ทันทีที่ร่างของเรณูทรุดลง เขตชัยวิ่งเข้าไปรับร่างของน้องสาวไว้ทัน
"เขตชัยทางนี้"อินทนนท์รีบเดินนำหน้าเขตชัยเข้าไปยังห้องพักที่เตรียมไว้
เขตขัยวางร่างเรณูลงบนเตียงไม้สักขนาดใหญ่ หมออบเชยตามเข้าไปตรวจดูอาการของหลานสาวอย่างเป็นห่วง
“คุณหมออบเชยคะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ หนูขวัญผิดที่ผิดทางไปหน่อย แต่รับรองว่าไม่มีอันตรายอะไร ปล่อยให้หนูขวัญนอนพักสักครู่เดี๋ยวก็ดีขึ้นค่ะ”
“จริงเหรอดาราราย แต่เท่าที่ฉันตรวจดูก็ไม่มีอะไรนะ คงจะจริงอย่างที่เธอพูด”
“เป็นเรื่องปกติค่ะ หนูขวัญสื่อสารกับบางสิ่งบางอย่างของบ้านเราได้ ท่านมาทักทายค่ะ รับรองว่าหลานสาวจะปลอดภัย ต่อไปจะมีแต่เรื่องดีๆพวกเราดีใจที่ได้เจอหนูขวัญ ต้องขอบคุณคุณยายหมอนะคะ ที่อนุญาตให้หลานติดตามมาที่นี่ด้วย”
“งั้นรึ ทักแต่หนูขวัญ คนอื่นไม่ทักรึไง แล้วจะตื่นทันไปดูโรงพยาบาลไหม”คุณหมออบเชยพูดไม่จริงจังนัก หญิงชราพอที่รู้ว่าโพคะยายังคงนับถือบางสิ่งบา
