Her Greatest Seduction

Coincidence

Chapter 3

Pagbukas ko ng pintuan ng apartment ko, nabungad ko na si Luke. I saw him leaning at the wall at umalis siya sa pagkakasandal doon. He smiled. "Hi!" bati niya sa akin. Hindi ko mapigilang ngumiti at gumanti ng 'Hello'. He looks dashing in his tux. Isinarado ko na ang pinto ng apartment ko at ini-lock yun. Lumapit siya sa akin at agad niya akong niyakap. "My babe is sexier tonight than what I have thought." Natawa na lang ako sa compliment niya at kiniss ko siya sa cheek.

"Likewise." At inayos ko ang collar ng tux niya. Tsaka inaya niya na akong umalis para makapunta kami. Nang may mapadaan kami sa malaking salamin, sinilip ko ang sarili ko. Hindi ko maiwasang mapangiti sa itsura at suot ko ngayon. Well, I really liked how did I styled myself.

Well, I'm just wearing a sexy red evening gown and the length of it was almost reached the floor. The straps of my gown were crisscrossed around my bare back. Yong hair ko ay nakatali siya in a braided-bun. And I wore a 4 inches striking red stiletto. Yung pagmake up ko sa sarili ko lalong lalo na sa eyelids ko ay dinarken ko ang pagmake up para lumabas ang ganda ko at magmukha akong sophisticated than what I sought at myself.

Codename: Party

Mission: Observing all the high-profile businessmen in the meeting

Time: 8:00 p.m. sharp

At nasabi ko bang isang observation mission ang gagawin namin ni Luke doon? Oo, ganun ulit ang mangyayari ngayon katulad dati. Hindi naman talaga kami makikipag-party sa mga elite people out there. Well, kinda disappointed ako but I think that this would be fun rather than enjoying this boring elite party. Saktong may mission kami doon ay ang pag-invite sa kanya ng isa sa mga clients niya. Good thing that it happened dahil hindi na kami mahihirapan pa na i-hack ang system ng hotel para mailagay kami sa guest list.

Pagkadating namin ni Luke sa pinaggaganapan ng party, ang sabi sa information, may nagaganap na illegal importing ng mga drugs na magaganap mismo dito sa hotel. So, we're going to mingle to other people and find those bastards and follow them. So our mission is to undercover. Hindi namin sila guguluhin. We just have to observe.

Pumasok na kami sa loob at tiningnan ko ang orasan sa relo ko. Lagpas eight na. It's already 8:03 p.m. At medyo marami na ring tao doon sa loob ng lobby ng hotel. Napatingin ako sa mga suot-suot nila. Halatang mayayaman sila because of the way they brought their wealthy and dominance. May mga artista din akong nakikita dito. At pati mga magaganda at mga gwapong sikat na mga models sa iba't ibang mga sikat na magazine kung saan sila makikita.

Nagkatinginan kami ni Luke at tumango kami. We parted ways and nakihalubilo sa mga ibang nandito. Masyado pa kasing maaga at mga nine p.m. pa darating ang mga negosyante para sa illegal importing meeting. Kailangan muna naming kabisaduhin ang area na ito. Yung ibang nag-a-undercover na ka-agents ko ay nagkalat na rin sa ibang area ng hotel. So only we have to do is to mingle and be alert. Minsan kasi nagbabago ang schedule ng mga kalaban namin to distract us at madali kaming magkagulo. Kaya fully alert dapat kami.

Naglakad ako palapit sa halaman na nakadisplay sa gilid na part ng hotel. Doon ako pumwesto. Pasimple kong pinindot ang communication device na nasa tainga ko at saktong dumaan ang waiter na may dalang mga baso na may champagne. Kumuha ako ng isa. "Station 2 in place." Announced ko sabay simsim ng champagne.

