“บ้า จบอย่างนี้ได้ยังไงอ่ะ!! ทำไมคนเขียนใจร้ายกับท่านอ๋องของฉันแบบนี้!” เสียงหวานใสร้องขึ้นอย่างหงุดหงิด เธอตามอ่านนิยายเรื่อง ‘จากสาวนักฆ่า มาเป็นคุณหนูจวนแม่ทัพ’ จากแอพในมือถือแอพหนึ่ง ตอนต้นเรื่องเธอถูกความอบอุ่นของท่านอ๋องพุ่งชนเข้าอย่างจัง ถึงขนาดตามเปย์ E-book เพื่ออ่านรวดเดียวจบ ด้วยความอยากรู้ว่าคนในดวงใจของเธอได้สมหวังรึไม่
แต่นี่อะไร! ท่านอ๋องของเธอต้องกลายเป็นกบฎ ต้องโทษประหาร แม้พระเอกจะหาทางช่วยไว้ได้ แต่ก็ต้องแลกมากับการสูญเสียทุกอย่างในชีวิต!
“ฮึก ทำไมถึงทำกับท่านอ๋องขนาดนี้ ทั้งๆ ที่เขาใจดีและรักพี่ชายมาก ที่ทำไปก็เพราะโดนคนอื่นเป่าหูแท้ๆ ไรท์จะเขียนให้เขาได้มีความสุขไม่ได้เลยหรอ ทีพอคู่พระเอกนางเอกนี่ครอบครัวอบอุ่นจนร้อนเลย!” จางเฝ**นลู่ (หยกสีชมพู) ยังคงบ่นกระปอดกระแปดทั้งน้ำตาที่รื้นขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่
ตอนอ่านเนื้อเรื่องหลักแล้วชินอ๋องโดนโทษประหารเธอก็ร้องไห้ไปรอบนึง พอได้อ่านตอนพิเศษแล้วรู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่หัวใจเธอก็พองฟูขึ้นมาเต็มอก แต่ตอนจบจริงๆ มันกลับเศร้ากว่าการที่เขาตายไปเสียอีก! การอยู่โดยไม่มีใคร ใช้ชีวิตไปวันๆ มันดีกว่าตายตรงไหน! เธอเฝ้าคิดว่าถ้าเกิดเขามีตัวตนจริงๆ เธอคนนี้นี่แหละที่จะขอรับหน้าที่ดามใจให้ผู้ชายคนนี้เอง! รับรองเธอจะมอบความสุขที่เขาปรารถนาให้เขาเองด้วยหัวใจของเธอ! เอาเถอะ การหลงรักผู้ชายในจินตนาการไม่ใช่เรื่องผิดเสียหน่อย…
“อย่างน้อยก็หานางรองดีๆ สักคนมาคู่กับท่านอ๋องก็ได้นี่ ชิส์” มือบางรัวแป้นพิมพ์ในมือถือ หมายจะคอมเม้นต์บ่นนักเขียนให้ยับไปเลย
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูหาได้ดึงดูดความสนใจร่างบางที่กำลังพิมพ์ข้อความอย่างยาวเหยียดไม่
“เฝ**นลู่! จะได้เวลาเข้าฉากแล้ว ทำไมยังเอาแต่เล่นมือถืออยู่อีกเนี่ย!” เสียงแหวของสาวประเภทสองสุดแซ่บ ที่เป็นถึงผู้จัดการนางร้ายอันดับต้นๆ ของวงการบันเทิงดังขึ้น ก่อนจะเข้าไปแย่งมือถือมาจากอีกฝ่าย
“เจ๊! มาให้ฉันพิมพ์ให้เสร็จก่อนได้ไหม” นักแสดงสาวสวยเซ็กซี่ ผู้ครองตำแหน่งดาวร้าย 3 ปีซ้อนลุกขึ้นงอแงใส่ผู้จัดการส่วนตัว
“พอเลย ได้เวลาเข้าฉากแล้ว ครั้งนี้เธอเลือกไม่ใช้แสตนอินเองนะ ยังจะมานั่งเล่นมือถืออยู่อีก ไปซ้อมบทเดี๋ยวนี้” เจ๊อวี้ เจ้าของฉายานักปั้นมือทองบ่นออกมาเสียงดัง
“ก็ได้ๆ เดี๋ยวค่อยกลับมาคอมเม้นต์ก็แล้วกัน” สาวสวยงึมงำพลางเดินเข้ากองถ่าย
ฉากนี้เป็นฉากหวาดเสียวที่นางร้ายของเรื่องต้องถูกนางร้าย เบอร์ 2 ขับรถชนจนตกหน้าผา ซึ่งเธออยากเรียกเรตติ้งโดยการเล่นจริง เจ็บจริง จึงไม่คิดใช้แสตนอิน เมื่อทุกอย่างถูกเช็คความเรียบร้อยการถ่ายทำก็เริ่มขึ้น
“เอาล่ะ ทุกคนเตรียมพร้อม 3 2 1 แอคชั่น!”
