นั้นเอง...” ตุบ!! พอบอกไปแบบนั้นเขาก็ทิ้งหัวหนัก ๆ ของตัวเองมาที่ไหล่ของฉัน

“ว่าไงนะ?”

“ฉันแค่อยากเล่นน้ำ...” ฉันมองของเขาที่ตอนนี้กำลังแดงเลยละ

“-///////////////////-” หึ เห็นแล้วก็อดยิ้มไม่ได้แหะ

“ฉันไม่ได้โง่ขนาดจะฆ่าตัวตายหรอกนะ แม้จะเครียดกับชีวิตมากก็ตามแต่ไม่ได้คิดว่าจะต้องตายหรอกนะเพราะงั้นนายไม่ต้องห่วง”

“เฮ้ออออ ก็ฉันเห็นเธอนอนนิ่งก็เลยตกใจนิ”

ตู้มมม!!และเขาทิ้งตัวลงในน้ำลอยคอเฉยเลย

“ขอบใจนะที่เป็นห่วง...” ฉันมองหน้าของเขาและพูดมันออกไปจากใจจริง

“ฉันตกใจหมดเลย...” หมับ!! เขาพูดก่อนจะเอามือมาคว้ามือของฉันไปจับไว้

“...?”

“เพราะงั้นเธอต้องโดนลงโทษที่ทำให้ฉันขวัญเสียยยยยยย” ตู้มมม!!เขาอุ้มฉันก่อนจะโยนลงน้ำทะเล

“ไอ้บ้านิ!!” ซ่า!!! ฉันเลยสาดน้ำกลับใส่เขาไป

“ยัยตัวดีคนเป็นห่วงแทบแย่!!!” ซ่า!!! เขาเองก็สาดใส่ฉันเหมือนกันเราน้ำเล่นผลักกันสาดน้ำและผลักลงน้ำบ้าง

ตู้มมม!!ซ่า!!!!

“มานี่เลยยยยย” หมับ!!!ตู้มมมมม!!!

“ไอ้เซย์บ้า!!!!” เขาอุ้มฉันก่อนจะทิ้งลงน้ำ

“แค่ก ๆ ๆ ๆ ไอ้บ้า!!” ฉันไอเพราะว่าน้ำเข้าคอน่ะสิ

“เค็ม >_“จะมองพี่เติร์ดอีกนานป่ะ? ชิ!!”

เป็นบ้าอะไรอีกล่ะ =_=