แม่บ้านแม่เรือน

1165 Words

          ด้วยความที่เขาหยุดรถกะทันหัน ทำให้รถที่ขับตามมาด้านหลังเกือบจะชน จึงบีบแตรลั่นถนนแทนการด่าเกรียวกราว คเชนทร์จำต้องพักการเล่นงานหญิงสาวข้าง ๆ ไว้ก่อน แล้วรีบขับรถต่อทันที           เธอคลำศีรษะป้อย ๆ ไม่พูดไม่จาอะไรทั้งสิ้น แต่หัวใจมันปวดหนึบ ๆ เธอเองแค่จะมาขอศึกษางานเพื่อนำไปเป็นแนวทางต่อยอดธุรกิจ แล้วเขาเดือดร้อนอะไรนักหนาถึงได้คอยกัดคอยเหน็บไล่ให้เธอกลับบ้าน         ทั้งสองเงียบงันมาตลอดทาง จนกระทั่งรถเลี้ยวเข้าซอยบ้าน เสียงทุ้มจึงได้เอ่ยเครียด ๆ           “ หวังว่าเธอคงไม่คาบไปฟ้องคุณแม่นะ ”           “ กลัวเหมือนกันเหรอ ทำไมตอนทำไม่คิดล่ะคะ ”           “ มันเรื่องของผม เราต่างคนต่างอยู่ ”           “ ฉันก็ไม่เคยไปวุ่นวายอะไรกับคุณทั้งนั้น มีแต่คุณแหละที่... ” ที่จงใจทำบัดสีบัดเถลิงไม่อายฟ้าดิน แล้วยังมีหน้ามามองท้าทายอย่างภูมิอกภูมิใจ           เมื่อนึกถึง ภาพนั้นก็ใ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD