“โอเค! หล่อแล้ว นอนกันได้แล้วเนอะโอโซน”
ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ โอโซนก็กระโดดขึ้นไปบนเตียงนอนรอจนฉันเดินไปปิดไฟ พอเดินกลับมาที่เตียงก็เห็นได้จากแสงสลัวของเงาจันทร์ว่ามันนอนหมอบอยู่ข้างๆ ฉันเลยกอดมันไว้เพราะนุ่มดี อิอิ ดีนะที่ฉันไม่แพ้ขนสัตว์ไม่งั้นวันนี้กลายเป็นวันมหาวิปโยคแน่ เฮ้อ! เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว นอนดีกว่า...
“Zzz (_ _ )”
กึ้ง!
“Zz (o_-)”
กึ้งๆ! “โฮ่ง!!”
เสียงเห่าของโอโซนทำให้ฉันที่กำลังครึ่งหลับครึ่งตื่นสะดุ้งลุกพรึบในทันที พอเงี่ยหูฟังดีๆ ก็ไม่ได้ยินเสียงตึงตังอะไรแล้ว เหลือแค่เสียงก่อกแก่กที่เบามากจนแทบไม่ได้ยินและ... เสียงคนกำลังพูดอะไรสักอย่าง! ฉันลุกพรวดขึ้นวิ่งลงมาชั้นล่างโดยไม่ลืมขังโอโซนไว้บนห้องเพราะกลัวว่ามันจะเป็นอันตรายถ้าข้างล่างมีโจร! แต่พอพุ่งพรวดไปในครัวแล้วหยิบอาวุธมาชิ้นหนึ่งแอบออกหลังบ้าน ก็อดคิดไม่ได้ว่าทำไมไม่เอาโอโซนมาช่วยด้วยวะ! แทนที่จะห่วงตัวเอ
