ตอนที่ 2
อาจารย์เรืองพยักหน้าเป็นเชิงกับหญิงสาว เหมือนนกรู้เธอก็จัดการเปลื้องผ้าพร้อม กระโปรงออก ทั้งชั้นใน เปลือยกายล่อนจ้อนเดินเข้ามาที่ตั่งไม้แล้วลงนอนราบ หงายขึ้นมา
“โอม!!” เสียงอาจารย์เรืองหลับตาทำปากมุบขมิบๆ พร้อมกับเอามือเปิดขวดน้ำมัน ละเลงใส่มือแล้วลูบไล้ไปทั่วตัวของหญิงสาว... จากหน้าลงสู่คอ ตรงหน้าอก และเรื่อยลงมาถึงท้อง ถึงเนินสวรรค์ลงมาผ่านต้นขาอวบลงมาจนถึงปลายเท้า... แล้วเอาขนหางกระต่ายลูบไล้ไปมาตามผิวกาย เล่นเอาหญิงสาวเจ้าต้องบิดกายไป มา
จากนั้นอาจารย์เรืองก็เอาแผ่นทองคำเปลวมาปิดตรงบริเวณหัวนมของทั้งสองเต้า และอีกแผ่นก็ตรงเนินเนื้อพอดี เสียงปากก็ยังพิมพ์ไม่ขาดเสียง พร้อมเจ้าปลัดขิกอันเหมาะมือ ถูกนำมาถูไถไปบนใบหน้า เปลือกตา จมูก ริมฝีปาก แล้วก็สั่งให้หญิงสาว อ้าปากแล้วให้เอาลิ้นเลียตวัดไปมาสามครั้งที่หัวปลัดขิก จากนั้นก็ลากถูปลัดขิกลงมาวนตรงฐานเต้าข้างละสามรอบ แล้วใช้ปลายหัวปลัดขิกหมุนวน ตรงยอดเม็ดทับทิมสีสวยข้างละพอประมาณ
จากนั้นถูกปลัดขิกเรื่องลงต่ำมาจนถึงสะดือแล้วค่อยๆไล่ลงมาถึงเนินหญ้าที่อวบอูม... เพียงแค่นี้ หญิงสาวก็บิดตัวแอ่นอกอยู่ไปมาอย่างน่าสงสาร
ไม่เพียงเท่านั้น.... เจ้าปลัดขิกจากมืออาจารย์เรืองยังไม่สิ้นฤทธิ์ มันยังคงวนเวียนอยู่แถวหน้าปากร่องสวาท ถูขึ้นตวัดลงไปมาตรงรอยแยกและติ่งเสียวนั้น..
“อูย” เสียงของหญิงสาวร้องพร้อมเอามือตะปบบอกตัวเอง พร้อมแอ่นก้นขึ้นเมื่อเจ้าปลัดขิกจากมืออาจารย์เรื่องลื่นลงร่องสวาท
“ตั้งชันเข่าขึ้น ถ่างขาออก” เสียงอาจารย์เรืองสั่ง พร้อมเอานิ้วมือควักน้ำมันวุ้นข้นใสทาทั่วปลัดขิกทั้งอัน
“โอม!! จงเป็นเสน่ห์จงเป็นที่ลุ่มหลง ใครได้ผ่านได้เข้าทางนี้ เพี้ยง!!” แล้วก้มเป่าลมจนหญ้าอ่อนปากถ้ำกระจายฟู พร้อมใช้นิ้วสองนิ้วแบะปากถ้ำออกเป็นช่อง หญิงสาวแอ่นรับปลัดขิกก็จุ่มพรวดเข้าจนมิดโคน ดึงเข้าดึงออกอยู่สามครั้ง
“โอ๊ย!..ซีดดด!!! จารย์เบาค่ะ” เสียงครางร้องบอกได้ยินอย่างชัดเจน
“เอาละ หนูไปใส่เสื้อผ้าได้แล้ว คราวหน้าครั้งที่สาม หนูต้องทำพิธีใหญ่เป็นครั้งสุดท้าย ต้องมาค้างที่นี่สองคืน เตรียมตัวมาด้วยแล้วกัน”
“ค่ะ หนูกราบขอบพระคุณอาจารย์คะ” พร้อมเปิดกระเป๋าหยิบแบงค์สีเทาสามใบ ส่งมอบส่งให้อาจารย์เรืองอย่างเลื่อมใส พร้อมกราบลาออกจากห้องไป เจ้าสมยืนเกาะขอบประตูมองตามหลังเธออย่างตาละห้อย.... เจ้าสมเจ้าวุฒิมันรู้และแอบดูอยู่ ประจํา
“อาจารย์...” เจ้าสมเอ่ยเรียกชื่ออาจารย์ขึ้น
“เอ่อ....พวกมึงใจเย็นสิโว้ย” อาจารย์เรืองพูดตัดบทอย่างรู้ทันว่าเจ้าสมจะพูดอะไร
“ทุกอย่างต้องมีแผนการ... ช้าๆค่อยเป็นค่อยไป จะไปทำให้มันตื่นทำไม...เมื่อไหร่ ก็ได้ เอาไว้กินนานๆ มึงไม่ต้องกลัวว่ามึงจะไม่ได้น่ะ พวกมึงน่ะอย่าทำให้เสียแผนก็แล้วกัน”
“ครับท่านอาจารย์” เจ้าสมรับคำ
...เป็นประจําวันกันทีเดียว ที่จะต้องมีหญิงมาขอทำเสน่ห์ เพื่อให้ผัวหรือชายที่ตัวเองรักหลงใหล บ้างก็เป็นพวกหมอนวดบ้างเป็นเมียน้อย บ้างเมียหลวง... ทำกันให้วุ่นวายไปหมด ที่ต้องทำแบบนี้ก็เพื่อผูกมัดหรือให้มีความลุ่มหลงในตัวของผู้ทำพิธี
อาจารย์เรื่องจะมีวิธีการต่างๆในการทำพิธี ตลอดจนคำพูดจิตวิทยาและการใช้วัสดุอุปกรณ์ในการช่วยอย่างดูมีประสิทธิภาพ รู้จักแบ่งเบาแบ่งสันปันส่วนให้ลูกสมุนคู่ใจได้รับกัน ซึ่งก็ทำให้ความศักดิ์สิทธิ์และการดำรงการเป็นอาจารย์จอมขมังเวทย์ได้อย่างยิ่งยง