แน่นอนว่าไท่จื่อหนิงหวงทราบเรื่องทุกอย่างเพราะเขาวางคนไว้อย่างเข้มงวด แม้จะมีหลุดเข้ามาบ้างก็จะมาจบที่คนของนาง และนางก็จะให้พวกเขารายงานพระองค์ไปตามตรง ที่นางไม่ให้คนของตนไปจัดการสตรีเหล่านั้นก็ด้วยความรู้สึกส่วนลึกในจิตใจที่อยากรู้ว่าเขาจะปกป้องนางได้ตลอดอย่างที่ปากพูดหรือไม่ หรือเขาเพียงแค่ดูเบาอิสตรีมากเกินไป นางเองก็เข้าใจว่าที่เขายังไม่ลงมือให้เด็ดขาดเพราะฐานอำนาจของครอบครัวอีกฝ่าย ยิ่งถ้าหลักฐานไม่มัดแน่นมากพอจะยิ่งเป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่น
“เช่นนั้นรับสำรับเช้าก่อนนะเพคะ จะได้ดื่มยาบำรุง” อ้ายเหม่ยเอ่ยเมื่อปรนนิบัติเจ้านายเรียบร้อยแล้ว
“อืม ไปยกมาเถิด” ได้ยินเช่นนั้นอ้ายฉิงที่รอรับคำสั่งอยู่ด้านข้างก็ถอยไปจัดการให้ทันที รอเพียงครู่เดียวอาหารหน้าตาน่าทานก็ถูกจัดขึ้นโต๊ะเรียกให้เกิดเสียงร้องจากหน้าท้องนูนป่องจนบรรดานางกำนัลต้องกลั้นยิ้ม
“สงสัยเจ้าก้อนแป้งน้อยของแม่จะหิวแล้ว” ใบหน้าห
