EP 1 ไม่ใช่ผู้ชาย? l 2
554 Words
“ไอ้บลูเป็นเกย์!!”
“ชูว์...” เสียงประสานของใหม่กับสต็อปดังลั่นจนฉันต้องรีบจุปากให้สองซี้เงียบฉี่โดยพลัน อ๊าก! ไม่น่าหลวมตัวเล่าให้มันสองคนฟังเลยฉัน ป่านนี้รู้กันทั่วขอนแก่นแล้วมั้งเนี่ย!
ในห้องคาราโอเกะยังมีแสงไฟวิบวับรับจังหวะกับเสียงดนตรี แต่เสียงบาดไส้ติ่งที่สาบานได้ว่าเป็นการร้องเพลง ‘ป๊อปใสๆ’ ของใหม่กับสต็อปเงียบไปแล้ว เพราะพวกมันกำลังช็อกกับข่าวล่ามาโคตรช้า คบกันมาสิบกว่าปี ไม่เห็นเคยระแคะระคายว่าไอ้บลูเบอร์รี่มันชอบสีม่วง T^To
“ป... เป็นความผิดของแกคนเดียวเลย พิ้งค์!” แหงะ ไหงใหม่ที่รักถึงชี้มือสั่นๆ มาเกือบเข้าเบ้าตาฉันแบบเน้! แล้วไอ้ความผิดของฉันนั่นมันอะไรยะ? “เพราะแกชอบแซวว่าบลูกับปืนกำลังกุ๊กกิ๊กกัน”
“ใช่ แกผลักพวกมันเข้าดงสีม่วง!”
ฉันอ้าปากค้าง หน้าเหวอ เมื่อใหม่กับสต็อปพูดต่อกันได้ราวกับนัดกันมาจากที่บ้าน แถมนิ้วแม่คุณทั้งสองยังชี้มาจนเกือบจะยัดเข้าลูกตาฉันคนละข้างได้อีกต่างหาก แง... น้องพิ้งค์โดนทำอนาจาร
“ฉ... ฉันเปล่านะเฟ้ย ใครจะไปรู้ละว่า... ว่า...”
ฉันทำท่าขนลุกขนชันเมื่อนึกภาพผู้ชายตัวเล็กบางอย่างบลู กับผู้ชายตัวใหญ่เท่าควายถึกอย่างปืนกำลังจู๋จี๋นัวเนียกัน อ๊าก! โลกจะถึงกาลอวสานก็งานนี้! ถึงฉันจะชอบดูซีรีส์วาย แต่พอเป็นเพื่อนใกล้ตัวที่คิดมาตลอดมาแมนทั้งคู่ แถมอีกคนยังเป็นคนที่ฉันแอบชอบมาตั้งนาน... มันก็จิ้นไม่ออกจริงๆ T^T
“มันหลอกแกป่าว พิ้งค์?” ใหม่ เพื่อนหัวใสสันนิษฐานออกมาด้วยใบหน้าครุ่นคิด ก่อนที่สต็อปยัยจอมวายร้ายหน้าซื่อจะออกความเห็นตามมาติดๆ
“เออ! มันกลัวโดนแกจับกดใต้ต้นพิ้งค์พันธุ์ทางไง ฮ่าๆ”
ทำไมมันเรียกชมพูพันธุ์ทิพย์ดอกไม้ประจำฤดูใบไม้ผลิซะเสียหายแบบนี้ฟะ? อ๊ะ ไม่สิ! จับกดอะไรกัน ฉันไม่ทำแบบนั้นกับเกย์หรอกย่ะ (ถ้าเป็นผู้ชายก็ว่าไปอย่าง -..-)
“โย่ว! ไงจ๊ะสาวๆ” เสียงทักทายพร้อมกับประตูห้องคาราโอเกะที่เปิดผาง ทำให้เราสามคนเงียบลงโดยพลัน แล้วใหม่กับสต็อปก็หันไปยิ้มทักปืนที่ยิ้มร่าเข้ามาพร้อมกล้า เปลี่ยนสีหน้าไวอย่างเทพอะ!
ฉันยิ้มเจื่อนให้ปืน และหุบยิ้มลงทันทีเช่นกันเมื่อสบสายตากับบลู... แต่ดูเหมือนหมอนั่นจะไม่สำนึกเลยแม้แต่น้อย เพราะเขาเดินล้วงกระเป๋าดิ่งตรงมาหาฉัน ก่อนกำหมัดกระแทกมาที่หน้าผากไม่แรง... แต่ก็ไม่เบาเช่นกัน
“อะ” มือนั้นคลายออก เผยให้เห็นทอฟฟีสีหวาน “กินของหวานๆ จะได้อารมณ์ดีไง”
ขี้โกง... เมื่อวานหักอกฉันด้วยเหตุผลพิลึกพิลั่น วันนี้กลับมาทำให้หัวใจฉันสั่นด้วยรอยยิ้มใส คนใจร้าย... บลูเบอร์รี่ใจร้ายยย T^T!
“ไม่เอา” ฉันปัดมือนั้นออก หันหน้าหนีบ่งบอกว่าโกรธขั้นเทพ บลูยักไหล่ นอกจากไม่ง้อฉันต่อยังหันไปนั่งข้างปืนแทน แถมคุยเล่นหยอกกันนัวเนีย อ๊าก! คนสวยรับไม่ได้! “กล้า!”
- Writer