เสียงผู้กำกับตะโกนก้องเป็นสัญญาณของการเริ่มต้น แต่ใครเลยจะรู้ว่ามันจะกลายเป็นจุดจบของดาราดาวรุ่งตัวร้าย
“กรี๊ดดดดดด”
เสียงหวีดร้องดังจากริมฝีปากสีแดงสดของจางเฝ**นลู่เมื่อถูกรถชนอย่างจังตามบท มุมกล้องทำให้เหมือนเธอถูกชนจนกระเด็นแต่ความจริงแล้วเป็นตัวเธอเองที่ต้องผละจากรถแล้วตกหน้าผาไป แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อจู่ๆ เชือกที่เอวของเธอกลับโดนโลหะบางที่คล้ายชะง่อนออกมาจากกันชนตัดเชือกจนขาดไปถึง 7 ส่วน ดังนั้นเมื่อร่างบางร่วงลงหน้าผาไปเชือกจึงไม่สามารถรับน้ำหนักไหว
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
เสียงหวีดร้องระลอกสองทำให้ทุกคนตกใจจนต้องรีบวิ่งไปดู แต่ภาพที่เห็นคือร่างบางของจางเฝ**นลู่ร่วงลงไปในน้ำอันเชี่ยวกรากเสียแล้ว
………
…...
…
“อึ่ก โอ้ย” เสียงหวานแหบพร่าร้องออกมาเล็กน้อยเมื่อรู้สึกปวดเนื้อปวดตัวไปหมด
‘เอ๊ะ ปวดเนื้อปวดตัว?’
มิใช่ว่าเธอตกหน้าผาลงมาหรอกหรือ มันควรจะร้าวระบมกระดูกแตกหักไปทั่วร่างอะไรงี้รึเปล่า
“ท่านเจ้าสำนัก! ท่านฟื้นแล้วหรือเจ้าคะ!” เสียงหวานใสสั่นเครือราวกับจะร้องไห้เรียกให้จางเฝ**นลู่หลุดจากความคิดของตน
“หื้อ เจ้าสำนัก…” เธอพึมพำอย่างงุนงง เจ้าสำนักอะไร อย่าบอกนะว่าเธอหลับคากองถ่ายแล้วฝันว่าตกหน้าผา
“ยังรู้สึกแย่ตรงไหนรึไม่เจ้าคะ ข้าจะรีบไปตามรองเจ้าสำนักเดี๋ยวนี้” ไม่พูดพร่ำทำเพลง สาวน้อยในชุดจีนโบราณก็ผลุนผลันออกจากห้องไปทันที
“นักแสดงสมทบคนนี้หน้าไม่คุ้นเลยแฮะ ฝีมือการแสดงดีจริงๆ โอ๊ย!” ขณะที่พึมพำอยู่นั้น ความเจ็บราวกับโดนบีบคั้นสมองก็จู่โจมเข้ามา เธอกรีดร้องพลางกัดหมอนเพื่อหาที่ระบายความปวดนี้ สองมือบางกุมศีรษะแน่นประหนึ่งว่ามันจะช่วยให้เธอหายปวดเร็วขึ้น
แต่แล้วสิ่งที่เธออ่านในนิยายก็เกิดขึ้นกับตัวเธอเอง ความทรงจำทั้งหมด ทั้งมวลที่ไม่ใช่ของเธอพลันปรากฎเป็นฉากๆ ราวกับว่าเธอกำลังดูละครเรื่องหนึ่ง
“บ้าหน่า!! นี่ฉันกลายเป็น ‘ร้อยอสรพิษ’ อย่างนั้นหรอเนี่ย!!!”