"Station 1 in place." Narinig kong sabi ni Luke. Napa-roll eyes ako. Ang bagal talaga niya talaga kumilos pero alam kong magaling siya dito. Gusto kong matawa dahil mas nauna pa ako naka-posisyon kesa sa kanya. Narinig ko din sa earpiece ko na nakaposisyon na rin yung iba. Mabuti na yung alam na namin yung sariling station namin para maging handa kami. Isang observation mission ito. Hindi kami gagawa ng kung ano-ano. Once it is called observation mission, it means no action will be going to happen.

We just have to observe them but no action intake. That's how Luke's rule deployed.

"Everyone, please mingle. I can see that they are still not here. Mingle and talk to other people and still be alert. Sector 15 please check all the CCTV cameras, we must be alert." Sa sinabing iyon ni Luke, ginawa ko na ang sinabi niya. Nilagok ko muna ang champagne tsaka nilapag ang wine glass sa tabi at nakihalubilo na ako.

Umikot-ikot ako sa buong part ng pinaggaganapan ng party. Kailangan ko kasing makabisado ang lugar na ito in case balak kaming iligaw ng mga gusto naming sundan. Napatango ako sa kasama ko na nag-a-undercover as waiter. Dumaan siya sa akin at ako naman ay kumuha ng champagne sa kanya sabay sabi sa akin, "Check the second floor, Agent Lilac. That's the place they are going to held their meeting." Tapos ay umalis na siya. Sumunod ako sa naging instruction niya. He's Adrian a.k.a. Agent Tribe. Leader siya ng Team Charlie.

I went upstairs and I simply glanced all the second floor area. Medyo kakaunti ang tao dito sa function hall. Napatango-tango ako. This place is very nice to have a meeting. Nilibot ko ito at marami akong nakikita na mga tables. Pasimple kong tiningnan ang mga CCTV cameras. Nagkunwari akong tinitingnan ang mga nakasabit na mamahaling paintings and I showed how fascinated I am in it. Pero ang totoo ay kailangan ko lang makita kung saan nakalagay ang mga CCTV. Bale nakikita ko sa function hall na ito ay bawat sulok ay may mga CCTV cameras. Sa may gitna ng function hall, napansin kong walang camera doon.

Habang sinisimsim ko ang champagne, lumalapit ako sa bawat tables na narito and each tables, I planted a bug. Kailangang nakatago ang mga bugs na ito at hindi makuha. Once they knew that they were bugs here, our observation mission would be turned a mess. Kaya kailangan ko ring maingat lalong-lalo na rin sa mga CCTV.

Nagkunwari akong humahanga sa bawat tables na pinupuntahan ko pero yun pala'y tinatanim ko na ang mga bugs. After kong magawa yun, I get my phone in my purse and nagkunwaring may idinial na number at itinapat ko yun sa tainga ko. Sinadya kong pinatapat ang sarili ko sa CCTV para hindi sila magtaka kung bakit ako lumapit sa lahat ng tables nila dito. "Honey, I liked how the tables in here were made. It was made in mahogany and the chairs were made of narra. I want you to make me like these, please. Okay. Thank you, honey. Bye." Pagkatapos kong sabihin yun ay I went downstairs. I have to do that so that they won't look at me suspicious.

"Done planting it." Sabi ko sa earpiece ko while going downstairs and mingled to other people again.

"Roger that." Sagot ng mga Sector 15. They hacked and guarded the CCTV cameras na naka-install only doon sa second floor. Kaya alam nila ang ginagawa ko.

"Good job, Agent Lilac." Narinig kong sabi ni Luke. Hindi na ako sumagot. Pumunta ako sa table na puno ng mga appetizers. I almost shook my head, disagreeing to what I am seeing. Appetizers? Are you kidding me? Eh hindi nakakabusog ito eh. Psh.

Eto ang problema minsan sa mga mayayaman, kita mo nga naman. Mabubusog ba talaga sila dito? Tss. Kaya minsan ayoko ng ganitong mission eh. Sa party pa. Kahit minsan sa assignment ko never pa akong nakakita na may nagbu-buffet. Well, I have no rights to say negative because this is just a job. A job we need to fulfill.

I saw different canapé bases. I sighed. Pagtiyagaan na lang. Ang pinakagusto ko talaga sa sa mga canapé bases ay ang hors d'oeuvre na deviled eggs. Kumuha ako ng isa and ate it. Sabi ko nga kanina, pagtiyagaan na lang. Pasensya hindi ako sanay sa pagkain ng mga mayayaman. Haha.

Kumuha pa ako ng isa pang deviled eggs then nilibot ko na ang tingin ko sa buong paligid. Nag-play na rin sila ng sounds at nagsikalat na ang mga mayayaman sa tabi-tabi. These filthy damn rich people haven't no idea that money can blind them into something. Tsk tsk. Sometimes I don't want to encounter rich people; they will judge you without knowing you too well.

Napapitlag na lang ako nang biglang may pumulupot na isang braso mula sa bewang ko. Pero nakilala ko naman kung sino yun. The scent of his cologne. It was Luke. "What do you want, Luke? You said we have to mingle." Tiningnan ko siya na may pagtataka. Bakit na naman lumapit itong kumag na ito? Gusto kong matawa. Talagang kumag talaga ang tawag ko sa kanya ah. Haha. Umiwas ako ng tingin.

"Hey, wala pa naman sila, babe. Don't worry, this is how our mission work." Bulong niya sa akin. Bakit na naman ito nakabulong? "I want you to meet someone. He's behind my back." Na-gets ko na agad siya kung bakit siya bumubulong. Kaya pala, may tao doon sa likuran niya. Kaya pala nakaramdam na ako ng kakaiba. Wait! What did he just said? He wants me to meet someone?

"Who?" Sabi ko sa kanya nang hindi tumitingin. Nakamasid ako sa paligid. Bigla kasi akong nakaramdam ng kaba. Ewan ko kung saan nanggaling yun. Naging alert tuloy ako sa mga nasa gitna ng hall. Baka nandiyan na sila.

Naramdaman kong nilingon niya yong kausap niya sa likod. "Man, this is Violet, my girlfriend."

Pasimple kong pinindot ang communication device na nasa tainga ko. "Be alert." Bulong ko. Nilibot ko ang tingin ko sa paligid. Bakit ganoon? Lumakas ang kaba ko. And my heart starts to palpitate so fast.

"Babe, this is Blue, my colleague."

"Stage 1 and Stage 2 merged in place. Be alert." Sabi ko. Kinakabahan na ako. Ngayon ko lang ito naramdaman. "Hey nice to meet you." Sabi ko lang ng walang lingon at kumaway lang doon sa kausap ni Luke. Hindi ba siya nakakaramdam ng panganib si Luke?

"Babe, face my colleague." Nagulat na lang ako nang pinaikot ako patalikod ni Luke ng malakas.

Tiningnan ko siya ng masama after niyang ginawa yun. "Luke! What the hell!" Pinanlakihan ko siya ng mata. Nakaramdam kasi ako ng hilo sa ginawa niya. I simply massaged my temple of what he did.

He chuckled and kissed my forehead. "Forgive me, babe. Hindi ka kasi lumilingon. It's rude not to face my colleague. Aray!" Siniko ko siya sa tagiliran ng malakas. "Fiesty, babe." Sabi niya habang hinihimas ang nasaktang tagiliran.

I rolled my eyes. "Next time, 'wag mo na ulit gagawin yun, Luke! I'll wring your neck if you do that again." Sumimangot ako sa ginawa niya. Minsan nakakainis talaga ang mga lalaki. Bakit ba kasi ang lakas lakas nila? Naiinggit ako. Alam kong malakas din ako pero hindi ko sila kasinglakas.

He gave me his mega-watt smile. I just hissed but later on, I smiled. Baliw na naman siya.

"Ehem!"

Natigilan kami ni Luke. Natauhan agad si Luke. Agad din siyang nag-smile at napatingin doon sa ipinakilala niya sa akin. "Babe that is my colleague...." Napaangat na ako ng tingin at babatiin ko na sana yung pinapakilala sa akin ni Luke nang natigilan ako at nanlaki pa ang mga mata ko nang makita ko yung mukha ng ipinapakilala niya sa akin. "...Blue."

"Y-You..." Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko na napatitig ako sa kanya. Blue is Luke's colleague? W-Wait! He...He was also the guy I met in the party club and...and we had...a... The handsome face of his... s**t! Siya nga yun! He was really the Blue I met last last week.

He smiled and it seemed wasn't shock seeing me. He showed his hand. "Nice meeting you, Violet." Nakaramdam ako ng pagdiin niya sa pangalan ko na Violet. Hindi ko maintindihan kung bakit. Tiningnan ko kamay niya tapos yung mukha niya. My breath hitched. Parang nag-flashback lahat yung nakita ko siya sa bar.

I mentally shook it away. Kailangan hindi ako makaramdam ng uneasiness at baka mahalata ni Luke. Pasimple akong ngumiti sa kanya. "N-Nice meeting you, too, B-Blue." Nag-shake hands kami. Muntik nang manlaki ang mga mata ko nang makaramdam ako na parang may dumaloy na kuryente nang maglapat ang mga kamay namin. Bigla akong kinilabutan nang hinigpitan niya ang pagkakahawak sa kamay ko.

Siya ang unang bumitaw sa aming dalawa. Hindi agad ako maka-recover dahil kumabog ng sobra ang puso ko. Ngayon ko lang ito naramdaman. Nakaramdam ako ng awkwardness and that is rarely new to me.

Nagtitigan kaming dalawa ni Blue. Wait! Blue? Did Luke said Blue is his name? I secretly gritted my teeth. So totoong name niya yun?

Tumikhim si Luke, marahil ay ramdam niya ang tensiyon naming dalawa. "So yeah. This is my girlfriend, Blue." Proud niyang sabi tapos hinapit ako niya ako sa bewang palapit sa kanya.

Tiningnan ko ang expression ni Blue. Naguluhan ako nang nakita kong nagtagis ang mga baga niya.

"Station 1, separate. They are here. Station 2, entertain Luke's colleague. Move now. Silver out."

Naging full alert na kami ni Luke. Pero kinabahan din ako dahil sabi ni Head Chief ay i-entertain ko daw yung kaibigan ni Luke. Damn! Bigla na naman akong kinabahan. Nagkatinginan muna kami ni Luke tsaka pareho kaming tumango sa isa't isa bago siya humiwalay sa akin. Bago muna siya umalis, he kissed my forehead then he whispered, "Entertain him. I don't want him to know what we were doing. Okay?" Then he was gone of my sight at 'di na ko hinintay na sumagot.

Napatingin ako kay Blue. Nakatingin din siya sa akin with blank expression at all. Medyo madaya dahil ako... maiiwan dito. Entertain? Paano?

"Uh..." Paano ko ba sisimulan? Ang lakas ng kaba ko ngayon dahil matapos ng mangyari sa amin na... Hmm. Alam niyo na...

"Lorraine..."

Nanayo ang balahibo ko nang tinawag niya ako. Yan yung sinabi kong name ko sa kanya noong nagkita kami sa bar. Bigla tuloy akong napatingin sa kanya, unable to speak. Kumabog ng sobra ang puso ko. Magsalita ka, Violet! Magsalita ka!

"Such a coincidence, huh. I never thought that you were Luke's girlfriend." Makahulugang sabi niya.

"Wha...What do you mean?" Damn! Violet! Ayusin mo sarili mo!

He smirked tapos ay dahan-dahan siyang lumapit sa akin. "Ang tagal niyo na palang naging kayo. And you told me before that you have no boyfriend."