เธอคือ จางเฝ**นลู่ คุณหนูใหญ่ตระกูลจางซึ่งมีธุรกิจมากมายหลายพันล้านหยวน คุณพ่อคุณแม่ล้วนรักใคร่กันอย่างดี แม้คุณพ่อจะมีบ้านเล็กบ้านน้อยบ้างตามประสาผู้ชายเจ้าชู้แต่ก็สามารถจัดการไม่ให้ผู้หญิงพวกนั้นมาวุ่นวายกับครอบครัวได้ เธอมีน้องสาวและน้องชายอย่างละคน พี่น้องล้วนสามัคคีปรองดอง ชีวิตของเธอไม่เคยพบกับความยากลำบาก ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนมีคนรับใช้คอยตามดูแลจนกระทั่งเธอพบกับเจ๊อวี้
เจ๊อวี้ คือแมวมองของบริษัทยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่ง เราพบกันช่วงที่เธอไปเดินเฉิดฉายซื้อกระเป๋าแบรนด์เนมอยู่ในห้างดัง หลังจากโดนทาบทามเธอจึงรู้สึกว่ามันท้าทายดีและเริ่มผันตัวเข้าสู่วงการ เธอเริ่มจากบทเพื่อนนางเอก ตัวประกอบที่ประกบคนแสดงหลัก จนมาถึงบทเป็นนางเอกก็มีงานเข้ามาบ้างไม่ถือว่าดังเปรี้ยงปร้างอย่างที่คิด และงานนี้ถือว่าเหนื่อยมากสำหรับลูกคุณหนูอย่างเธอ แต่วันหนึ่งก็มาถึงจุดพลิกผัน ผู้กำกับซีรีส์เรื่องนึงอยากให้เธอมาลองแคสบทนางร้ายซึ่งผลตอบรับที่ออกมามันดีมาก เธอได้รับคัดเลือกและโด่งดังในเวลาต่อมา
เธอรู้สึกสนุกกับการได้เป็นนางร้ายในแบบต่างๆ ได้รู้จักมารยาของนางเอกที่ทำให้เธอมองคนได้กระจ่างมากขึ้น แม้ครอบครัวจะเป็นห่วงเรื่องความลำบากแต่ก็คอยสนุบสนุนเธอเสมอ และการที่เธอตายมาอยู่ที่นี่ทำให้เธอรู้สึกเป็นห่วงครอบครัวอยู่ไม่น้อย
นี่ผ่านมากว่าชั่วยาม (2 ชั่วโมง) แล้วตั้งแต่ที่เธอฟื้นขึ้นมา แม้เธอจะตกใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น เพราะมันเป็นอะไรที่เหลือเชื่อจนเกินไป เธอจึงไล่คนรับใช้ออกไปให้หมดแล้วขอตั้งสติก่อน ไม่อย่างนั้นเธอคงสติแตกแน่ๆ จากนิยายมากมายที่เธออ่านเพื่อฆ่าเวลา ช่วงแรกเริ่มเราต้องมาตั้งสติกันก่อน เรียบเรียงเรื่องที่รู้เพื่อเอาชีวิตรอดจากยุคคร่ำครึนี่
ตอนนี้เธอเข้ามาอยู่ในร่างของยัยร้อยอสรพิษ หรือชื่อจริงๆ ก็คือ เฟิ่งหง (นางหงส์ผู้ยิ่งใหญ่) อายุเพียง 16 หนาว นางร้ายจากนิยายที่เธอเพิ่งเสียเงินซื้อ E-book มา จะเรียกว่านางร้ายก็ไม่ถูก เพราะสิ่งเดียวที่นางทำคือการวางยาปลุกกำหนัดใส่พระเอกและพระรองของเรื่อง ซึ่งถ้าค้นจากความทรงจำ….
“สำนักเฟิ่งซือหวาง (หงส์แห่งความตาย) ” ริมฝีปากอิ่มสีแดงสดจากการทาชาดพึมพำขึ้นอย่างแผ่วเบา
ความเป็นมาของสำนักเฟิ่งซือหวางนี้จะว่าหดหู่ก็ไม่ผิดนัก ตามบันทึกลับที่มีเพียงเจ้าสำนักรุ่นสู่รุ่นเท่านั้นที่ได้อ่านระบุไว้ว่า ด้วยเพราะเจ้าสำนักคนแรกคือสตรีผู้ถูกบิดามารดาซึ่งฝึกวิชามารนอกรีตเลี้ยงดูให้กลายเป็นสตรีพิษ หญิงสาวได้รับการฝึกให้รับพิษทีละนิดตั้งแต่ยังเป็นเพียงทารก