Hindi ako makakilos sa kinatatayuan ko nang nakalapit na siya sa akin. Nanlalaki na ang mga mata ko dahil sa sobrang lapit niya sa akin. I could smell his male cologne and his scent. Muntik na akong mapaura dahil naalala ko yung amoy niya noong... Alam niyo na yun.

"A-Ah..." Magsalita ka ng maayos, Violet! This is not you! Tumingin ako sa paligid. Kailangang makaalis na agad ako dito. Hindi ko siya kayang i-entertain. Wala sa condition yung puso ko para gawin yun.

Napasinghap ako nang bigla niya akong hinapit sa bewang at nilapit niya ako sa katawan niya. Sunod-sunod ang paghinga ko sa ginawa niya. Napatingin ako sa kanya. "A-Anong ginagawa m-mo?" Kinakabahan kong tanong. I tried to free myself na baka makita kami ng ibang ka-trabaho ko at lalong-lalo na si Luke. Nagkalat pa naman sila sa paligid. "S-Stop!" He wouldn't budge nang hindi niya alisin ang mga kamay niya sa bewang ko na hinahapit pa ako mas lalo sa kanya. Buti na lang at nasa sulok kami at di kami makikita ng ibang bisita. Sinubukan ko ulit na alisin ang mga kamay niya. Nagsisimula na kasi akong mainis. Hindi sa kaniya, kundi sa sarili ko dahil nakaramdam ako ng mga kuryente na nanggaling sa mga kamay niya. The warmth of his hands seems penetrating on my dress. "M-Makikita tayo ni L-Luke!" Naiinis kong wika.

He growled causing me to look at him. Madilim ang mukha niya. Nahahalata kong naiinis siya nung sinabi ko ang name ni Luke. "Saan ka nagpunta after what happened to us?! You left me while I'm still sleeping! You left me with no words!"

Nagulat ako sa sinabi nya. Halatang galit siya. But hey what? Bakit ba siya nagagalit? Ako nga dapat itong nagagalit sa kanya di ba? He took my virginity but who was I to complain? Ginusto ko din yun. Hindi dapat ako magalit at ipamukha sa kanya na kinuha niya ang hindi na maibabalik. Wait a minute! Nagagalit ba siya dahil iniwan ko talaga siya? What the f**k! Tiningnan ko siya ng masama. "And who are you by the way? My goodness, Blue! It's just a one-night stand. Bakit masyadong big deal sa'yo yun?" I lowered my voice nang may dumaan na mga tao sa amin.

Natigilan siya pero nakabawi agad siya at napasinghap ako ng malakas nang isinandal niya ako sa dingding. He traped me in the wall using his hips. Drat! Napamura na ako. Paano na ako makakaalis sa kanya?

Nilapit niya ang mukha niya sa tainga ko tsaka bumulong, "You are mine. I was your first. Kaya dapat sa akin ka lang." Then I felt his lips kissing my neck na ikinalaki ng mata ko. Tiningnan niya ako tsaka pababa sa labi ko. "You have luscious lips, do you know that?" I panted heavily doon sa sinabi niya. My heart races fast. Ikinatayo ng balahibo ko nang dinilaan niya ang parte ng leeg ko paakyat papunta sa earlobe ko. He suckled it and nipped it. I moaned in so much delight. Nagulat ako sa sarili ko. What the hell! "You see? You like it, don't you?"

Hindi makapaniwalang tiningnan ko siya. He was grinning from ear to ear. Napakurap-kurap ako at pinilit ko na umalis siya sa harap ko pero hindi ko magawa. Nanlalambot ang mga tuhod ko sa ginawa niya kanina. "B-Blue..." I whispered his name.

"Lorraine..." Umaangat ang isang kamay niya at hinaplos ang pisngi ko. Nanlamig na naman ako sa ginagawa niya. Jolt of electricity flowed in my skin. And it sent me a goosebumps down there. "You lied to me." Tiningnan ko siya, nagtatanong. Anong ibig niyang sabihin? Napasinghap na naman ako nang dinilaan niya ang pisngi ko na hinaplusan ng kamay niya. Agad akong kinilabutan sa ginawa niya. Tumingin siya sa akin, diretso sa mga mata ko.

Ngayon ko lang nakita masyado ang mukha niya. I can describe it clearly. He has a brown piercing eyes, equiline nose, redish and sensous lips... Iniwas ko ang tingin doon sa lips niya. It's tempting me to kiss him. And I know I shouldn't do that. Makinis ang mukha niya at wala akong makita na kahit na anong pimples sa mukha niya. He has a white, pale skin like mine. At yung buhok nya. It's really gorgeous. Naka-hair dye siya na shining gray and he brushed it up. Parang ang sarap isuklay ng buhok niya. Damn!

Napatingin ako pabalik sa mga mata niya. I saw amusement in his eyes. And he was smirking. I was mesmerized by his eyes. "Are you done checking me out?" He chuckled.

Nanlaki ang mga mata ko. Am I checking him? Hindi naman di ba? Di ba? Tiningnan ko siya. I have to defend myself. "I am—"

"Does Luke know I was your first?"

His question caught me off guard. Agad ko siyang naitulak ng malakas kaya napaalis na rin siya sa harapan ko. I gave him my death glare. "Don't you dare." Nanggagalaiti kong sabi.

He was still smirking and gave me an innocent look. "Dare what? Dare to say it from him? Are you afraid, Lorraine—"

"Violet." I corrected him.

"Ah. I see. Violet Lorraine Peralta, right?"

Natigilan ako sa sinabi niya. How did he knew my full name?

He simply shrugged. "Luke told me." Sagot niya sa tanong ko sa isip.

I gritted my teeth. Luke. You're such an asshole! "Leave me alone." Yun lang ang nasabi ko. Gusto kong sapakin mamaya si Luke. Damn him!

He gave me his angry eyes. "I can't. Tell Luke I was your first. You can't continue your relationship with him because you already betrayed him." Malamig na sabi niya.

Naikuyom ko ang palad ko. Hindi. Hindi ko yun magagawa. I tried to reason out again. "I was just drunk when that happened." Nagsisimula na rin akong mainis.

"Really?" Tiningnan niya ako ng hindi makapaniwala pero parang hindi totoo. "We were drunk but we knew what we were doing. Pareho tayong high tolerance sa alcohol lalong-lalo na sa hard liquor." Tapos ngumisi na naman siya.

Hindi ako makasagot sa sinabi niya. Tama siya. Alam namin ang ginagawa namin at high tolerated ako sa alcohol. I hissed. We have to get out in here, Violet. Ipapamukha niya na....

"We both liked it—no, liked is just an understatement. Let me rephrase it. We both loved it. And you didn't think twice when you gave yourself to me." Cool na cool na sabi niya.

Mas lalo akong hindi nakasagot sa sinabi niya. Tama na naman siya. Nararamdaman ko na parang maiiyak na ako. Pero pinigilan ko iyon. "What do you really want, Blue?" Walang emosyong sabi ko sa kanya. Please, Violet. Don't cry.

Tinitigan niya ako ng matagal. Then he put his hands on his pant's pockets. "You. I. Want. You." Sabi niya tsaka bumaba ang tingin niya sa mga labi ko na siyang ikinakabog ng puso ko.

"Station 2, get out in that place. Mission accomplished." Narinig kong sabi ni Luke sa earpiece ko.

And that gave me a cue para makaalis sa lugar na ito. Agad akong umalis mula sa pwesto ko at tumakbo paalis sa lugar na iyon. Narinig ko na tinawag ni Blue ang pangalan ko pero hindi ako lumingon hanggang sa makaalis ako sa hotel na yun.

Hindi maalis sa isipan ko yung sinabi niya. "You. I. Want. You."

Dahan-dahan akong huminga ng malalim. "I don't want to cross our path again." Bulong ko sa sarili ko.